مادر شریفه محمدی، فعال کارگری زندانی، روز دوشنبه در ویدئویی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، می‌گوید «نزدیک به هفت ماه است دخترم را گرفته‌اند و به من خبری از او نمی‌دهند.»
او در ادامه خطاب به مسئولان می‌گوید «به من بگویید گناه دخترم شریفه چیست! آیا می‌خواهید همچنان او را در بازداشت نگه دارید؟ خانه و کاشانه و فرزند و همسر شریفه او را انتظار می‌کشند.»
مادر شریفه محمدی می‌گوید وقتی پسرش اسیر عراقی‌ها شد او نه بالشی زیر سرش گذاشت و نه تشکی برای خواب داشت، فقط چشم به در دوخته بود که او برگردد؛ پسرش برگشت و حالا او چشم انتظار دخترش است.
شریفه محمدی از زمان بازداشت در ۱۴ آذر ۱۴۰۲ تاکنون در بازداشت موقت به‌سر می‌برد. دادگاه او ۲۰ خرداد در رشت برگزار و او به ارتباط با یک «سازمان سیاسی» متهم شد.
همسر او، سیروس فتحی که او هم یک فعال کارگری است، در تمام این مدت پیگیر وضعیت شریفه بود، که در روز ۲۲ خرداد از سوی ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد.
آقای فتحی پنجشنبه گذشته ۳۱ خرداد ماه، با تامین قرار کیفری، به‌طور موقت از زندان لاکان رشت آزاد شد.
در سال‌های اخیر، همزمان با بدتر شدن وضعیت معیشتی کارگران و سایر مزدبگیران، برخوردهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی با فعالان کارگری، معلمان و بازنشستگان شدت گرفته است.
در حال حاضر، شماری از فعالان کارگری، معلمان و بازنشستگان به اتهام های امنیتی در زندان هستند و شمار دیگری نیز با قید وثیقه آزاد هستند.
از جمله فعالانی که در زندان هستند، می‌توان به رضا شهابی، حسن سعیدی، داود رضوی، رسول بداغی، رضا اقدسی، ناهید خداجو، آنیشا اسداللهی، کیوان مهتدی، ریحانه انصاری‌نژاد، سروناز احمدی، نسرین جوادی، زینب همرنگ، مهران رئوف، و مازیار سیدنژاد اشاره کرد.
