در حالی که اعتراض‌های سراسری در ایران با حضور گسترده دانشگاهیان ادامه دارد، گزارش‌ها نشان می‌دهد مقامات جمهوری اسلامی موج تازه‌ای از اخراج اساتید تحت عناوینی همچون «بازنشستگی اجباری، تمدید نشدن قرارداد‌ها، اختصاص ندادن کلاس در ترم‌های تحصیلی بدون اطلاع قبلی، حذف کلاس و کد استادی» به‌راه انداخته‌اند.
دور اول اخراج استادان دانشگاه‌ها با روی کار آمدن محمود احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهوری اسلامی آغاز شد و با تکیه ابراهیم رئیسی بر کرسی ریاست جمهوری، این روند شدت گرفته است.
به نوشته روزنامه «هم‌میهن»، چاپ تهران، آمار دقیقی درباره تعداد اساتید اخراجی در دسترس نیست اما اخراج‌ها شامل اساتید دانشگاه‌های دولتی و نیز آزاد می‌شود.
برخی اساتید دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به شرط فاش نشدن هویت‌شان به روزنامه هم‌میهن گفته‌اند وضعیت سال تحصیلی کنونی «متفاوت» است. آنها دلیل وقفه در فعالیت اساتید را «تغییر در حراست دانشگاه» و «درخواست نهادهای بیرونی» عنوان کرده‌اند.
این اساتید همچنین در ارتباط با دلیل علنی کردن این موضوع گفته‌اند: «اگر راهی وجود دارد که از طریق مراجع رسمی این مسئله را پیگیری کنیم، اصلا آن را علنی نمی‌کردیم و ترجیح می‌دادیم ازطریق قانونی آن را جلو ببریم، اما اساتیدی که سال‌های گذشته با این مشکل مواجه شده‌اند هم کاری از پیش نبرده‌اند.»
هم‌میهن همچنین به نقل از یک استاد دانشگاه اصفهان درباره جو امنیتی حاکم بر دانشگاه‌ها نوشته است: «اکنون ... در شرایطی هستیم که افراد فعال باید تفکرات مشابه دولت داشته باشند و اگر غیر از این باشد اجازه کار ندارند.»
نبود تشکل صنفی و برخوردهای غیرقانونی
موسی اکرمی، استاد فلسفه دانشگاه آزاد، درباره به حاشیه رانده شدن اساتید و ناتوانی آنها از نقش‌آفرینی در تحولات جاری گفته است: «هیچ انجمن، گروه یا جمعیت‌های صنفی در بین اعضای هیئت‌علمی وجود ندارد که اساسنامه یا منشور آن بتواند این شرایط را در خودش پیش‌بینی کرده باشد و اساتید را در مواجهه با مشکلاتی مثل اخراج از دانشگاه‌ها به دلیل اظهارنظرهای‌شان مورد حمایت قرار دهد.»
آقای اکرمی در ادامه افزوده است: «در این باره هم حاکمیت مجوز چنین تشکیلاتی را نداده، هم خود اساتید حرکتی در این باره نداشته‌اند تا خودشان را وابسته به یک جمعیت بدانند.»
به گفته این استاد فلسفه، مسئولان و نهادهای دولتی نیز در برخورد با اساتید بر خلاف قوانین عمل می‌کنند.
