نسرین ستوده، وکیل مدافع حقوق بشر که دوران شش سال حبس خود را در زندان اوین می گذراند، همزمان با آزادی ژیلا بنی یعقوب برای گذراندن چهار روز مرخصی اززندان اوین بیرون آمد. نسرین ستوده حدود ساعت ۹ یک شنبه شب به وقت تهران همراه با ژیلا بنی یعقوب، روزنامه نگار زندانی هم بندش که مدت محکومیتش به سر رسیده است، پا از دروازه زندان اوین بیرون گذاشت. هردوی آنان در میان شادی خویشان و دوستان خود مورد استقبال قرار گرفتند.
اجازه مرخصی نسرین ستوده به خاطر همزمانی با نیمه شعبان داده شده است.
این وکیل دادگستری و فعال حقوق کودکان و زنان که از شهریور ۱۳۸۹ در بازداشت به سر می برد، با اتهام هایی چون «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبانی و تبلیغ علیه نظام» و «عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر ایران» در دادگاه بدوی به ریاست قاضی پیرعباسی به تحمل ۱۱ سال زندان و ۲۰ سال محرومیت از شغل وکالت و ۲۰ سال ممنوعیت از خروج از کشور و به اتهام تظاهر به بی حجابی به ۵۰ هزار تومان جریمه نقدی محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدید نظر به شش سال حبس تعزیری و ۱۰ سال محرومیت از شغل وکالت تقلیل یافت.
این دومین بار است که نسرین ستوده به مرخصی می آید. خانم ستوده بار اول در نوروز امسال و پس از دوسال و نیم زندان بدون مرخصی و تنها به مدت سه روز به مرخصی آمد. این در حالی ست که او دارای دو فرزند خردسال است و دوری او و ملاقات های درون زندان و مقررات آن، فرزندانش را دچار مشکلات عاطفی کرده است.
نسرین ستوده که در شهریورماه ۱۳۸۹ برای ادای پاره ای توضیحات به دادسرای اوین مراجعه کرده بود، به طرزی ناگهانی بازداشت وبه انفرادی منتقل شد.این درحالی بود که پدر او بیمار و در بیمارستان بستری بود و دوهفته پس از بازداشت دخترش و بی آن که بتواند به دیدار او موفق شود، درگذشت. به هنگام بازداشت، فرزندان خانم ستوده سه ساله و یازده ساله بودند.
نسرین ستوده در مدتی که در زندان بود پس از پدر، مادر خود را نیز از دست داد. مقام های قضایی و زندان اجازه عیادت و دیدار و شرکت درمراسم عزاداری برای پد رو مادر را به او ندادند. او تنها اجازه یافت برای مدت یک ساعت در مراسم تشییع مادرش حضور یابد.
علاوه بر عضویت درکانون مدافعان حقوق بشر، نسرین ستوده عضو کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان و عضو هیئت مدیره انجمن حمایت از کودکان بوده است. این روزنامه نگار حقوق دان که دفاع از بسیاری از پرونده های فعالان حقوق بشر، فعالان حقوق زنان، کودکان قربانی، کودک آزاری و اعدام کودکان را بر عهده داشته است، پس از حوادث سال ۱۳۸۸ که در پی موج اعتراض به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری و سرکوب و بازداشت گسترده معترضان روی داد، وکالت پرونده های فعالان حقوق بشری و محکومان به اعدام و خانواده های کشته شدگان پس از این وقایع را برعهده گرفت.
خانم ستوده در زندان در اعتراض به نقض حقوق خود به عنوان زندانی سیاسی، و نیز در اعتراض به ممنوع الخروج شدن دختر ۱۲ ساله اش چندین بار دست به اعتصاب غذای خشک زد. اخرین اعتصاب غذای او به مدت ۴۹ روز ادامه یافت. روز ۱۲ آذر، رضا خندان شوهر او در ۴۷ مین روز اعتصاب غذای همسرش نوشت: «اکنون وضع جسمی اش به حدی رسیده است که بعید می دانم تا ملاقات بعدی بتواند سرپا باشد. سرگیجه، اختلال بینایی، عدم تعادل در راه رفتن و فشار پایین علائم هشدار دهندهٔ وخامت حال اوست، در کنار لاغری مفرط».
اعتصاب غذای خطرناک خانم ستوده دوروز بعد، پس از موافقت با همه خواست هایش، که لغو ممنوع الخروجی دخترش از آن جمله بود، به پایان رسید.
کمیته بین المللی حقوق بشر ایتالیا جایزه خود را در سال ۲۰۰۸ به نسرین ستوده اهدا کرد. انجمن آمریکایی پن نیز جایزه آزادی قلم خود را که به نام باربارا گلدسمیت است به نسرین ستوده داد. نسرین ستوده در سال ۱۳۹۱ همراه با جعفر پناهی به دریافت جایزه «آزادی افکار» ساخارف نائل شد. هیلاری کلینتون و واتسلاوهاول از جمله شخصیت های سرشناسی بودند که از او حمایت کردند و خواستار آزادی او شدند. فعالان حقوق بشر و حامیان زندانیان سیاسی در سراسر جهان نیز کمپین های متعددی در اعتراض به محکومیت و برای آزادی او برگزار کرده اند.
