ملاله یوسفزی، فعال حقوق بشر و از دریافتکنندگان جایزه صلح نوبل، در مراسمی به مناسبت دهمین سال درگذشت نلسون ماندلا در آفریقای جنوبی از جهان خواست وضعیت زنان و دختران در افغانستان زیر سلطه طالبان مورد توجه قرار دهد و آن چه را که او «آپارتاید جنسیتی» خواند، بر اساس قوانین بینالمللی جرمانگاری کند.
ملاله یوسفزی، که اکنون بیست و شش سال دارد، در پانزده سالگی به علت جسارت و استقامتش در ادامه تحصیل توسط افراد طالبان با شلیک گلوله به سرش مورد سوءقصد قرار گرفت ولی از آن جان به در برد.
او در سخنرانیاش در مراسم سالانه بنیاد نلسون ماندلا شباهتهایی را میان مبارزات طولانی ماندلا علیه حکومت اقلیت سفیدپوست و رزیم آپارتاید در آفریقای جنوبی و وضعیتی که زنان دو سال پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان با آن مواجه اند، ترسیم کرد.
ملاله گفت: «با در نظر گرفتن میراث ماندلا از خودم پرسیدم: جهان از کدام ناعدالتی چشمپوشی میکند؟ کجا داریم اجازه میدهیم که یک وضعیت غیرانسانی به وضعیت عادی تبدیل شود؟ و پاسخ برایم بسیار روشن و بسیار شخصی بود: ظلمی که به دختران و زنان در افغانستان روا میرود.»
او این واقعیت را که بحرانهای دیگر، توجه جهان را از افغانستان - جایی که دختران اجازه تحصیل در دبیرستان را ندارند و زنان از کار کردن یا حتی ترک خانه به تنهایی منع میشوند - دور کرده است، محکوم کرد.
او گفت: «من از هر دولتی و در هر کشوری میخواهم که آپارتاید جنسیتی را جنایت علیه بشریت اعلام کند.»
یوسفزی تاکید کرد که سازمان ملل باید در معاهده جدید جنایات علیه بشریت که در حال تدوین است، زبان ویژهای را در مورد «آپارتاید جنسیتی» اتخاذ کند.
گراکا ماشل، بیوه ماندلا و مدافع حقوق زنان، نیز در سخنرانیاش در این مراسم گفت: «بگذارید قاطع باشیم؛ این فکر که مردان بر زندگی زنان و بر بدن زنان حقی دارند، باید همین لحظه متوقف شود!»