کارگران اعتصابی نفت، خواستار «حذف پیمانکاران، افزایش دستمزدها، ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت، بهبود شرایط خوابگاه‌ها، و شرایط کاری و ایمنی محیط کار» هستند.
یک کارگر پروژه‌ای اعتصابی منطقه عسلویه، در مصاحبه‌ای با «اتحادیه آزاد کارگران ایران» درباره این که چرا اعتصاب کارگران امسال با عنوان «کمپین ۱۴-۱۴» است؛ گفت که علاوه بر مشکلات معیشتی کارگران، دوری از خانه، آنها را در معرض مشکلات «فروپاشی خانوادگی» قرار داده است.
او افزود دلیل دیگر مطالبه ۱۴ روز کار و ۱۴ روز مرخصی، این است که «دوستان و همکاران بیکاری داریم که با اجرای این طرح، امکان این را پیدا می‌کنند که به سر کار بیایند.»
این کارگر اعتصابی با اشاره به تجربه اعتصاب در سال‌های اخیر گفت: «نتیجه اعتصابات امسال جا انداختن و طرح مطالبه ۱۴-۱۴ و برچیدن پیمانکاران است.»
او درباره دلایلی که کارگران برای مطالبه حذف پیمانکاران دارند، گفت که «پیمانکاران هیچ کاری نمی‌کنند و فقط واسطه‌هایی هستند که نه ابزار و ماشین آلات و جرثقیل دارند و نه پول و سرمایه» و از طرف دیگر در«پایان پول و دستمزد و مطالبات کارگر را هم نمی‌دهند و کارفرماها هم می‌گویند به ما ارتباطی ندارد، ما پول داده‌ایم بروید از پیمانکار بگیرید، در واقع هیچ مسئولیتی را نمی‌پذیرند و فقط در این وسط پولی به جیب می‌زنند.»
این کارگر اعتصابی نفت درباره انواع تهدیدهای امنیتی که اعتصاب کنندگان با آن روبه‌رو هستند، گفت: «به شیوه‌های مختلف به کارگران زنگ می‌زنند و تهدید می‌کنند و حقوق‌های معوقه را که حدود ۲ تا ۳ ماه می‌شود به گروگان گرفتند.»
او درباره ترفندهای مختلف نیروهای امنیتی برای توقف اعتصاب‌های کارگری گفت: «صفحه‌های کارگری را هک می‌کنند و یا حملات دست‌جمعی می‌کنند و بلاک می‌کنند و یک صفحه را از دسترس خارج می‌کنند و در این میان حراست و نیروهای امنیتی با آنها همکاری می‌کنند.»
این کارگر که «ده سال» در منطقه عسلویه «کارگر پروژه‌ای» است، درباره تاثیرگذار بودن «کمپین ۱۴-۱۴» موفقیت‌های این کمپین را تشریح کرد و گفت که «برخی شرکت‌ها که توان مالی بیشتری دارند و یا زمان زیادی برای راه اندازی پروژه ندارند، وارد مذاکره می‌شوند و بخشی و یا تمام مطالبات را می‌پذیرند.»
بر اساس گزارش‌ها «بیش از ۲۲ هزار» کارگر پروژه‌ای در ۱۱۰ شرکت برای تحقق مطالبات صنفی خود در اعتصاب هستند و شماری از آنها هم با ترک محل کار، به خانه‌های خود رفته‌اند.
خبرگزاری ایلنا هم روز دوم تیر در این مورد نوشت که کارزار جدید اعتراضی کارگران اعتصابی با شعار «سفره همه کارگران یکی است» و با نام «۱۴-۱۴» در پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها، و دیگر مراکز نفت و گاز و ارکان ثالث شروع شده است و این کارگران با تحویل ابزار خود به خانه رفتند.
پیش‌تر، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت خبر داد که «در روزهای اول اعتصاب، کارگران توسعه فولاد سیرجان از کارگاه بیرون آمده بودند تا به خانه بروند که تعدادی از آنان بلیت گیر نیاوردند و به خوابگاه مراجعه کردند که شبانه و در خواب مورد هجوم افراد مسلح واقع می‌شوند و تعداد زیادی از کارگران را به نقطه نامعلومی می‌برند.»
تاکنون مقام‌های امنیتی و انتظامی جمهوری اسلامی در مورد این برخوردها و یا بازداشت‌ها موضع نگرفته‌اند.
پیش از این نیز برخوردهای امنیتی و قضایی با کارگران معترض به شرایط معیشتی در مناطق مختلف ایران وجود داشته است و در حال حاضر، شماری از کارگران و فعالان کارگری و همچنین معلمان و فعالان صنفی آنان به اتهام های امنیتی به حبس محکوم شده‌اند.