اجازه مرخصی نسرین ستوده به خاطر همزمانی با نیمه شعبان داده شده است.
این وکیل دادگستری و فعال حقوق کودکان و زنان که از شهریور ۱۳۸۹ در بازداشت به سر می برد، با اتهام هایی چون «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبانی و تبلیغ علیه نظام» و «عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر ایران» در دادگاه بدوی به ریاست قاضی پیرعباسی به تحمل ۱۱ سال زندان و ۲۰ سال محرومیت از شغل وکالت و ۲۰ سال ممنوعیت از خروج از کشور و به اتهام تظاهر به بی حجابی به ۵۰ هزار تومان جریمه نقدی محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدید نظر به شش سال حبس تعزیری و ۱۰ سال محرومیت از شغل وکالت تقلیل یافت.
این دومین بار است که نسرین ستوده به مرخصی می آید. خانم ستوده بار اول در نوروز امسال و پس از دوسال و نیم زندان بدون مرخصی و تنها به مدت سه روز به مرخصی آمد. این در حالی ست که او دارای دو فرزند خردسال است و دوری او و ملاقات های درون زندان و مقررات آن، فرزندانش را دچار مشکلات عاطفی کرده است.
نسرین ستوده که در شهریورماه ۱۳۸۹ برای ادای پاره ای توضیحات به دادسرای اوین مراجعه کرده بود، به طرزی ناگهانی بازداشت وبه انفرادی منتقل شد.این درحالی بود که پدر او بیمار و در بیمارستان بستری بود و دوهفته پس از بازداشت دخترش و بی آن که بتواند به دیدار او موفق شود، درگذشت. به هنگام بازداشت، فرزندان خانم ستوده سه ساله و یازده ساله بودند.
نسرین ستوده در مدتی که در زندان بود پس از پدر، مادر خود را نیز از دست داد. مقام های قضایی و زندان اجازه عیادت و دیدار و شرکت درمراسم عزاداری برای پد رو مادر را به او ندادند. او تنها اجازه یافت برای مدت یک ساعت در مراسم تشییع مادرش حضور یابد.
علاوه بر عضویت درکانون مدافعان حقوق بشر، نسرین ستوده عضو کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان و عضو هیئت مدیره انجمن حمایت از کودکان بوده است. این روزنامه نگار حقوق دان که دفاع از بسیاری از پرونده های فعالان حقوق بشر، فعالان حقوق زنان، کودکان قربانی، کودک آزاری و اعدام کودکان را بر عهده داشته است، پس از حوادث سال ۱۳۸۸ که در پی موج اعتراض به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری و سرکوب و بازداشت گسترده معترضان روی داد، وکالت پرونده های فعالان حقوق بشری و محکومان به اعدام و خانواده های کشته شدگان پس از این وقایع را برعهده گرفت.
خانم ستوده در زندان در اعتراض به نقض حقوق خود به عنوان زندانی سیاسی، و نیز در اعتراض به ممنوع الخروج شدن دختر ۱۲ ساله اش چندین بار دست به اعتصاب غذای خشک زد. اخرین اعتصاب غذای او به مدت ۴۹ روز ادامه یافت. روز ۱۲ آذر، رضا خندان شوهر او در ۴۷ مین روز اعتصاب غذای همسرش نوشت: «اکنون وضع جسمی اش به حدی رسیده است که بعید می دانم تا ملاقات بعدی بتواند سرپا باشد. سرگیجه، اختلال بینایی، عدم تعادل در راه رفتن و فشار پایین علائم هشدار دهندهٔ وخامت حال اوست، در کنار لاغری مفرط».
اعتصاب غذای خطرناک خانم ستوده دوروز بعد، پس از موافقت با همه خواست هایش، که لغو ممنوع الخروجی دخترش از آن جمله بود، به پایان رسید.
کمیته بین المللی حقوق بشر ایتالیا جایزه خود را در سال ۲۰۰۸ به نسرین ستوده اهدا کرد. انجمن آمریکایی پن نیز جایزه آزادی قلم خود را که به نام باربارا گلدسمیت است به نسرین ستوده داد. نسرین ستوده در سال ۱۳۹۱ همراه با جعفر پناهی به دریافت جایزه «آزادی افکار» ساخارف نائل شد. هیلاری کلینتون و واتسلاوهاول از جمله شخصیت های سرشناسی بودند که از او حمایت کردند و خواستار آزادی او شدند. فعالان حقوق بشر و حامیان زندانیان سیاسی در سراسر جهان نیز کمپین های متعددی در اعتراض به محکومیت و برای آزادی او برگزار کرده اند.
