بری روزن، گروگان سابق سفارت آمریکا در ایران که در وین و با هدف آزادی دوتابعیتیهای زندانی در ایران اعتصاب غذا کرده است، در گفتوگو با بخش فارسی صدای آمریکا گفت پیام رابرت مالی در مورد پایان دادن به اعتصاب غذا را دریافت کرده است، ولی تا زمان آزادی گروگانها به اعتصاب غذا ادامه میدهد.
رابرت مالی، نماینده ویژه وزارت خارجه ایالات متحده در امور ایران، شامگاه چهارشنبه ٢٩ دی با انتشار توئیتی از بری روزن گروگان سابق ایران خواست به اعتصاب غذای خود پایان دهد.
آقای روزن روز پنجشنبه ۳۰ دی و در مورد دیدار خود با آقای مالی گفت: «من هنوز برای آن دسته از دوتابعیتیهایی که در ایران گروگان گرفته شدهاند در اعتصاب غذا هستم. دیروز بعدازظهر، با رابرت مالی صحبت کردم و در حالی که این صحبت محرمانه است، میتوانم بگویم که ما در مورد موضوعات گستردهای از بحث مذاکرات هستهای تا گروگانهایی که در حال حاضر در ایران در اسارت هستند، حرف زدیم.»
او افزود: «چیزی که به نظرم مهم است بدانیم این است که ایالات متحده ضرورت بازگشت این گروگانها به خانه را درک میکند. بعد او با من صحبت کرد و گفت از من میخواهد تا من اعتصاب غذایم را پایان دهم چرا که به نظر او ما هر خواستار یک چیز هستیم و یک پیام داریم.»
بری روزن گفت: «من باور ندارم ما به طور کامل هر دو یک پیام داریم ولی درک میکنم برای او مهم است که بله در حال حاضر ایالات متحده در یک مسیر موازی عمل میکند یکی آزاد کردن گروگانها و دیگری توافق هستهای که من از آن بسیار خرسند هستم. ولی هنوز قویا باور دارم جمهوری اسلامی در مورد دیپلماسی گروگانگیری نخواهد فهمید مگر این که به آنها گفته شود گروگانها باید سریعا آزاد شوند و بعد از آن ممکن است توافقی در کار باشد. غیر از این توافق فقط یک کاغذ است که روی آن نوشتهاند.»
حتی مذاکره با یک شخص مثل من، حتی یک اعتراض مدنی من، آنها جرات یا احترام گفتوگو با من ندارند. من را برای ۴۴۴ روز گروگان گرفتند و هیچوقت معذرت خواهی نکردندبری روزن، گروگان سابق آمریکایی در ایران
او افزود: «ایران باز هم برای دلیل دیگری گروگان خواهد گرفت. من قویا باور دارم اگر توافقی در کار باشد و باز هم ایران گروگانگیری کند، آن توافق از سوی تمامی طرفها از جمله ایالات متحده و اروپا باید ملغی و بیاثر شود.»
بری روزن در پاسخ به این پرسش که آیا هیات آمریکایی درس لازم را گرفته یا نه چرا که در جریان توافق هستهای قبلی، سیامک و باقر نمازی در زندان بودند و حتی به رغم توافق در زندان ماندند و هنوز هم در زندان هستند گفت: «دقیقا همین مورد چیزی است که در گفتوگویمان من به آن اشاره کردم.»
آقای روزن گفت: «جای من نیست که از دیدگاه نماینده ویژه آمریکا در امور ایران اظهار نظر کنم ولی میگویم که مورد سیامک و باقر نمازی تیم آمریکایی حاضر در مذاکرات به طور کامل به آن فکر میکند و به یاد آن است. آنها میدانند این درسی بود که باید از آن بیاموزند. فکر میکنم اگر مذاکرات به سمتی رود که در مورد گروگانها هم باشد، این دنبال شود که تمامی گروگانهای آمریکایی آزاد شوند. این در برنامه فعلی من نیست و در دیدگاه نماینده ویژه امور ایران است ولی من صادقانه پیگیر این هستم که تمامی گروگانها سریعا آزاد شوند.»
