رویترز در گزارشی اختصاصی نوشته است آمریکا درنظر دارد مجازات هایی علیه گروه های درجنگ در لیبی اعمال کند تا از تبدیل جنگ نیابتی ای که نیروهای منطقه به آن دامن می زنند به جنگ داخلی تمام عیار جلوگیری کند و رهبران نیروهای شبه نظامی را وادار به مذاکره کند.
به نوشته رویترز سه سال پس از سقوط معمر قذافی، مداخله جویان بیرونی به درگیری های داخلی شدت بخشیده اند. قطر و تاحدی ترکیه از نیروهای اسلام گرا حمایت می کنند و مصر و امارات متحد عربی حامی رقیبان سکولارتر آنان هستند.
تحریم های آمریکا از مجازات های احتمالی سازمان ملل ، که می خواهد گروه های شبه نظامی و لیبیایی را به شرکت در مذاکرات سیاسی تحت رهبری سازمان ملل وادار کند، مجزاست. برناردینو لئون، نماینده ویژه سازمان ملل این مذاکرات را هدایت می کند..
سازمان ملل احتمال استفاده از تحریم را برای برپایی مذاکرات سیاسی قبلا به صورت رسمی اعلام کرده است. اما تحریم های جداگانه آمریکا علیه گروه های درجنگ لیبی تاکنون علنی نشده است.
مقام های آمریکا از پاسخ دادن به این که تحریم ها علیه چه کسانی خواهد بود و لزوم اعمال تحریم هایی مجزا از سازمان ملل چه بوده است، خودداری کرده و درباره جزئیات این تحریم ها نیز توضیح نداده اند.
به نوشته رویترز تحریم های سازمان ملل افراد یا گروه های درگیر در جنگ را با مسدود کردن دارایی های آنان و تحمیل ممنوعیت های مسافرتی هدف می گیرد و با حامیان خارجی آنان کاری ندارد.
لیبی زیر بار منازعه دو حکومت و دو پارلمان رقیب که برای به دست گرفتن قدرت و دستیابی به ثروت نفتی آن مبارزه می کنند، گرفتار آشفتگی و هرج و مرج است. بخش غربی کشور را ستیزه جویان اسلام گرا که خودرا عملیات فجر مینامند دردست دارند. آنان در ماه اوت طرابلس پایتخت لیبی را تصرف کرده و پارلمان قبلی را احیا و دولت خود را برسرکار آورده اند.
اما دولت لیبی که درجامعه جهانی به رسمیت شناخته شده، در شرق کشور با اعضای وفادار خود و با پارلمانی که در هتلی در طبروق تشکیل می شود به کار مشغول است.
روز پنجشنبه دادگاه عالی لیبی با حکمی که به تعمیق اختلاف ها دامن می زند، این پارلمان را مخالف قانون اساسی دانست.
رویترز در این گزارش از قول منابع رسمی دست کم دو دلیل برای تحریم های یک جانبه آمریکا بر می شمارد. اول آن که اگر سازمان ملل کُند حرکت کند یا اصلاً اقدامی نکند، مجازات های آمریکا اعمال شود.
و دوم آن که مجازات های آمریکا به ویژه موجب آزردگی خلیفه حفتر، ژنرال سابق ارتش لیبی خواهد شد که پس از مخالفت با قذافی به آمریکا گریخت و سپس برای مبارزه با اسلام گرایان در بنغازی به لیبی بازگشت.
مقام های غربی می گویند دخالت نیروهای خارجی چون مصر و امارات متحد عربی به آتش جنگ دامن زده و دو کشور با سلاح و پول به نیروهای سکولارتر کمک می کنند.
به گفته مقام های آمریکایی و متحدانش، حفتر نماینده اصلی مصر در لیبی است. حکومت نظامیان مصر بهرهبری ژتنرال السیسی نیز مانند لیبی، افراط گرایان اسلامی را خطر اصلی برای امنیت ملی خود می داند. امارات، رهبری مصر را چون سپری در برابر ستیزه جویان می داند و به قاهره کمک های مالی و نظامی می دهد.
عربستان سعودی که از السیسی مصر حمایت می کند، به مصر و امارات در مداخله در لیبی نزدیک است اما دخالت مستقیمی در آن ندارد.
قطر و ترکیه حامیان اسلام گرایان لیبی اند که برخی از عناصر آن ها از نظرامریکا جزو تندروهای خطرناک محسوب می شوند. قطر ازآنان با دادن سلاح و پول حمایت می کند و ترکیه از آنان حمایت معنوی می کند.
آمریکا ضمن درک نگرانی های منطقه ای از این که لیبی به مرکز تجمع ستیزه جویان تبدیل شود، معتقد است که مداخله های خارجی می تواند «به جایی بکشد که به جای بیرون نگاه داشتن عوامل منفی از لیبی آنان را به داخل لیبی جذب کند.»
