در میانه بحران «مسمومسازی» دانشآموزان دختر در مدارس شهرهای مختلف، مقامات دانشگاه تهران از تصمیم برای تعطیلی کلاسها و خوابگاههای این دانشگاه تا نیمه اردیبهشت آینده خبر دادند.
معاون آموزشی دانشگاه تهران، روز ششم اسفند ماه با اعلام خبر تعطیلی خوابگاهها و غیرحضوری شدن همه کلاسهای این دانشگاه گفت که اسکان دانشجویان در مجتمعهای خوابگاهی از ۲۵ اسفند ۱۴۰۱ تا ۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ ممنوع و سلف سرویسهای دانشگاه نیز در این بازه زمانی غیرفعال است.
محمود کمرهای، علت این تعطیلیها را همزمانی با ماه رمضان و مشکلات موجود در تهیه بلیط بازگشت دانشجویان پس از تعطیلات نوروز عنوان کرد، اما شوراهای صنفی دانشجویان کشور اعلام کرد که معاون دانشجویی دانشگاه تهران گفته که دلیل اعلام تعطیلی بیش از یک ماهه خوابگاهها و تعطیلی آموزش حضوری، «کمبود بودجه لازم برای اداره امور دانشگاه» است.
همزمان با این اعلام، جو دانشگاه تهران، دانشکدهها و خوابگاههای این دانشگاه در روز دوشنبه و بامداد سهشنبه ملتهب شد. دانشجویان خوابگاههای کوی دانشگاه اقدام به برپایی تجمع و سردادن شعارهای اعتراضی کردند.
دانشجویان، طی تظاهرات شبانه اعتراضی خود با سردادن «مصوبه لغو نشه، شعارها تندتر میشه» خواهان لغو تعطیلی اعلام شده کلاسها و خوابگاهها شدند. همچنین شعارهایی چون «دانشجو داد بزن، حقتو فریاد بزن»، «ماه رمضون بهونه است، هدفشون تخلیه است» و «دانشجو بیدار است، از حق خود آگاه است» از دیگر شعارهای دانشجویان دختر و پسر در این تجمع اعتراضی بود.
براساس اعلام شوراهای صنفی دانشجویان، دانشجویان معترض میگویند که مسئولان از حضور دانشجوها در دانشگاه واهمه دارند و بودجه و ماه رمضان بهانههایی واهی برای تعطیل کردن دانشگاهها در نیمسال دوم است.
دانشگاههای ایران در جریان اعتراضات سراسری پس از ۲۶ شهریور، از کانونهای اصلی اعتراضات بودند و دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی برای سرکوب این اعتراضات علاوه بازداشت بیش از ۷۰۰ دانشجوی معترض، بارها به دانشگاهها هجوم برده و دانشجویان را مورد ضرب و جرح قرار دادند و بعد از آن هم جمعیت گستردهای از دانشجویان را ممنوعالورود، اخراج و تعلیق کردهاند.
این در حالی است که با تداوم مسمومیتهای دانشآموزان دختر در مدارس شهرهای مختلف، مقامات امنیتی جمهوری اسلامی به عمدی بودن این اتفاق اعتراف کردهاند اما میگویند هیچ سرنخی از فرد یا گروه عامل این حملات به دست نیاوردهاند.
دو روز قبل یکی از مدرسان حوزه علمیه قم این «حملات شیمیایی» را به گروهی از متعصبان مذهبی قم و اصفهان نسبت داد و گفت:« این گروه با تحصیل دختران مخالفند اما جمع زیادی از کاربران فضای مجازی معتقدند که این اقدامات نوعی انتقامگیری حکومت از نافرمانی دختران دانشآموزان و تاوان نه گفتن آنها به دیکتاتور، حجاب مورد نظر حکومت و تقاضای زندگی در لوای آزادی است.»