یک مقام دولتی ایران با انتقاد از نبود «طرح جامع آب مصوب و قابل اتکا در کشور» می‌گوید مناطق وسیعی از ایران در معرض خطر فرونشست زمین و کوچ ناگزیر ۳۷ میلیون نفر به مناطق شمالی و غربی کشور است.
مصطفی فدایی‌فرد، رئیس کمیته تخصصی ارزیابی سیلاب کمیته ملی سدهای بزرگ ایران، در گفت‌وگویی که روز شنبه ۲۴ مهر در خبرگزاری کار ایران - ایلنا - منتشر شده، تأیید کرد بر اساس آمایش سرزمینی که سال ۱۳۵۳ انجام شد، روشن بود که «ایران کشوری خشک است»، اما با این حال «توسعه بی‌رویه کشاورزی» و «احداث بی‌رویه سدها» در دستور کار قرار گرفت.
اظهارات این مقام دولتی، گفته‌های یک کارشناس حوزه آب را تأیید می‌کند که پیشتر گفته بود در نتیجه انبوهی از تصمیم‌های مقامات دولتی در سال‌های گذشته، فلات مرکزی ایران در آستانه کوچ چند ده میلیونی و خالی شدن از سکنه است.
به گفته فدایی‌فرد، جمعیت ایران در سال ۱۴۲۰ «حدود یک‌صد میلیون نفر» پیش‌بینی شده و میزان آب مورد نیاز شهری و کشاورزی برای این جمعیت، «بیش از کل آب تجدیدپذیر در یک دوره نرمال خواهد بود» و به دست آمدن «آب تجدیدشونده» امکان‌پذیر نخواهد بود.
به عقیده این کارشناس حوزه آب و محیط زیست، از جمله مهمترین دلایل بحران آب در ایران «انتخاب مدیران نالایق»، «اعمال سلیقه در اجرای برنامه‌ها»، «بی‌توجهی به مطالعات پایه و طرح‌های جامع آب و آمایش سرزمین»، «تصویب قوانین نامناسب»، افزایش «فساد سیستماتیک و رانت»، «اولویت تفکر ایدئولوژیک بر اصول توسعه پایدار»، «عدم پاسخگویی مدیران» و «نبود سیستم قضایی مقتدر» است.
به گفته او، «برای توزیع مناسب پراکندگی جمعیت در چهل سال گذشته هیچ فعالیت موثری» انجام نشده و جمعیت به سمت شهرهای بی‌آب سوق داده شده است.
فدایی‌فرد تأکید کرد، با وجود «مطالعه شش طرح جامع آب جداگانه» طی سالیان دراز، اکنون «طرح جامع آب مصوب و قابل اتکا در کشور وجود ندارد.»
اعتراضات گسترده در خوزستان نسبت به بی‌آبی، که در تابستان جریان داشت و به استان‌های مختلف ایران تسری یافت، تنها نمونه‌ای از نتایج ابربحران آب در ایران است. برخی از مقامات جمهوری اسلامی اذعان دارند «ناکارآمدی و سوء مدیریت» از عوامل اصلی ابربحران آب در ایران است.
همچنین اعتراضات سراسری در دی ماه سال ۹۶ در مناطق کم‌آب ایران شدت بیشتری داشت و به حمله مأموران به مردم معترض، در شهرهایی از جمله قهدریجان و نجف‌آباد در استان اصفهان منجر شد.
نیک‌آهنگ کوثر، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر حوزه آب، در گفت‌وگوهایی با صدای آمریکا هشدار داده است که در ایران در مناطقی که به دلیل گرما، کم‌آبی و بیکاری دچار بحران شدند، خشونت‌ها افزایش پیدا کرده است.
از سوی دیگر، گزارش‌های متعدد از نابودی تالاب‌ها، رودخانه‌ها، و سایر منابع آبی ایران خبر می‌دهند: «سیستان و بلوچستان تشنه و هامون در حال مرگ است»، «بخت تالاب بختگان سیاه است»، و «کارون در حال مرگ تدریجی است» تنها نمونه‌هایی از تیترهای رسانه‌های ایران درباره وضعیت محیط زیست کشور است.
