زف چافتس، روزنامهنگار و مشاور ارشد مناخیم بگین نخستوزیر اسبق اسرائیل، در مقالهای برای بلومبرگ، نفتالی بنت نخست وزیر اسرائیل را به دلیل فحوای سخنرانیاش در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد ستود.
نویسنده در ابتدای مقاله، با اشاره به سخنرانیهای سالهای اخیر بنیامین نتانیاهو نخست وزیر پیشین اسرائیل در نشستهای سالانه مجمع عمومی و حواشی آن، میگوید برخلاف پیشبینی کارشناسان اسرائیلی، نخستین سخنرانی نفتالی بنت در سازمان ملل ملالآور نبود.
به گفته آقای چافتس، «سخنرانی نخستوزیر بنت به دلیل آنچه که گفت و [نیز] آنچه که از قلم انداخت، قابلتوجه بود.»
به باور این سیاستمدار کهنهکار اسرائیلی، اشاره سطحی نخست وزیر اسرائیل به مساله فلسطینیها، اقدامی حسابشده و در راستای اظهارنظر ماه گذشته جو بایدن رئیس جمهوری ایالات متحده مبنی بر طولانی بودن مسیر حل این مساله بود.
وی معتقد است چون بایدن به وضوح گفته است نمیخواهد در مساله اسرائیل و فلسطینیها درگیر شود، نخست وزیر اسرائیل به درستی از برجستهکردن آن خودداری کرد و در عوض تصویری عادی از اسرائیل به حضار ارائه داد؛ کشوری که در آن غیرنظامیان میخواهند کودکان خود را در صلح بزرگ کنند، اما گاهی مجبور به دفاع از خود در برابر دشمنانشان میشوند.
به اعتقاد نویسنده مقاله، اشاره نفتالی بنت به مصر، اردن، و کشورهای عضو «توافقهای ابراهیم» از جمله مراکش، بحرین و امارات متحده عربی در سخنانش، بیانگر این واقعیت است که وی مردی صلحطلب است.
زف چافتس می نویسد، نفتالی بنت تنها در پایان سخنرانی خود به مساله ایران اشاره کرد و ضمن تکرار سخن نتانیاهو مبنی بر این که اسرائیل اجازه نخواهد داد جمهوری اسلامی به سلاح اتمی دست یابد، ایران را آشکارا تهدید نکرد. آقای بنت در سخنانش به فعالیتهای مخرب ایران در لبنان، عراق، سوریه، یمن و سایر کشورها و همچنین کارنامه سیاه حقوق بشری ابراهیم رئیسی اشاره کرد.
وی در پایان مقاله خود اشاره میکند که نفتالی بنت ضمن تاکید بر اهمیت محوری امنیت اسرائیل همانند نتانیاهو، چهرهای مصالحهگرتر از سلف خود، چه در سیاست اسرائیل و چه در صحنه جهانی، ارائه کرد.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.