باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا در پنجاهمین سالگرد راه پیمایی در واشنگتن و تظاهرات تاریخی ۱۹۶۳ در چنین روزی، سخنرانی کرد.
پرزیدنت اوباما در سخنرانی خود مارتین لوتر کینگ را به دلیل نجات مستضعفین و متجاوزین به یکسان ستود، و بر سخنرانی او در ۵۰ سال پیش ارج نهاد.
اوباما که در پلکان بنای یادبود لینکلن سخن می گفت اظهار داشت کینگ یک راه رستگاری به مستضعفین و متجاوزین ارائه داد. کلماتش قرنها باقی می ماند.
پرزیدنت اوباما در سخنانی خطاب به هزاران نفر که در محوطه چمن بزرگ مقابل ساختمان کنگره آمریکا به مناسبت پنجاهمین سالگرد راه پیمایی بزرگ جمع شده بودند، به مارتین لوتر کینگ رهبر حقوق مدنی و میلیون ها نفر که در جریان مبارزات کسب حقوق مدنی در دهه ۱۹۶۰ در کنار او ایستادند ادای احترام کرد.
آقای اوباما کسانی را به یاد آورد که به دلیل قوانین ضد ازدواج دو نفر از دو نژاد، نتوانستند با کسی که به عشق می ورزیدند ازدواج کنند.
از سربازان سیاهپوستی یاد کرد که برای آزادی در خارج می جنگیدند، اما نمی توانستند در داخل کشور از همان آزادیها برخوردار باشند.
و نیز از سربازان سفید پوستی که نتوانستند تبعیض را تاب بیاورند و گاهی با خون خودشان فداکاری می کردند.
آقای اوباما گفت : به دلیل راه پیمایی آنها، آمریکا بهتر شد. آمریکا برای شما و برای من تغییر کرد و تمام جهان از آن نمونه نیرو گرفت و رشد کرد.
پیش از سخنرانی آقای اوباما، جیمی کارتر و بیل کلینتون روسای جمهوری سابق به مارتین لوتر کینگ ادای احترام کردند و درباره او سخن گفتند.
آقای اوباما در بخش دیگری از سخنانش، خود را نمادی از تغییری دانست که مارتین لوتر کینگ در تصور داشت؛ اما همچنین به نابرابری های اقتصادی آمریکا به عنوان شاهدی بر «انجام نگرفته»های امیدهای دکتر کینگ اشاره کرد.
رئیس جمهوری امریکا گفت: قوانین تغییر کردند، قانون گذاران عوض شدند و حتی کاخ سفید تغییر کرد، اما نابرابری اقتصادی، شهرهای گرفتار ناراحتی و دستمزد های راکد، در میان منافع فزاینده شرکت ها، نشان می دهد چالش ها باقی مانده است.
بیل کلینتون گفت شکاف نژادی هنوز در آمریکا وجود دارد. وی به مشکلات عظیمی که در برابر کشور قرار داد اشاره کرد. اما همچنین گفت اگر کینگ بود، از شکاف حزبی که بر واشنگتن حاکم است مایوس می شد.
جیمی کارتر رئیس جمهوری اسبق آمریکا در سخنان خود به مارتین لوتر کینگ ادای احترام کرد؛ و از تصمیم اخیر دیوان عالی کشور در حذف عملی یک ماده اصلی ضد تبعیض نژادی در قانون حق رای انتقاد کرد، و تاسف خود را از این که کشور پر از اسلحه است و شمار زیادی از سیاهپوستان زندانی هستند ابراز داشت.
جیمی کارتر گفت او می داند کینگ در چنین مواقعی چگونه واکنش نشان می داد، وافزود برنامه عظیمی در برابر ما قرار دارد.
جوزف لووری، یکی از رهبران حقوق مدنی، از حمله کسانی بود که پیشتر سخن گفت. او گفت سپاسگزار است که کشور رئیس جمهوری دارد که ارزش های بیان شده در سخنرانی مشهور ماترین لوتر کینک در ۵۰ سال پیش را درک می کند. با این حال او گفت فعالیت برای پیشبرد حقوق مدنی ادامه دارد.
در مراسم سالگرد سخنرانی مارتین لوتر کینگ، جیمی کارتر و بیل کلینتون روسای سابق جمهوری آمریکا نیز سخنرانی کردند.
در ۲۸ اوت ۱۹۶۳، بیش از ۲۵۰ هزار نفر در پیرامون بنای یادبود لینکلن گرد آمدند و به سخنرانی تاریخی مارتیم لوتر کینگ گوش فرا دادند.
تظاهرات ۵۰ سال پیش با سخنان مارتین لوترکینک «من رویایی دارم...» خواهان برابری نژادها و اجرای عدالت بود، که از سوی تاریخ نگاران به عنوان یکی از بهترین سخنرانیهایی شناخته می شود که ایراد شده است.
تظاهرات ۵۰ سال پیش در اوج مبارزات مدنی با عنوان «راه پیمایی برای شغل و آزادی»، و دستیابی به حقوق برابر و حمایت یکسان در برابر قانون انجام شد. آن نهضت در آن سالها با مخالفتهای قوی و گاه خشونت آمیز روبرو بود، و بالاخره به تبعیض نژادی میان سیاهان و سفیدها در امریکا پایان داد.
پرزیدنت اوباما در سخنرانی خود مارتین لوتر کینگ را به دلیل نجات مستضعفین و متجاوزین به یکسان ستود، و بر سخنرانی او در ۵۰ سال پیش ارج نهاد.
اوباما که در پلکان بنای یادبود لینکلن سخن می گفت اظهار داشت کینگ یک راه رستگاری به مستضعفین و متجاوزین ارائه داد. کلماتش قرنها باقی می ماند.
پرزیدنت اوباما در سخنانی خطاب به هزاران نفر که در محوطه چمن بزرگ مقابل ساختمان کنگره آمریکا به مناسبت پنجاهمین سالگرد راه پیمایی بزرگ جمع شده بودند، به مارتین لوتر کینگ رهبر حقوق مدنی و میلیون ها نفر که در جریان مبارزات کسب حقوق مدنی در دهه ۱۹۶۰ در کنار او ایستادند ادای احترام کرد.
آقای اوباما کسانی را به یاد آورد که به دلیل قوانین ضد ازدواج دو نفر از دو نژاد، نتوانستند با کسی که به عشق می ورزیدند ازدواج کنند.
از سربازان سیاهپوستی یاد کرد که برای آزادی در خارج می جنگیدند، اما نمی توانستند در داخل کشور از همان آزادیها برخوردار باشند.
و نیز از سربازان سفید پوستی که نتوانستند تبعیض را تاب بیاورند و گاهی با خون خودشان فداکاری می کردند.
آقای اوباما گفت : به دلیل راه پیمایی آنها، آمریکا بهتر شد. آمریکا برای شما و برای من تغییر کرد و تمام جهان از آن نمونه نیرو گرفت و رشد کرد.
پیش از سخنرانی آقای اوباما، جیمی کارتر و بیل کلینتون روسای جمهوری سابق به مارتین لوتر کینگ ادای احترام کردند و درباره او سخن گفتند.
آقای اوباما در بخش دیگری از سخنانش، خود را نمادی از تغییری دانست که مارتین لوتر کینگ در تصور داشت؛ اما همچنین به نابرابری های اقتصادی آمریکا به عنوان شاهدی بر «انجام نگرفته»های امیدهای دکتر کینگ اشاره کرد.
رئیس جمهوری امریکا گفت: قوانین تغییر کردند، قانون گذاران عوض شدند و حتی کاخ سفید تغییر کرد، اما نابرابری اقتصادی، شهرهای گرفتار ناراحتی و دستمزد های راکد، در میان منافع فزاینده شرکت ها، نشان می دهد چالش ها باقی مانده است.
بیل کلینتون گفت شکاف نژادی هنوز در آمریکا وجود دارد. وی به مشکلات عظیمی که در برابر کشور قرار داد اشاره کرد. اما همچنین گفت اگر کینگ بود، از شکاف حزبی که بر واشنگتن حاکم است مایوس می شد.
جیمی کارتر رئیس جمهوری اسبق آمریکا در سخنان خود به مارتین لوتر کینگ ادای احترام کرد؛ و از تصمیم اخیر دیوان عالی کشور در حذف عملی یک ماده اصلی ضد تبعیض نژادی در قانون حق رای انتقاد کرد، و تاسف خود را از این که کشور پر از اسلحه است و شمار زیادی از سیاهپوستان زندانی هستند ابراز داشت.
جیمی کارتر گفت او می داند کینگ در چنین مواقعی چگونه واکنش نشان می داد، وافزود برنامه عظیمی در برابر ما قرار دارد.
جوزف لووری، یکی از رهبران حقوق مدنی، از حمله کسانی بود که پیشتر سخن گفت. او گفت سپاسگزار است که کشور رئیس جمهوری دارد که ارزش های بیان شده در سخنرانی مشهور ماترین لوتر کینک در ۵۰ سال پیش را درک می کند. با این حال او گفت فعالیت برای پیشبرد حقوق مدنی ادامه دارد.
در مراسم سالگرد سخنرانی مارتین لوتر کینگ، جیمی کارتر و بیل کلینتون روسای سابق جمهوری آمریکا نیز سخنرانی کردند.
در ۲۸ اوت ۱۹۶۳، بیش از ۲۵۰ هزار نفر در پیرامون بنای یادبود لینکلن گرد آمدند و به سخنرانی تاریخی مارتیم لوتر کینگ گوش فرا دادند.
تظاهرات ۵۰ سال پیش با سخنان مارتین لوترکینک «من رویایی دارم...» خواهان برابری نژادها و اجرای عدالت بود، که از سوی تاریخ نگاران به عنوان یکی از بهترین سخنرانیهایی شناخته می شود که ایراد شده است.
تظاهرات ۵۰ سال پیش در اوج مبارزات مدنی با عنوان «راه پیمایی برای شغل و آزادی»، و دستیابی به حقوق برابر و حمایت یکسان در برابر قانون انجام شد. آن نهضت در آن سالها با مخالفتهای قوی و گاه خشونت آمیز روبرو بود، و بالاخره به تبعیض نژادی میان سیاهان و سفیدها در امریکا پایان داد.
