شماری از زندانیان «جرایم عمومی» محبوس در زندان قزلحصار به اجرای احکام اعدام در این زندان و رفتار خشونت‌بار و همراه با توهین مقامات زندان با خود، اعتراض کردند. سازمان زندان‌ها مدعی است که آنها «مثل همه زندان‌ها» از «استاندارد و رفاه» لازم برخوردارند.
این زندانیان معترض که شهادت گروهی خود را در ویدئویی ضبط کرده و از داخل زندان قزلحصار در استان البرز به بیرون فرستاده‌اند و روز چهارشنبه ۹ خرداد توسط منابع حقوق بشری منتشر شده، با شرح بخشی از آنچه در این زندان بر سر زندانیان می‌آید، تقاضای کمک کرده‌اند.
زندانیان معترض که در واحد یک سالن هفت زندان قزلحصار گرد آمده‌اند، با اشاره به افزایش شمار اعدام‌ها، می‌گویند که در این زندان هر هفته «بین ۱۰ تا ۲۰» زندانی «از این جا می‌برند و می‌کشند» و به ما «فحش ناموسی» می‌دهند و «نمی‌گذارند زندگی کنیم.»
در واکنش به انتشار این شهادت گروهی، روابط عمومی اداره کل زندان‌های استان تهران در اطلاعیه‌ای آنها را «جمعی از محکومین جرایم مرتبط با مواد مخدر» نامیده است.
به گزارش خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضاییه، روابط عمومی سازمان زندان‌ها ادعا کرده که این زندانیان «مانند همه زندان‌ها، از شرایط لازم و استاندارد رفاهی برخوردار هستند.»
همچنین این سازمان زیرمجموعه قوه قضاییه مدعی شده که «زندان‌ها برحسب نوع جرایم مجرمین و با لحاظ اصل طبقه‌بندی، رعایت کرامت انسانی و تحت کنترل لازم اداره می‌شوند تا زندانیان بتوانند دوران حبس خود را تحت اقدامات اصلاحی و تربیتی زندان‌ها سپری کنند.
این ادعا در حالی مطرح می‌شود که گزارش‌های متعددی از وضعیت غیراستاندارد و غیربهداشتی زندان‌های جمهوری اسلامی در ایران، بارها توسط نهادهای حقوق بشری و رسانه‌ای منتشر شده و زندانیان متعددی شهادت داده‌اند که «اصل طبقه‌بندی» زندانیان در زندان‌های ایران رعایت نمی‌شود.
از جمله، زرتشت احمدی راغب، زندانی سیاسی، ۱۵ شهریور سال گذشته و پس از انتقال به همراه شماری دیگر از زندانیان سیاسی به قزلحصار، در پیامی که فایل صوتی آن به صدای آمریکا رسیده، وضعیت این زندان را « فوق‌العاده غیرانسانی و غیربهداشتی» توصیف کرده و گفته بود با «برخوردهای خیلی تند و زشت و توهین‌آمیز ما را مجبور کردند وارد سلول‌ها بشویم.»
همچنین، در روزهای گذشته ضیا نبوی، زندانی سیاسی محبوس در اوین، در نامه‌ای با اعلام این که «جولان حشره ساس» در بند هشتم این زندان موجب «آزارهای روحی و جسمی» زندانیان شده، شهادت داده است که «حقوق ابتدایی و بهداشتی زندانیان» نادیده گرفته می‌شود.
علاوه بر این، محبوبه رضایی، زندانی سیاسی اهل برازجان که در حال حاضر در زندان اوین به سر می‌برد، پیش از این درباره تجربه بازداشت پیشین خود از زندان بوشهر در زمینه «ارعاب، شکنجه، تهدید، تعرض، و تجاوز» افشاگری کرده بود.
پیش از این نیز، یک منبع آگاه در گفت‌وگو با صدای آمریکا با تشبیه وضعیت زندان بهبهان به «جهنم»، این زندان را فاقد امکانات کافی بهداشتی، درمانی، و رفاهی برای زندانیان توصیف کرده است.
با وجود محدودیت‌ها برای حضور رسانه‌های آزاد و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری در ایران، موارد متعددی از وضعیت غیربهداشتی و غیراستاندارد زندان‌های جمهوری اسلامی توسط زندانیان سیاسی و مدنی گزارش شده است.
از جمله پیش از این، سازمان گزارشگران بدون مرز بر اساس نامه نرگس محمدی و عالیه مطلب‌زاده از وضعیت زندان شهر ری (قرچک) که ویژه زنان است، با «غیرانسانی و ناگوار» توصیف کردن شرایط نگهداری زندانیان در آن جا از سازمان ملل متحد خواسته بود «برای بررسی وضعیت فاجعه‌بار سلامت و بهداشت» این زندان «اقدام جدی» انجام دهد.
