جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا، روز گذشته از دادن سکوهای پرتاب موشک‌های دورپرواز به اوکراین خودداری کرد و همچنین، در بازگشایی صادرات غذایی اوکراین، همکاری نکرد.
روزنامه وال استریت جورنال در سرمقاله‌ای تحت عنوان سیاست سردرگم بایدن در اوکراین، می‌نویسد گاه معلوم نیست بایدن و راهبردسازان او می‌خواهند اوکراین در دفاع خود در برابر تهاجم روسیه، موفق شود، یا فقط به اندازه‌ای پابرجا بماند که با روسیه پیمان امضا کند، آن هم در شرایطی که بخش بزرگتری از خاک سابق اوکراین، در اختیار نیروهای روسی است. این سردرگمی، حالا که نیروهای روسیه در منطقه‌ی «دونباس» در شرق اوکراین به موفقیت‌هایی دست پیدا کرده‌اند، به مشکل تبدیل شده است.
شورای سردبیری وال استریت جورنال یادآور می‌شود که روز دوشنبه ۹ خرداد نیروهای روسیه به مرکز شهر سورودونتسک وارد شدند. سورودونتسک یکی از آخرین پایگاه‌های مقاومت نیروهای اوکراین در دونباس، قلب صنعتی آن کشور، است. پیشروی آنها در پی بمباران بی‌امان توپخانه و موشک انجام شد که به ویران‌سازی بندر ماریوپول شباهت داشت.
اوکراینی‌ها هفته‌ها در ماریوپول مقاومت کردند اما بازمانده نیروها، در حالی که در محاصره کامل قرار داشتند و بسیاری از آنها، جراحات سنگین تحمل کرده بودند، ماه گذشته به ناچار تسلیم شدند. سرنوشت آنها معلوم نیست و باید امیدوار بود که در جریان مبادله اسرا، آزاد شوند. اما آن پیروزی روسیه سبب شد که نیروهای روسیه بر حمله به سورودونتسک تمرکز یابند. پیروزی روسیه در آنجا، نیروها را برای حمله به نقاط دیگر، آزاد می‌سازد.
روس‌ها از نظر قدرت و مسافت آتش توپخانه و موشک، بر اوکراین برتری دارند و می‌توانند تلفات سنگینی به نیروهای اوکراین وارد کنند. هر چند نیروهای اوکراینی چند توپ هوویتزر از آمریکا گرفته‌اند ولی به موشک‌اندازهایی نیاز دارند که بتوانند از فاصله‌های دورتر، شلیک شوند. بهترین دفاع در برابر حمله توپخانه، توپخانه و قدرت هوایی است، از جمله موشک. سامانه‌های موشکی آمریکایی، برتری توپخانه روسیه را کم می‌کنند و شاید بتوانند از سرعت پیشرفت روسیه بکاهند.
اطلاعاتی که توسط مقامات وزارت دفاع آمریکا درز داده شده نشان می‌دهد که آمریکا ممکن است به زودی تعدادی سامانه موشک میان‌برد به اوکراین بدهد، اما جو بایدن روز یکشنبه ۸ خرداد گفت: «ما سامانه‌های موشکی که بتوانند داخل روسیه را هدف بگیرند، به اوکراین نخواهیم داد.» وال استریت جورنال می‌نویسد، به این ترتیب بایدن بار دیگر به ولادیمیر پوتین در باره آن چه آمریکا نخواهد کرد، اطمینان خاطر داد.
از دید نویسنده سرمقاله، هر چند رئیس جمهوری توضیح بیشتر نداد، اما از قرار معلوم، بایدن از این که فرستادن موشک‌ها پوتین را تحریک کند، واهمه دارد. اوکراین پیشتر ذخایر تسلیحاتی در داخل خاک روسیه را هدف گرفته، و به همین جهت، کرملین برای تقویت نیروهای خود در دونباس با مشکل روبرو است. وال استریت جورنال می‌نویسد: اگر بایدن می‌خواهد اوکراین فقط اهداف داخل خاک خود را با موشک نشانه برود، باید این را به وضوح ابراز کند.
عدم تمایل به فرستادن سامانه‌های موشکی به اوکراین بازتابی است از طرز برخورد کاخ سفید با جنگ اوکراین، پیش از آغاز جنگ و در طول آن. نمونه دیگر، امتناع آمریکا از جلب حمایت ائتلاف کشورهای داوطلب است برای کمک به شکستن محاصره دریایی اوکراین در دریای سیاه، که صادرات غلات این کشور را متوقف ساخته. اوکراین سهم بزرگی از گندم و دانه‌های روغنی جهان را تامین می‌کند و رهبران کشورها در باره کمبود مواد غذایی و بالا رفتن قیمت‌ها هشدار می‌دهند. در بسیاری از کشورها، امکان برخاستن شورش‌های غذایی وجود دارد.
ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح آمریکا، هفته گذشته گفت: «بسیاری از کشورهای جهان به غلات اوکراین وابسته هستند ولی اینکه ما در این باره چه می‌کنیم؟ در حال حاضر، آمریکا در دریای سیاه ناوی ندارد، و اگر دستوری (از کاخ سفید) نباشد، قصد اعزام ناو جنگی به دریای سیاه را هم نداریم.» وی گفت این به مفهوم عدم تردد کشتی‌‌های باری است.
از دید نویسنده، از این طریق هم آمریکا با دادن امتیازهایی پیشگیرانه، به روسیه امکان می‌دهد بدون ترس از واکنش غرب، فشار اقتصادی بیشتری بر اوکراین وارد سازد.
وال استریت جورنال می‌نویسد، این راه پیروز شدن در جنگ یا حتی تحمیل بن‌بست در شرایطی به نفع اوکراین، نیست. پوتین طرح خود برای برانداختن حکومت کیف و تهدید مستقیم ناتو را کنار نگذاشته و سردرگمی آقای بایدن در کمک به اوکراین، به پوتین جرات می‌دهد که باور کند هنوز می‌تواند در اوکراین به پیروزی راهبردی دست یابد.
* برگردان فارسی این مطلب تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
