نشریه فارین پالیسی در مقاله‌ای به قلم دیوید کنر، حضور ایران در عراق و نقش آن کشور در پیکار با گروه افراطی موسوم به دولت اسلامی یا داعش را مورد بررسی قرار داده است.
نویسنده مقاله، از کریم النوری سخنگوی سازمان بدر نقل قول می‌کند که «ما به سوی صلاح الدین در حرکت هستیم. سه مرد حضور دارند که اسامی آنها قلب داعش را از وحشت لبریز می‌کند: حاج قاسم سلیمانی، ابومهدی المهندس، و هادی الامیری؛» و آنها را «بزرگترین ستارگان در کهکشان شبه‌نظامیان شیعه که سعی دارند داعش را از تکریت بیرون برانند» توصیف می‌کند.
قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که بطور منظم برای حمایت از متحدان تهران در خاورمیانه سفر می‌کند. ابومهدی المهندس، رهبر گروه شبه نظامی کتائب، وابسته به حزب الله، به دست داشتن در انفجار بمب در سفارت آمریکا در کویت در ۱۹۸۳ متهم و محکوم شد. هادی الامیری فرمانده سازمان بدر است، یکی از بزرگترین و مهمترین گروه‌های شبه‌نظامی شیعه در عراق.
به عقیده نویسنده مقاله، این افراد ستون فقرات نفوذ ایران در عراق هستند، که در چهار قرن اخیر، در بالاترین سطح خود قرار گرفته است. نویسنده همچنین افزایش نفوذ شبه‌نظامیان شیعه از تابستان به این سو را، در حالی که نقش اصلی را در مهار پیشروی داعش به سوی بغداد و نواحی پیرامون آن بازی کردند، یادآور می‌شود، اما می‌گوید شهر تکریت، آنها را در برابر چالش‌های جدیدی قرار می‌دهد. بزرگترین شهر سنی نشین عراق که آنها می‌خواهند از کنترل داعش آزاد کنند، و مقامات آمریکایی هشدار داده‌اند اگر شبه‌نظامیان شیعه به آنجا حمله کنند، درگیری‌های فرقه‌ای و حمام خون براه خواهد افتاد.
نقش برجسته شبه‌نظامیان، و همینطور نقشی که تهران بازی می کند، آمریکا را در موضعی ناهنجار قرار داده است. سلیمانی در نزدیکی تکریت مستقر شده است و فرماندهان نیروهای عراقی را راهنمایی می‌کند. در این میان، مقامات آمریکایی گفته‌اند سربازانی از سپاه پاسداران انقللاب اسلامی نیز در صحنه حضور دارند.
با وجود این، وزارت دفاع آمریکا، پنتاگون، در عملیات تکریت عقب نشسته است؛ حمایت هوایی برای نیروهای مهاجم فراهم نمی‌کند، و به گفته یک مقام آمریکایی، نفوذ سنگین شبه‌نظامیان شیعه در منطقه‌ای که در آن تنش‌های فرقه‌ای زیاد است، نگران کننده است.
در ادامه مقاله فارین پالیسی آمده است، هرچند شبه‌نظامیان شیعه عموما ایدئولوژی اسلامی یکسانی دارند و همه به داشتن ارتباطاتی با ایران می‌بالند، اما در مورد مسائل اصلی که به آینده عراق مربوط می‌شود، یکدست نیستند. از جمله این که آیا کمک آمریکا را در جنگ با داعش قبول کنند یا خیر؛ و این که چگونه نگرانی‌های سنی‌ها در مورد بدرفتاری‌های آنها را جدی بگیرند.
به عقیده نویسنده، سازمان بدر بویژه، خیلی مهم است. تهران «سپاه بدر» را در جریان جنگ ایران و عراق در دهه ۱۹۸۰ میلادی (۱۳۶۰ خورشیدی) بوجود آورد و نزدیکترین رابطه را با ایران دارد. در همین حال، یکی از آماده ترین گروه های شبه‌نظامی شیعه برای همکاری با آمریکا در جنگ علیه داعش است.
تمایل سازمان بدر به کار با آمریکا، همچنین به همین دهه اخیر بر می‌گردد. این گروه حملات جدی به سربازان آمریکا نکرد، و به جای آن برای تقویت نفوذ خود در نهادهای امنیتی عراق، وارد بازی سیاسی شد. اعضای آن در داخل وزارت کشور جا افتادند و از مواضغ خود برای حمله به دشمنانشان استفاده کردند.
نویسنده مقاله فارین پالیسی در ادامه می‌گوید آمریکا هنوز نتوانسته است در چگونگی برخورد با افزایش نفوذ شبه‌نظامیان شیعه تصمیم بگیرد. اگر در نبرد تکریت جانب آنها را بگیرد، نیروهای طرفدار ایران را که ممکن است مرتکب «بی‌رحمی» علیه مردم سنی‌مذهب محلی شوند، قدرت خواهد بخشید. اگر مداخله نکند، رهبری نبرد را به این گروه‌ها و ایران واگذار خواهد کرد.
