جواد صالحی اصفهانی، استاد اقتصاد در دانشگاه «ویرجینیا تِک» و پژوهشگر ارشد «اندیشکده بروکینگز»، در یادداشتی در نشریه «فارن افیرز» نوشته است نفوذ ناپذیری در برابر تحریم ها مستلزم رشد اقتصادی است.
صالحی اصفهانی می گوید نه دولت بایدن و نه رهبران ایران برای بازگشت سریع به مذاکرات بر سر برجام عجله چندانی نشان نمی دهند. تحریم ها بی تردید به اقتصاد ایران آسیب زده است، اما تهران و واشنگتن اگر درک بسیار متفاوتی درباره تاثیر بلند مدت تحریم ها نداشتند بعید است به چنین بن بستی می رسیدند.
بعضی در آمریکا به فشارهای ناشی از تحریم ها به عنوان بمب ساعتی نگاه می کنند که حکومت ایران در نهایت ناچار به خنثی کردن آن خواهد بود. اما دفتر رهبر جمهوری اسلامی تصور می کند مشقت کوتاه مدت می تواند بهای خودکفایی در بلند مدت باشد.
وابستگی ایران به درآمدهای نفتی طی سه دهه گذشته از ۵۰ درصد به ۱۵ درصد کاهش یافته است، اما تا زمانی که تحریم ها برقرار باشد ایران تا آینده ای قابل پیش بینی تنها می تواند به یک رشد اقتصادی کند چشم داشته باشد. جمهوری اسلامی باید به رشد اقتصادی پیش از تحریم ها برگردد. ایران برای این مهم باید میان جاه طلبی های سیاسی‌اش به عنوان یک قدرت منطقه ای با اهداف اقتصادی اش در راستای رشد به یک مصالحه برسد.
مفهوم اقتصاد مقاومتی بیشتر تشخیص نیازهای ایران در تجارت نفت و گاز و صادرات و تکنولوژی های نوین است. دعوت رهبر جمهوری اسلامی به «نگاه به شرق» هم در برابر تحریم های دولت ترامپ چندان موثر نبود. روسیه غیر از تسلیحات محصول زیادی برای ارائه به ایران ندارد. چین، هند، ژاپن، و کره جنوبی هم از ترس از دست دادن بازار ایالات متحده تجارت رسمی با ایران را محدود کرده اند.
در کوتاه مدت، تا زمانی که جمهوری اسلامی بتواند نارضایی شهروندانش را مدیریت و مهار کند، این پیش بینی آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، که تا لغو تحریم ها راه زیادی مانده است شاید برای مخالفان توافق هسته ای در تهران خبر بدی نباشد. اما ایران برای دستیابی به اقتصاد مقاومتی به توافق هسته ای نیاز دارد. از این رو، مذاکرات ممکن است حتی پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران در ماه ژوئن به پیش برود.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
در همین مورد، یک دیدگاه دیگر را نیز بخوانید:
