لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ ایران ۲۲:۳۱

آمریکا تا آخرین لحظه نگران آزادی بو برگدال بود


تصویری از بویی برگدال در اسارت طالبان - ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۹
تصویری از بویی برگدال در اسارت طالبان - ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۹

مقامات آمریکایی تا لحظه ای که گروهبان بو برگدال را از طالبان تحویل گرفتند، از این که طالبان واقعاً او را آزاد کند اطمینان نداشتند. آسوشیتدپرس گزارش می دهد.

ساعت ۵:۱۲ دقیقه بعد از ظهر روز شنبه خط تلفنی مستقیم سفارت آمریکا در دوحه به صدا درآمد و مقامات آمریکایی خبردار شدند که بو برگدال، گروهبان ۲۸ ساله این کشور بعد از نزدیک به پنج سال اسارت در افغانستان، سوار بر هلیکوپتر به سمت پایگاه نظامی آمریکا در شمال کابل در حرکت است.

بو برگدال تنها اسیر جنگی آمریکا در افغانستان بود. وی پنج سال پیش روز سی ام ژوئن ۲۰۰۹ (تیر ۱۳۸۸) پست خود را در استان پکتیا در شرق افغانستان ترک کرد و در شهر به گردش در آمد، و وقتی در حالی به اسارت طالبان درآمد اسلحه با خود نداشت.

تصمیم دولت آمریکا برای مبادله گروهبان برگدال با پنج عضو طالبان که در زندان خلیج گوآنتانامو بودند، این پرسش را برانگیخته که واشنگتن برای آزادی او امتیاز بیش از حدی به طالبان داده است. قبلاً پیشنهاد شده بود یک یا دو عضو طالبان با زندانی آمریکایی مبادله شوند؛ اما برای سرعت بخشیدن به آزادسازی وی قبول کردند که پنج عضو رده بالای طالبان را آزاد کنند. مقاماتی که گفتگو با طالبان را پیش بردند می گویند طبق توافق به عمل آمده برای مبادله اسرای جنگی، پنج زندانی گوآنتانامو که به قطر تحویل شدند، دستکم برای یکسال حق خروج از آن کشور را ندارند.

برخی از جمهوریخواهان می گویند ممکن است توافقی که برای آزادی آقای برگدال به دست آمده، سابقه ای دردسرساز برای آمریکا ایجاد کند. عده ای نیز می گویند دولت آقای اوباما پیش از آزمودن راههای دیگر برای آزاد سازی سرباز آمریکایی، امتیاز زیادی به طالبان داده است.

بعضی از دموکرات ها – مثل دایان فاینستاین، رئیس کمیته اطلاعاتی سنا – هم اعتراض کرده اند که مطابق قوانین آزادکردن زندانیان گوآنتانامو، لازم بود کنگره از پیش در جریان قرار می گرفت. آقای اوباما که از چند کشور اروپایی بازدید می کند گفته است دولت از چندی قبل درباره احتمال چنین اقدامی با کنگره مشاوره کرده بود.

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، طرح مبادله اسرای جنگی یکی از سه اقدامی بود که برای اعتمادسازی میان آمریکا و افغانستان با گروه طالبان انجام گرفت؛ و هدف از آن این بود که طالبان خود را از تروریسم بین المللی و به ویژه از القاعده جدا کند و با طالبان مستقیماً به گفتگوهای صلح بپردازد.

طالبان سال گذشته دفتری در دوحه پایتخت قطر برپا کرد، که رئیس جمهوری افغانستان را به خشم آورد چون این اقدام را تلاشی برای تشکیل یک دولت در تبعید تلقی می کرد.

از سپتامبر (شهریور ماه) سال گذشته، طالبان دست به تلاش هایی زد که به نظر می رسید هدف از آن درخواست گفتگوهای مستقیم برسر زندانیان آن گروه در بازداشتگاه خلیج گوآنتاناموست. آمریکا در نخستین واکنش، خواستار آن شد که از زنده بودن برگدال اطمینان حاصل کند، و سپس اعلام کرد که تبادل زندانیان طالبان با گروهبان برگدال را از طریق گفتگوهای مستقیم یا غیرمستقیم دنبال می کند. ماه ژانویه (دی ماه)، طالبان ویدیویی از گروهبان برگدال منتشر کرد.

اما کمتر از یک ماه بعد طالبان اعلام کرد که گفتگو بر سر مبادله برگدال با پنج عضو زندانی آن گروه را به حال تعلیق درآورده. آمریکا گفتگوها را از طریق مقامات قطری دنبال کرد. طالبان در مورد منع یکساله سفر پنج زندانی گوآنتانامو هم که قرار بود پس از تحویل به قطر تا یکسال در آن کشور بمانند، موافقت کرد. تنها مسأله ای که باقی می ماند، محل و نحوه تحویل بویی برگدال به آمریکایی بود – قرار شد هر دو طرف آمریکایی و طالبان در یک منطقه جنگی حاضر شوند، و گروهبان برگدال به نیروهای آمریکایی تحویل داده شود.

اما حتی روز شنبه تا زمانی که برگدال آزاد شد، مذاکره کنندگان آمریکایی از طریق مقامات قطری با رهبران سیاسی طالبان پای تلفن مشغول گفتگو بودند تا نگذارند سوء تفاهمی پیش بیاید یا طالبان از زیر بار توافق در برود.
XS
SM
MD
LG