اعتصاب ۳۵۰ کارگر «صنایع خمیر و کاغذ دیبای شوشتر» در استان خوزستان روز پنجشنبه ۲۱ تیر ادامه یافت و وارد نهمین روز شد.
به گزارش خبرگزاری ایلنا، مطالبه اصلی کارگران این کارخانه که از هفته گذشته در اعتراض به سر می‌برند، پرداخت دستمزد معوقه، حق بیمه تامین اجتماعی و سایر مطالبات صنفی‌شان است.
این خبرگزاری به نقل از یکی از کارگران نوشت که آنها در دی ماه سال گذشته با برگزاری چند تجمع صنفی از مدیریت صنایع خمیر و کاغذ دیبای شوشتر خواستار بازگشایی کارخانه (که به دلیل بحران مالی برای چند ماه تعطیل شده بود) و همچنین پرداخت دستمزد معوقه خود شدند.
او افزود: «با دخالت مسئولان، کارخانه شروع به کار کرد اما پرداخت به موقع دستمزد همچنان محقق نشده است.»
پرداخت نشدن به موقع دستمزدها یکی از دلایل گسترش اعتراض‌های کارگری در مناطق مختلف ایران طی چند سال اخیر بوده است.
این کارگر صنایع خمیر و کاغذ دیبای شوشتر همچنین به ایلنا گفت: «از یک‌سو، مطالبات مزدی چند ماه به تاخیر افتاده است و دچار مشکلات معیشتی شده‌ایم و از سوی دیگر پرداخت حق بیمه کارگران با مشکل روبرو است و در زمینه درمان نیز خدمات دریافت نمی‌کنیم.»
او تاکید کرد که دلیل استمرار اعتراضات صنفی کارگران این کارخانه «بی‌توجهی است و مسئولان به خواسته‌های کارگران اهمیت نمی‌دهند.»
در سالیان اخیر، به موازات گسترش اعتراض‌های کارگری، مقامات جمهوری اسلامی تلاش کرده‌اند تا با داده وعده‌هایی به اعتصاب و یا تجمع آنها پایان دهند. اما بر اساس گزارش رسانه‌ها و نیز تشکل‌های کارگری و صنفی، اکثر این وعده‌ها تحقق نمی‌یابند.
کارفرمای نیروگاه شیرکوه یزد هر وقت دلش بخواهد، دستمزد کارگران را پرداخت می‌کند
در این ارتباط، وب‌سایت «کارگر ۲۴» در گزارشی از وضعیت نیروگاه شیرکوه یزد اشاره کرد که مسئولان به شرایط کارگران این واحد صنعتی، از جمله اخراج کارگران معترض، بی‌توجه هستند.
یک کارگر نیروگاه شیرکوه یزد: بالای ۳ سال است که حتی لباس کار نمی‌دهند، پاداش آخر سال را ندادند، جمعه‌کاری هم اصلا پرداخت نمی کنند، حق شیفت ۱۲ ساعتی به مدت یک سال هم پرداخت نشده و طرح طبقه بندی اجرا نمی‌شود
یکی از کارگران نیروگاه در گفتگو با «کارگر ۲۴» با اشاره به این‌که۱۲۰ کارگر در این واحد کار می‌کنند، افزود: «هر وقت که دل‌شان بخواهد، حقوق پرداخت می‌کنند.»
او گفت: «بالای ۳ سال است که حتی لباس کار نمی‌دهند، پاداش آخر سال را ندادند، جمعه‌کاری هم اصلا پرداخت نمی کنند، حق شیفت ۱۲ ساعتی به مدت یک سال هم پرداخت نشده و طرح طبقه بندی اجرا نمی‌شود.»
این کارگر اشاره کرد که کارفرما در پاسخ به اعتراض کارگران گفته «هر وقت از این شرکت رفتید، شکایت کنید» و افزود: «چند بار هم اداره کار رفتیم. گفتند شکایت کنید. شکایت هم کنیم، ما را اخراج می‌کنند.»
وی در همین ارتباط به شکایت کارگران و اخراج دو تن از همکارانش اشاره کرد.
شرایط معیشتی و کاری کارگران در بسیاری از واحدها سخت و دشوار است و این موضوع حتی در برخی از رسانه‌های حکومتی بازتاب یافته است.
