بنا به گفته سازمان ملل متحد، یک سوم آوارگان سوریه که در لبنان اقامت گزیده اند، کودکان مدرسه ای هستند. بیشتر این کودکان بیش از یک سال و یا بیشتر است که در لبنان هستند اما اکثریت آن ها به آموزش رسمی دسترسی ندارند.
مراح یازده ساله یک سال و نیم است که در چادرهای موقتی آوارگان در نزدیکی شهر ساحلی طرابلس زندگی می کند. او، پدر و مادر و چهار خواهر و برادرش از حومه حمص در سوریه متواری شدند. این خانواده زمانی که خانه کنار مزرعه شان مورد اصابت راکت قرار گرفت، به ناچار به لبنان فرار کردند.
با وجودی که مراح در خانه دو اتاق خوابه کوچکی زندگی می کند که از مصالح ساختمانی معمولی ساخته شده اما او از خواهر و برادرهایش خوش شانس تر است چون می تواند مدرسه برود.
او می گوید ما در مدارس سوریه واحدها و کتاب های عربی داشتیم و تطابق با تدریس براساس زبان فرانسه لبنان دشوار است. او سعی می کند تا خود را به همکلاسی های لبنانی اش برساند اما مشکلاتی هم وجود دارند و بعضی اوقات او و بقیه دانش آموزان سوریه مورد تمسخر قرار می گیرند، چون آواره و پناهنده هستند.
با وجود همه مشکلات، این دختر یازده ساله آرزو دارد که یک روزی پرستار شود و او هم اکنون حداقل از شانس مدرسه رفتن برخوردار است. از بین حدود ٢٠٠ خانواده ای که در محل اسکان او و خانواده اش در آن اقامت گزیده اند فقط تعداد معدودی از بچه ها به آموزش و مدرسه دسترسی دارند.
بیشترین توجه و پوشش رسانه ها بر نیازهای ضروری و اضطراری آوارگان و اختصاص کمک های بشردوستانه به آن ها متمرکز شده اند و همزمان با تداوم جنگ داخلی در سوریه، نیازهای بلندمدت آوارگان نیاز به توجه بیشتری دارند.
فقدان فرصت های آموزشی برای کودکان آواره یکی از مهمترین مسائلی است که افکار نینت کلی، کمیسر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در لبنان را به شدت به خود مشغول کرده است.
او می گوید «وضعیت کودکان آواره در لبنان بسیار بحرانی و جدی است. بیش از ٣٠٠ هزار کودک مدرسه ای جدید به لبنان آمده است و همین تعداد دانش آموز لبنانی سال گذشته در مدارس لبنان ثبت نام کرده بودند و این در حالی است که وزارت آموزش اعلام کرد در سیستم رسمی آموزشی کشور توانایی جذب ١٠٠ هزار دانش آموز را دارد و با این شرایط ٢٠٠ هزار دانش آموز از آموزش رسمی محروم خواهند بود».
سازمان ملل متحد به همراه شرکای خود در سازمان های غیردولتی سعی می کنند تا کلاس های سوادآموزی ابتدایی برای کودکان برگزار کنند و بیشتر بر کودکانی متمرکز می شوند که در چادرهای موقتی اسکان یافته اند که هر روز تعداد آن ها بیشتر می شود چون دولت لبنان از صدور مجوز رسمی ساخت اردوگاه های آوارگان خودداری کرده است.
بنا به اعلام سازمان ملل متحد، در حال حاضر بیش از ٢٤٨ چادر برای اسکان موقت آوارگان در لبنان برپا شده است.
کلی می گوید کلاس های سوادآموزی ابتدایی نیازهای کودکان بزرگتری را که در این چادرها زندگی می کنند، مرتفع نخواهند کرد.
وی می گوید «از سویی دیگر شرایط جوانانی که به طور رسمی در سوریه در حال تحصیل بوده اند نیز نگران کننده است و کلاس های سوادآموزی برای آن ها کافی نیستند. بنابراین ما تلاش می کنیم تا با همکاری همه شرکایمان در منطقه معلمان آواره سوری تبار مقیم لبنان و دیگر کارمندان امدادی را بسیج کنیم تا به همه گروه های سنی به صورت غیررسمی آموزش بدهند اما این کار چالش قابل توجهی خواهد بود».
کارمندان سازمان ملل متحد در منطقه می گویند فراهم کردن بودجه برای یافتن گزینه هایی به هدف آموزش غیررسمی چالش جدی خواهد بود و معضل دیگر این است که تقریباً یک میلیون آواره سوری تباری که در لبنان اقامت گزیده اند در سراسر مناطق این کشور پراکنده شده اند و این خود دشواری های لجستیکی برای رفت و آمد و تردد به وجود می آورد.
