نماینده ارشد جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل روز پنجشنبه اول آذر «تصویب قطعنامۀ مهم» سازمان ملل متحد توسط کمیتۀ سوم مجمع عمومی این نهاد بین‌المللی را «باعث خشنودی جامعه جهانی بهائی» دانست.
کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز چهارشنبه ۳۰ آبان در قطعنامه‌ای «کارنامه حقوق بشر حکومت [جمهوری اسلامی] ایران» را محکوم کرد و در این ارتباط به «وضعیت وخیم اقلیت‌ها در ایران، از جمله جامعه تحت سرکوب بهائی» اشاره کرد.
این قطعنامه بر «محددیت‌های شدید مداوم و ممنوعیت‌های فزاینده» توسط جمهوری اسلامی در ایران در زمینه «حق آزادی فکر، وجدان، دین، یا عقیده» تأکید کرد و افزود که «حکومت ایران را به دلیل ۴۵ سال تبعیض نهادینه‌شده، بازداشت خودسرانه، تخریب اموال، و سایر اشکال سرکوب مورد انتقاد قرار می‌دهد.»
بنا بر تأکید کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد، قانون مجازات اسلامی که مبنای این دسته از اقدامات قضایی جمهوری اسلامی ایران است، «فعالیت‌های دینی غیر‌مسلمانان را جرم‌انگاری کرده و اقلیت‌های دینی رسمی و غیر‌رسمی مانند جامعه بهائی را در معرض اتهامات کیفری بی‌‌پایه و اساس قرار می‌دهد.»
قطعنامه اشاره کرد که در ماه‌های اخیر، «بهائیان بر اساس این مواد قانون، دستگیر و بدون شاهد و مدرک محاکمه و زندانی شده‌اند.»
به گفته بانی دوگال، نماینده ارشد جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل، «تصویب مجدد این قطعنامۀ مهم سازمان ملل توسط کمیتۀ سوم مجمع عمومی باعث خشنودی جامعه جهانی بهائی است.»
به تأکید او، جمهوری اسلامی «هرگز نه حقیقت را درباره این نگرانی‌ها اذعان کرده و نه مطابق قوانین بین‌المللی به تعهدات حقوق بشری خود پایبند مانده است» در حالی که «بهائیان و همه اقلیت‌های آسیب‌پذیر در ایران سزاوار حق زندگی با کرامت و آزادی هستند و حکومت ایران باید به این حقوق احترام بگذارد.»
پیش از این، انیسا سمیعیان، شهروند بهائی که برخی اعضای خانواده‌اش در ایران بازداشت و به حبس محکوم شده‌اند و خودش نیز به همراه همسر و فرزندش مجبور به ترک کشور شده است، به صدای آمریکا گفته که «با وجود عشق به میهن، برای بی‌سرپرست نماندن فرزندان خردسالش مجبور به ترک ایران شده است.»
این شهروند بهائی با اشاره به پیشینه فشار بر بهائیان پس از بهمن ۱۳۵۷، به بخش فارسی صدای آمریکا گفته است: «از وقتی جمهوری اسلامی در ایران حکومت کرد، بهائیان همیشه تحت فشار بودند و ما از بچگی به عنوان افرادی که فقط در خانواده‌ای بهائی متولد شدیم در مدرسه تحت فشار بودیم و محروم از تحصیل شدیم و این فشارها همیشه با ما بود.»
پیش‌نویس قطعنامه تصویب شده در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد به پیشنهاد کانادا به مجمع عمومی سازمان ملل متحد ارائه شده بود، و به مسائل مختلفی مانند «افزایش اعدام‌ها، بازداشت‌های خودسرانه، سرکوب معترضان و نقض حقوق زنان» اشاره دارد.
بنا بر اعلام مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، جمهوری اسلامی تنها در آبان ۱۴۰۳ دست‌کم ۱۳۳ تن را اعدام کرده است.
این آمار در حالی است که به تأکید سازمان‌های حقوق بشری که در خصوص ایران فعال هستند، نهادهای مسئول و رسانه‌ها اغلب موارد اعدام در زندان‌های جمهوری اسلامی را اعلام نمی‌کنند.
رها بحرینی، پژوهشگر امور ایران در سازمان عفو بین‌الملل، پیشتر با تأکید بر این‌که جمهوری اسلامی از مجازات اعدام برای ایجاد رعب و وحشت در جامعه استفاده می‌کند، به صدای آمریکا گفته است: «وضعیت اعدام‌ها در ایران همیشه وحشتناک بوده و از زمان خیزش جنبش زن زندگی آزادی وارد یک دوره تاریک‌تر شده‌ایم.»