کارگران شرکتی پتروشیمی چوار مدت‌ها است که از کارفرما وعده و وعید می‌شنوند
در این ارتباط، ایلنا به نقل از کارگران پتروشیمی چوار در استان ایلام نوشت که ۴ سال است به صورت روزمزد و با قرارداد یک ماهه کار می‌کنند و حقوق‌شان، فقط حداقل‌های مزدی است.
بر اساس مصوبه شورای عالی کار جمهوری اسلامی حداقل دستمزد یک کارگر مشمول قانون کار، متاهل و دارای فرزند بیش از ۱۱ میلیون تومان در ماه است. این در شرایطی است که به گفته فعالان و تشکل های مستقل کارگری هزینه ماهانه زندگی حدود ۳۰ میلیون تومان است.
بر اساس این گزارش، کارگران شرکتی پتروشیمی چوار مدت‌ها است که «در انتظار اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل هستند و از کارفرما فقط وعده و وعید می‌شنوند.»
یکی از کارگران گفت: «از برج دهم سال قبل شروع به وعده دادن کردند، قرار بود آخر سال اجرا شود که نشد، بعد گفتند انشالله بعد از عید، حالا ۴ ماه هم از عید گذشته و خبری از طرح طبقه بندی نیست.»
یکی از این ۶۰۰ کارگر شرکتی پتروشیمی چوار به ایلنا گفت: «نه تنها طرح طبقه‌بندی اجرایی نشده بلکه از مزایای مزدی متداول هم محرومیم، نه سختی کار می‌گیریم، نه بدی آب و هوا و نه مزایای انگیزشی و رفاهی و این در حالیست که قراردادی‌های پتروشیمی همه این مزایا را با هم می‌گیرند.»
این کارگر که به ۴ سال کارِ روزمزدی آن هم با قراردادهای یک ماهه معترض است، افزود: «در هفته‌های اخیر آمدند و گفتند می‌خواهیم با شما قرارداد یک ساله ببندیم، وقتی رفتیم پای قرارداد، دیدیم هیچ فرقی با قرارداد روزمزدی و یک ماهه قبلی ندارد، خبری از مزایای مزدی در آن قرارداد نبود و همه چیز به نفع کارفرما تنظیم شده بود، صد درصد به نفع کارفرما.»
ایلنا اشاره کرد که در سال گذشته، «چند کارگر شرکتی در پتروشیمی چوار خودکشی کردند، سپس مدیران این واحد پتروشیمی قول دادند شرایط تغییر خواهد کرد و حالا چند ماه بعد از آن حوادث تلخ و آن مصاحبه‌های پر از وعده، در در پتروشیمی چوار بر همان پاشنه سابق می‌چرخد و خبری از تغییرات نیست.»
دستمزد ۱۰ ماه، ۱۸ ماه حق بیمه و ۸ سال حق سنوات کارگران پروژه قطار شهری اهواز پرداخت نشده است
این خبرگزاری در گزارش دیگری در مورد پروژه قطار شهری اهواز نوشت: مشکل پرداخت نشدن دستمزد و بیمه کارگران هنوز ادامه دارد و به نقل از یکی از کارگران پروژه قطار شهری اهواز نوشت: در حالی ۱۰ ماه دستمزد و یک سال و شش ماه حق بیمه و۸ سال سنوات پرداخت نشده داریم که هنوز وضعیت این پروژه عمرانی و پیمانکار آ ن مشخص نیست.
به گفته وی، مسئولان قطار شهری اهواز پاسخگو نیستند و حدودا ۱۱۳ کارگر نگهبان بعد از ۴ سال تعطیلی اجرای این پروژه، وضعیت معیشتی بدی را تجربه می‌کنند.
طرح احداث پروژه قطار شهری اهواز سال ۸۱ شروع و سال ۹۱ مسئولیت اجرای آن به بخش خصوصی واگذار شد و تاکنون، این طرح فقط ۲۴ درصد پیشرفت داشته و سرنوشت آن مبهم است.
این کارگر شاغل در پروژه قطار شهری اهواز گفت: کارگران بارها به دلیل مشکلات معیشتی از مسئولان دولتی در استان خوزستان از جمله استانداری خواستار رسیدگی به وضعیت خود شده‌اند اما هنوز برای حل مشکلات این پروژه عمرانی چاره‌جویی نشده است.