مراح یازده ساله یک سال و نیم است که در چادرهای موقتی آوارگان در نزدیکی شهر ساحلی طرابلس زندگی می کند. او، پدر و مادر و چهار خواهر و برادرش از حومه حمص در سوریه متواری شدند. این خانواده زمانی که خانه کنار مزرعه شان مورد اصابت راکت قرار گرفت، به ناچار به لبنان فرار کردند.
با وجودی که مراح در خانه دو اتاق خوابه کوچکی زندگی می کند که از مصالح ساختمانی معمولی ساخته شده اما او از خواهر و برادرهایش خوش شانس تر است چون می تواند مدرسه برود.
او می گوید ما در مدارس سوریه واحدها و کتاب های عربی داشتیم و تطابق با تدریس براساس زبان فرانسه لبنان دشوار است. او سعی می کند تا خود را به همکلاسی های لبنانی اش برساند اما مشکلاتی هم وجود دارند و بعضی اوقات او و بقیه دانش آموزان سوریه مورد تمسخر قرار می گیرند، چون آواره و پناهنده هستند.
با وجود همه مشکلات، این دختر یازده ساله آرزو دارد که یک روزی پرستار شود و او هم اکنون حداقل از شانس مدرسه رفتن برخوردار است. از بین حدود ٢٠٠ خانواده ای که در محل اسکان او و خانواده اش در آن اقامت گزیده اند فقط تعداد معدودی از بچه ها به آموزش و مدرسه دسترسی دارند.
بیشترین توجه و پوشش رسانه ها بر نیازهای ضروری و اضطراری آوارگان و اختصاص کمک های بشردوستانه به آن ها متمرکز شده اند و همزمان با تداوم جنگ داخلی در سوریه، نیازهای بلندمدت آوارگان نیاز به توجه بیشتری دارند.
فقدان فرصت های آموزشی برای کودکان آواره یکی از مهمترین مسائلی است که افکار نینت کلی، کمیسر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در لبنان را به شدت به خود مشغول کرده است.
او می گوید «وضعیت کودکان آواره در لبنان بسیار بحرانی و جدی است. بیش از ٣٠٠ هزار کودک مدرسه ای جدید به لبنان آمده است و همین تعداد دانش آموز لبنانی سال گذشته در مدارس لبنان ثبت نام کرده بودند و این در حالی است که وزارت آموزش اعلام کرد در سیستم رسمی آموزشی کشور توانایی جذب ١٠٠ هزار دانش آموز را دارد و با این شرایط ٢٠٠ هزار دانش آموز از آموزش رسمی محروم خواهند بود».
سازمان ملل متحد به همراه شرکای خود در سازمان های غیردولتی سعی می کنند تا کلاس های سوادآموزی ابتدایی برای کودکان برگزار کنند و بیشتر بر کودکانی متمرکز می شوند که در چادرهای موقتی اسکان یافته اند که هر روز تعداد آن ها بیشتر می شود چون دولت لبنان از صدور مجوز رسمی ساخت اردوگاه های آوارگان خودداری کرده است.
بنا به اعلام سازمان ملل متحد، در حال حاضر بیش از ٢٤٨ چادر برای اسکان موقت آوارگان در لبنان برپا شده است.
کلی می گوید کلاس های سوادآموزی ابتدایی نیازهای کودکان بزرگتری را که در این چادرها زندگی می کنند، مرتفع نخواهند کرد.
وی می گوید «از سویی دیگر شرایط جوانانی که به طور رسمی در سوریه در حال تحصیل بوده اند نیز نگران کننده است و کلاس های سوادآموزی برای آن ها کافی نیستند. بنابراین ما تلاش می کنیم تا با همکاری همه شرکایمان در منطقه معلمان آواره سوری تبار مقیم لبنان و دیگر کارمندان امدادی را بسیج کنیم تا به همه گروه های سنی به صورت غیررسمی آموزش بدهند اما این کار چالش قابل توجهی خواهد بود».
کارمندان سازمان ملل متحد در منطقه می گویند فراهم کردن بودجه برای یافتن گزینه هایی به هدف آموزش غیررسمی چالش جدی خواهد بود و معضل دیگر این است که تقریباً یک میلیون آواره سوری تباری که در لبنان اقامت گزیده اند در سراسر مناطق این کشور پراکنده شده اند و این خود دشواری های لجستیکی برای رفت و آمد و تردد به وجود می آورد.
