یک نهاد حقوق بشری در گزارشی مشروح، از جمله درباره صدور و اجرای احکام اعدام توسط جمهوری اسلامی در ایران، اعلام کرد که تنها طی ماه آبان دست‌کم ۱۳۳ مورد اجرای حکم اعدام، شامل یک مورد اعدام در ملأعام، ۲۴ محکومیت، و هفت تأیید حکم اعدام را ثبت کرده است.
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در گزارش تفصیلی خود که روز پنج‌شنبه یکم آذر در ارگان رسانه‌ای خود هرانا منتشر کرده، درباره «چالش‌های جدی در زمینه رعایت حقوق بشر در ایران» هشدار داد.
بنا بر این گزارش، وضعیت نقض حقوق بشر در ایران در آبان ۱۴۰۳ خورشیدی، «چشم‌اندازی نگران‌کننده» داشته است.
در این گزارش آمده است: «شاهد نقض گسترده حقوق از جمله اجرای حکم اعدام بدون رعایت دادرسی منصفانه، سرکوب آزادی بیان، بازداشت‌های خودسرانه، نقض حق تحصیل، خودکشی کودکان و نوجوانان، خشونت‌های خانگی و ناموسی علیه زنان، نقض حقوق کارگران و استفاده بی‌رویه از زور توسط نیروهای امنیتی بوده‌ایم.»
در این گزارش با تأکید بر «ضرورت اقدامات فوری و موثر بین‌المللی و داخلی برای رسیدگی به این نقض‌ها و حمایت از قربانیان»، عنوان شده که «موارد خشونت نظامی و قضایی، به‌ویژه علیه زنان و اقلیت‌ها، نگرانی‌های عمیقی را در مورد تعهد» جمهوری اسلامی ایران به رعایت حقوق بشر بین‌المللی ایجاد کرده است.
این گزارش شامل مواردی از جمله «اجرای حکم اعدام در مواردی که فرایندهای عدالتی منصفانه رعایت نشده»، «سرکوب گسترده آزادی بیان و بازداشت‌های خودسرانه»، «نقض گسترده حق تحصیل از طریق تعلیق دانشجویان»، و «خودکشی‌های ناشی از فشار و ناامیدی در بین کودکان و نوجوانان» است.
اجرای اعدام جمشید شارمهد، شهروند دوتابعیتی ایرانی آلمانی با اتهام «افساد فی‌الأرض»، صدور رأی اعدام برای میلاد آرمون، علیرضا کفایی، امیرمحمد خوش‌اقبال، نوید نجاران، حسین نعمتی، و علیرضا برمرزپورناک، شش معترض پرونده معروف به «بچه‌های اکباتان»، صدور حکم اعدام برای محمدمهدی س. یکی از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ به اتهام «قتل یک بسیجی»، و صدور حکم اعدام برای وریشه مرادی، زندانی سیاسی، با اتهام «بغی» از جمله مواردی است که در این گزارش مورد تأکید قرار گرفته‌اند.
رها بحرینی، پژوهشگر امور ایران در سازمان عفو بین‌الملل، پیشتر با تأکید بر این که جمهوری اسلامی از مجازات اعدام برای ایجاد رعب و وحشت در جامعه استفاده می‌کند، به صدای آمریکا گفت: «وضعیت اعدام‌ها در ایران همیشه وحشتناک بوده و از زمان خیزش جنبش زن زندگی آزادی وارد یک دوره تاریکتر شده‌ایم.»
