لیلا حسین‌زاده روز یکشنبه در رشته توییتی اعلام کرد در بند زنان عادل‌آباد شیراز «جنایتی هولناک علیه زندانیان عادی از طریق قرص‌های اعصاب و آرام‌بخش» در جریان است.
به گفته او، «در اتاق خودمان زیاد می‌دیدم که فرد شاید به‌اندازه چهار ساعت در روز بیدار بود. حتی یک بار دادن قرص‌های گویا اشتباه کار بچه‌های اتاق معترضین را به تشنج کشاند.»
این فعال دانشجویی که هفته گذشته به قید وثیقه از زندان آزاد شد نوشته است یکبار به خاطر یک دعوای فیزیکی عادی، «چنان قرص در دهان یکی از زندانیان ریختند که بعد از چند روز توان تکلم درستی نداشت.»
او در ارتباط با شرایط دشوار زندان، به موارد پرشماری همچون توهین‌ها و برخورد فیزیکی ماموران با زندانیان زن، وضعیت بهداشتی نامناسب زندان‌ها، نبود آب گرم برای حمام کردن، نبود پنجره و تهویه، ازدحام زندانیان (۴۷ نفر در اتاقی به مساحت ۶٠ تا ۷۰ متر)، محدودیت‌هایی مانند کوتاه کردن مو و خواندن اجباری قرآن، و کمبود امکانات اشاره کرده است.
بنا بر گزارش سازمان‌های حقوق بشری، بیش از ١٩ هزار شهروند ایرانی از جمله تعداد زیادی زن و کودک در جریان اعتراضات سراسری جاری توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شده‌اند.
وضعیت نابسامان زندان‌های جمهوری اسلامی بارها مورد انتقاد سازمان‌های مدافع حقوق بشر و فعالان مدنی قرار گرفته است.
نرگس محمدی، فعال مدنی زندانی، اخیرا در نامه‌ای سرگشاده به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران، خواهان تحقیق ویژه درباره «تعرض به زنان زندانی» در ایران شده بود.
به گفته او، «تعرض به زنان در حین بازداشت و بازداشتگاه‌ها بخشی از برنامه سرکوب حکومت علیه زنان معترض و مبارز است.»
