کانون نویسندگان حرفه‌ای اسپانیا در بیانیه‌ای «نگرانی و همبستگی عمیق خود» را با مهوش ثابت، شاعر، معلم و مدافع حقوق بشر ایرانی اعلام کرد و گفت که او در حال حاضر «به ناحق در زندان است و در وضعیت وخیم سلامتی به سر می برد.»
این نهاد مدنی خواستار آزادی فوری وی شد و در عین حال، تاکید کرد که «مسئولیت زندگی او بر عهده مقامات ایرانی است.»
کانون نویسندگان حرفه‌ای اسپانیا که بیش از ۳ هزار عضو دارد، با اشاره به سابقه تدریس خانم ثابت نوشت که «او مانند هزاران تن از معلمان جامعه بهایی، پس از انقلاب اسلامی اخراج و از تدریس در مدارس دولتی منع شد. با وجود این محدودیت‌ها، مهوش ثابت به عنوان مدیر دانشگاه بهائی ایران به فعالیت آموزشی خود ادامه داد و به جوانان بهایی که توسط رژیم ایران از حق تحصیل محروم شده بودند، کمک کرد.»
این بیانیه با اشاره به سابقه بازداشت مهوش ثابت و نیز محکومیت او به زندان تاکید کرد که اتهامات وارد شده به خانم ثابت «غیر قابل اثبات» بودند و افزود: «او شرایط غیر انسانی، از جمله دوره های طولانی در سلول انفرادی را تحمل کرد.»
مهوش ثابت آخرین بار در آذر سال ۱۴۰۱ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران، به اتهام «تشکیل و اداره دسته یا جمعیت به قصد بر هم زدن امنیت کشور» به «۱۰ سال حبس، دو سال ممنوعیت خروج از کشور، منع سکونت در تهران، ممنوعیت از فعالیت در گروه‌های اجتماعی، و مصادره شماری از ابزار دیجیتال» محکوم شد و شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران این رأی را تأیید کرد.
کانون نویسندگان حرفه‌ای اسپانیا در بیانیه خود با اشاره به اشعار نوشته شده توسط مهوش ثابت در سالیانی که زندانی بوده است، افزود: نوشته‌های او توسط رمان‌نویس مشهور، بهیه نخجوانی، ترجمه و توسط جورج رونالد منتشر شد.
این نهاد مدنی اسپانیایی در این مورد به کتاب «اشعار در قفس» اشاره کرد که به هفت زبان ترجمه و در سال ۲۰۲۰ میلادی به زبان اسپانیایی منتشر شده است، و نوشت که او در سال ۱۳۹۹ عنوان معتبر «نویسنده بین‌المللی شجاعت» را توسط انجمن بین‌المللی قلم (پن) و نیز جایزه «پینتر» را دریافت کرد.
کانون نویسندگان حرفه‌ای اسپانیا در بیانیه خود همچنین به شرایط وخیم جسمانی خانم ثابت اشاره کرد و نوشت: «مهوش ۷۱ ساله به دنبال جراحی قلب باز با بحران جدی در سلامتی خود مواجه است. او دچار تشنج، جمع شدن مایع در ریه‌هایش شده و به دستگاه تنفس وابسته است و همچنین قادر به راه رفتن یا صحبت کردن نیست.»
بیانیه تاکید کرده که وضعیت سلامتی او، هم بر اساس قوانین جمهوری اسلامی ایران و هم بر اساس استانداردهای بین‌المللی، با شرایط زندان ناسازگار است.
این نهاد مدنی وضعیت موجود در مورد مهوش ثابت را «نقض آشکار حقوق بشر» نامید و خواستار آزادی فوری وی شد و در عین حال، تاکید کرد که «مسئولیت زندگی او بر عهده مقامات ایرانی است.»
پیشتر جامعه جهانی بهائی روز سوم دی در بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط مهوش ثابت، لغو حکم زندان او، و همچنین تضمین مقامات جمهوری اسلامی ایران برای عدم بازگشت این زندانی عقیدتی به زندان شد.
جامعه جهانی بهائی نوشت که این شهروند ۷۱ ساله بهائی و زندانی عقیدتی در ایران که بیش از ۱۳ سال به دلیل باورهایش توسط حکومت ایران زندانی بوده است، علی‌رغم «مشکلات جدی و رو به وخامت سلامتی» و «محرومیت مداوم از مراقبت‌های پزشکی مناسب و درمان بیمارستانی»، تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفته است اما باید پس از اتمام دوره بهبودی، برای گذراندن باقی‌مانده دوره محکومیت خود به زندان بازگردد.
این نهاد بین‌المللی بهائیان در ادامه بر ضرورت لغو ۸ سال حبس باقی‌مانده خانم ثابتی تاکید کرد و نوشت که او باید برای بهبودی در کنار خانواده‌اش آزاد شود.
جامعه جهانی بهائی اشاره کرد که بهائیان در ایران به مدت بیش از ۴۵ سال، «در تمام ابعاد زندگی تحت آزار و اذیت سیستماتیک قرار گرفته‌اند؛ موضوعی که بارها از سوی سازمان ملل و جامعه جهانی محکوم شده است.»
