اعتراضات معیشتی در ایران با گسترش اعتصاب پرستاران در بیمارستانهای شهرهای مختلف رو به افزایش است و در روز سهشنبه ۲۳ مرداد، پرستاران دستکم در استان مرکزی، یزد، کرمانشاه، و بوشهر دست از کار کشیدند. همزمان معلمان نهضت سوادآموزی نیز در تهران تجمع کردند.
بر اساس گزارشهای رسیده به صدای آمریکا و منتشر شده در رسانههای اجتماعی در روز سهشنبه ۲۳ مرداد، پرستاران و برخی کارکنان مراکز درمانی دستکم در شهرهای اراک، یزد، اسلامآباد غرب، و کنگان اعتصاب کردند.
بنا بر گزارشهای ویدئویی، پرستاران معترض در اراک با تجمع در مقابل مرکز آموزشی و درمانی «ولیعصر» این شهر، شعار دادند: «پرستار داد بزن، حقت رو فریاد بزن.»
آنها همچنین در مقابل بیتوجهی مقامات مسئول به مطالبات صنفی خود و افزایش مشکلات معیشتی، شعار دادند: «وعده وعید کافیه، سفره ما خالیه.»
معترضان در یزد شعار دادند: «هیچ ثمری ندیدیم، فقط شعار شنیدیم» و «اضافه [کار] ۲۰ تومن، نمیخوایم نمیخوایم.»
پرستاران اعتصابکننده در اسلامآباد غرب استان کرمانشاه نیز با شعار «پرستار داد بزن، حقت رو فریاد بزن» تجمع کردند.
پرستاران اعتصابکننده که در روزهای گذشته نیز در برخی شهرها از کار دست کشیده بودند، در اعتراض به «اضافهکار اجباری، اجرا نشدن قوانین، حقوق پایین، کار سخت، و توهین و تهدید» تجمع کردهاند و میگویند «زمانی که حکمشان تغییر نکند و وضعیت حقوقشان درست نشود، به شیفتها بر نمیگردند.»
در این حال، با گسترش دامنه اعتراضات پرستاران، خبرگزاری حکومتی «ایرنا» به نقل از عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، نوشت که «کل میزان مطالبات ۲۱۰ هزار پرستار حدود ۸ هزار میلیارد تومان است و بخشی از این مطالبات پس از پیگیریهای انجام شده به زودی پرداخت میشود.»
پیش از این، بر اساس برخی گزارشها، در برخی شهرها، مدیران بیمارستان به جای اینکه مقدمات بازگشت پرستاران را فراهم کنند، از پرستاران بیمارستانهای تهران و ارتش، ماماها و تعدادی از سربازان کمک خواستهاند.
به نوشته وبسایت «تجارتنیوز»، «از آنجا که طی روزهای گذشته اکثر عملهای جراحی در بیمارستانهای دولتی شیراز، که کادر درمانشان به دلیل مشکلات عدیده و بیتوجهی مسئولان به خواست آنها دست از کار کشیده بودند، به نوعی لغو شده و تنها عملهای اورژانسی انجام میشد، گویا با همکاری مسئولان وزارتخانه و مدیران این بیمارستانها برای انجام عملهای جراحی از تهران پزشک فرستادهاند. ضمن اینکه برخی منابع از شیراز اعلام کردهاند ۲۰۰ نیروی درمانی از تهران به این استان اعزام شدهاند.»
با این حال، محمد شریفیمقدم، دبیر کل خانه پرستار به تجارتنیوز گفت که اعزام ۲۰۰ نیرو به استان فارس را تایید نمیکند و افزود: «اکثر کسانی که الان در بیمارستانهای دولتی شیراز به عنوان پرستار به کار گرفته شدهاند، یا سرباز پرستار هستند یا دانشجویان پرستاری، یا پرستارانی که به عنوان نیروی کادری در دانشگاهها مشغول کارند و یا سرپرستار بخشها که الان کار پرستاری را انجام میدهند.»
او همچنین در مصاحبه با وبسایت «رکنا» گفت که «عدم پاسخگویی وزارت بهداشت پرستاران را به جایی رسانده که اخیرا در بسیاری از شهرستان های استان فارس، پرستاران به طور کامل از کار در بیمارستان ها دست کشیدند و بیمارستان ها از پرستار خالی شدهاند.»
آقای شریفیمقدم اضافه کرد: «اعتصاب ها از روز ۱۵مرداد در بیمارستانهای دولتی شیراز ازجمله «نمازی»، «فقیهی»، «چمران»، «انکولوژی امیر»، «زینبیه»، «علی اصغر» و «امیرالمومنین» آغاز شده و به گفته سازمان نظام پرستاری، در تاریخ بیسابقه بوده است.»
دبیرکل خانه پرستار اشاره کرد: «با به وجود آمدن این شرایط بحرانی، بسیاری از سیستم های امنیتی و نظارتی برای کمک به حل مشکلات پرستاران مداخله کردند اما خود وزارت بهداشت که مخاطب اصلی این اعتراضات است، پاسخگو نیست.»
وی روز سهشنبه در مصاحبه با کانال «امتداد» خبر داد که «شهرهای کرج، شیراز، فسا، جهرم، و شهرهایی از مازندران و یزد در یک هفته اخیر شاهد اعتراضات کادر پرستاری هستند.»
همزمان با اعتراضات پرستاران در شهرهای مختلف ایران، گروهی از نیروهای آموزشی نهضت سوادآموزی در اعتراض به تداوم بلاتکلیفی وضعیت شغلی خود در تهران تجمع کردند.
این معترضان که اغلب نیروهای ورودی ۱۳۹۲ به بعد هستند، خواهان تعیین تکلیف وضعیت استخدامی خود و جذب در آموزش و پرورش هستند و شعار «نهضتی داد بزن، حقت رو فریاد بزن» سر میدهند.
تجمع این کارکنان بلاتکلیف نهضت سوادآموزی در اعتراض به وضعیت نابسامان معیشتی در روزهای پیشین با پهن کردن سفره خالی همراه بود.
گسترش اعتراضات صنفی گروههای مختلف از جمله بازنشستگان، کارگران صنایع مختلف، معلمان، مالباختگان، و پرستاران و کارکنان بخش درمان نشانگر افزایش مشکلات معیشتی در ایران و بیتوجهی مقامات جمهوری اسلامی است.
جمشید اسدی، اقتصاددان، پیشتر در زمینه رشد شاخص فلاکت در ایران در گفتوگو با صدای آمریکا گفته است که وضعیت معیشتی و شرایط اقتصادی از آنچه که هست، بدتر نیز خواهد شد.