نشریه پولتیکو در مقاله‌ای با عنوان «خطرات شکست توافق اتمی با ایران» نوشته است در صورت شکست گفتگوهای هسته‌ای جاری، خاورمیانه به منطقه‌ای با تسلیحات اتمی مبدل خواهد شد.
گری سیک نویسنده این مقاله، که پیشتر عضو شورای امنیت ملی آمریکا در دوران ریاست جمهوری پرزیدنت فورد، جیمی کارتر و رونالد ریگان بوده، می‌گوید «هنوز هم کسانی در کنگره هستند که مانند نخست وزیر اسرائیل فکر می‌کنند. اینها به دنبال تشدید فشار بر ایران هستند، تا تهران به توافقی تن دهد که احتمال دستیابیش به سلاح اتمی صفر درصد باشد. حالا اگر این افراد به خواسته خود برسند، در عمل با تهدید بزرگتری مواجه خواهند شد.»
گری سیک در ادامه می‌نویسد ایران طی یک دهه گذشته ظرفیت و قابلیت ساخت سلاح اتمی را داشته است، اما وارد این مسیر نشده است.
برپایه توافقی که چارچوب آن در حال شکل‌گیری است، تهران با بازرسی‌های گسترده و دقیق به مدت یک دهه یا بیشتر موافقت خواهد کرد و پس از آن با آن کشور به عنوان یک عضو «عادی» پیمان منع گسترش تسلیحات اتمی (ان.پی.تی) رفتار خواهد شد.
اما در صورت شکست مذاکرات، گستردگی برنامه هسته‌ای ایران به پیش از توافق موقت سال ۲۰۱۳ میلادی (۱۳۹۲ خورشیدی) برخواهد گشت، که احتمال درگیری و رقابت اتمی در منطقه را افزایش خواهد داد.
روزنامه گاردین چاپ لندن نیز، با استناد به مطالب کارشناسان و نشریات پیگیر مذاکرات اتمی ایران با جامعه جهانی، دور بعد گفتگوهای هسته‌ای در لوزان سوئیس را «بسیار مهم» دانسته، چرا که این دور از مذاکرات، آخرین دور پیش از فرا رسیدن نوروز و تعطیلات در ایران خواهد بود و همچنین به پایان مهلت دستیابی به توافق سیاسی بسیار نزدیک است.
در مقاله گاردین آمده است که این دور از مذاکرات، با توجه به تاریخ ۲۴ مارس (۴ فروردین ۱۳۹۴)، پایان مهلت تعیین شده توسط سنای «بی‌تاب و دیرباور» آمریکا، برای دستیابی به توافق سیاسی بسیار حیاتی جلوه می‌کند.
به نوشته این روزنامه و با استناد به مذاکره کنندگان غربی، دو مساله ظرفیت غنی سازی اورانیوم ایران و نیز جدول زمانی برداشته شدن تحریم‌ها، هنوز مهم‌ترین موضوع‌های مورد بحث است، که باید در این توافق سیاسی گنجانده شوند.
به گفته این دیپلماته‌های غربی، حتی اگر توافق سیاسی تا پایان ماه مارس به دست آید، احتمال از خط خارج شدن مذاکرات و عدم دستیابی به توافق جامع تا پایان ماه ژوئن (۹ تیر ماه ۹۴) یعنی سررسید ضرب الاجل وجود دارد.