بری روزن در مورد پیامها و یا حمایتهایی که دریافت کرده گفت: «باید بگویم از خانوادههای خیلی ها از سرتاسر جهان در مورد حمایت از اقدام خودم برای اعتصاب غذا و آزاد کردن گروگانها پیام دریافت کردهام. همچنین با خانواده دو گروگان در اتریش دیدار کردم و امشب در یک برنامه تلویزیونی خواهیم بود. دولت اتریش آنطور که باید حامی این خانوادهها نبوده است. من از این دو خانواده حمایت میکنم و میخواهم این دو خانواده هم موضوعشان در اتریش مطرح شود.»
یک پزشک ایرانی-اتریشی داوطلب شد که من را معاینه کند و هر روز میآید و قند و خون من را اندازه میگیرد. این همان بخشی از ایران است که من همواره عاشق آن بودم. جامعه ایرانی فوقالعاده هستندبری روزن، گروگان سابق آمریکایی در ایران
کامران قادری و مسعود مصاحب، دو شهروند ایرانی-اتریشی هستند که در حال حاضر در ایران به زندان افتادهاند.
«به هیات ایرانی نامه نوشتم و درخواست ملاقات کردم»
بری روزن گفت من به هیات ایرانی حاضر در وین نامه نوشته و با وزارت خارجه اتریش هم حرف زده با این امید که با آنها ملاقات داشته باشد.
آقای روزن در پاسخ به این پرسش که آیا چیزی تاکنون از طرف ایرانی شنیده یا نه گفت: «هیچ واکنشی از هیات ایرانی نداشتهام و البته انتظار هم نداشتم ولی این جالب است که ایران انتظار دارد یک کشور عادی شناخته شود ولی الان توانایی باز بودن به هیچ چیز را ندارد. حتی مذاکره با یک شخص مثل من، حتی یک اعتراض مدنی من، آنها جرات یا احترام گفتوگو با من ندارند. من را برای ۴۴۴ روز گروگان گرفتند و هیچوقت معذرت خواهی نکردند.»
بری روزن همچنین گفت در همان هتل محل مذاکره، هتل کوبورگ اقامت داد و افزود: «نمیدانم رابطه علت و معلولی است ولی دولت اتریش میگوید من نگرانی امنیتی هستم و برای بازگشت به اتاقم در هتل یا خروجم، نیروهای امنیتی من را همراهی میکنند.»
او در پاسخ به این که شاید برای حفاظت اون نیروهایی را مامور کردهاند گفت: «هیات امنیتی همراه من نیستند. هیات امنیتی برای هیات ایرانی هستند ولی فکر میکنم از بودن من در این هتل خرسند نیستند.»
او در پایان و در مورد وضع جسمی خود گفت: «حالم خیلی خوب است. مواردی هست که آزار میدهد برای مثال خستگی زیاد. دیروز خیلی انرژی داشتم امروز کمتر انرژی دارم. نکته جالب دیگر این است که یک پزشک ایرانی-اتریشی داوطلب شد که من را معاینه کند و هر روز میآید و قند و خون من را اندازه میگیرد. این همان بخشی از ایران است که من همواره عاشق آن بودم. جامعه ایرانی فوقالعاده هستند.»
در حال حاضر علاوه بر نازنین زاغری-رتکلیف، مراد طاهباز، و انوشه آشوری، چندین دوتابعیتی و چندتابعیتی دیگر، از جمله عماد شرقی، سیامک نمازی، و پدرش باقر نمازی (شهروندان ایرانی-آمریکایی)، احمدرضا جلالی (پژوهشگر ایرانی-سوئدی)، مهرداد رئوف (شهروند ایرانی-بریتانیایی)، فریبا عادلخواه (شهروند ایرانی-فرانسوی)، ناهید تقوی (شهروند آلمانی ایرانیتبار)، و بنجامین بریر گردشگر فرانسوی، در ایران زندانی هستند.