یک پژوهش جدید نشان می دهد که بازی های ویدیویی حادثه ای ممکن است به افرادی که دچار نوعی اختلال یادگیری موسوم به «خوانش پریشی» هستند، کمک کند. خوانش پریشی یا دیسلکسیا اختلالی است که مانع از روان خوانی و درک مطلب در افراد می شود.
کارشناسان برآورد کرده اند که بین ۵ تا ۱۰% از مردم مبتلا به خوانش پریشی هستند، به طوری که حروف و کلمات را برعکس می نویسند یا می خوانند.
به علاوه، به گفته ونسا حرار پژوهشگر دانشگاه آکفورد، به نظر می رسد افراد خوانش پریش در درک نشانه های حسی مشکل دارند – یعنی نمی توانند به سرعت از محرک های دیداری به شنیداری تمرکز کنند:
«این افراد وقتی دارند چیزی می خوانند و در ضمن می خواهند به کسی گوش کنند که مطلبی را با صدای بلند می خواند و می خواهند مطالب او را دنبال کنند، باید تمرکز خود را مدام بین صفحه کاغذ و حرف های گوینده تغییر دهند . ما متوجه شدیم که تغییر جهت تمرکز بین حواس مختلف در این افراد به کندی صورت می گیرد.»
در این زمینه که افراد مبتلا به خوانش پریشی، در آن بخش از مغز که مسئول یکپارچه کردن حواس مختلف – مثل محرک های دیداری و شنیداری – است مشکل دارند، تحقیقات بیشتر و بیشتری در دست انجام است.
خانم حرار، که خود مبتلا به خوانش پریشی است، پژوهشی را انجام داد که در آن از شرکت کنندگان خواسته شد تا موقعی که صدایی می شنوند، نور محوی می بینند، یا هر دو را همزمان حس می کنند، فوراً دکمه ای را فشار دهند. سرعت واکنش به این موارد ضبط و تجزیه و تحلیل شد.
وقتی یک نوع محرک پشت سر هم تکرار می شد همه شرکت کنندگان به سرعت دکمه را فشار می دادند. اما داده ها نشان داد هر بار که محرک بین صدا و نور تغییر می کرد، افراد خوانش پریش کندتر از افراد عادی واکنش نشان می دادند. نتایج پژوهش در ژورنال زیست شناسی معاصر منتشر شد.
پژوهشگران می گویند هرچند این تحقیق در مراحل اولیه است ولی براساس آن، در برنامه های آموزشی برای افرادی که خوانش پریشی دارند باید کندی واکنش حسی هم درنظر گرفته شود.
خانم حرار می گوید انجام بازی های ویدیویی حادثه ای می تواند برای افراد خوانش پریش مؤثر باشد:
«بازی های ویدیویی که در آن در هر گوشه به سرعت اتفاقی می افتد، باعث می شود که در واکنش، چشمان بیننده اتفاقات را در اطراف صفحه به سرعت این سو و آن سو بگردد و اتفاقات را دنبال کند. هر چه بیشتر این بازی ها را انجام دهید سرعتتان بیشتر می شود. بنابراین، این نوع بازی ویدیویی سیستم توجه فرد را آموزش می دهد که سریعتر حرکت کند.»
خانم حرار می گوید از آنجا که نشانه های مرتبط با خوانش پریشی متنوع است و هیچ دو نفری مثل هم نیستند، هدف وی در درازمدت این است که برای درمان افراد مبتلا به این اختلال، استراتژی های ویژه ای برای هر فرد دنبال کند.
کارشناسان برآورد کرده اند که بین ۵ تا ۱۰% از مردم مبتلا به خوانش پریشی هستند، به طوری که حروف و کلمات را برعکس می نویسند یا می خوانند.
به علاوه، به گفته ونسا حرار پژوهشگر دانشگاه آکفورد، به نظر می رسد افراد خوانش پریش در درک نشانه های حسی مشکل دارند – یعنی نمی توانند به سرعت از محرک های دیداری به شنیداری تمرکز کنند:
«این افراد وقتی دارند چیزی می خوانند و در ضمن می خواهند به کسی گوش کنند که مطلبی را با صدای بلند می خواند و می خواهند مطالب او را دنبال کنند، باید تمرکز خود را مدام بین صفحه کاغذ و حرف های گوینده تغییر دهند . ما متوجه شدیم که تغییر جهت تمرکز بین حواس مختلف در این افراد به کندی صورت می گیرد.»
در این زمینه که افراد مبتلا به خوانش پریشی، در آن بخش از مغز که مسئول یکپارچه کردن حواس مختلف – مثل محرک های دیداری و شنیداری – است مشکل دارند، تحقیقات بیشتر و بیشتری در دست انجام است.
خانم حرار، که خود مبتلا به خوانش پریشی است، پژوهشی را انجام داد که در آن از شرکت کنندگان خواسته شد تا موقعی که صدایی می شنوند، نور محوی می بینند، یا هر دو را همزمان حس می کنند، فوراً دکمه ای را فشار دهند. سرعت واکنش به این موارد ضبط و تجزیه و تحلیل شد.
وقتی یک نوع محرک پشت سر هم تکرار می شد همه شرکت کنندگان به سرعت دکمه را فشار می دادند. اما داده ها نشان داد هر بار که محرک بین صدا و نور تغییر می کرد، افراد خوانش پریش کندتر از افراد عادی واکنش نشان می دادند. نتایج پژوهش در ژورنال زیست شناسی معاصر منتشر شد.
پژوهشگران می گویند هرچند این تحقیق در مراحل اولیه است ولی براساس آن، در برنامه های آموزشی برای افرادی که خوانش پریشی دارند باید کندی واکنش حسی هم درنظر گرفته شود.
خانم حرار می گوید انجام بازی های ویدیویی حادثه ای می تواند برای افراد خوانش پریش مؤثر باشد:
«بازی های ویدیویی که در آن در هر گوشه به سرعت اتفاقی می افتد، باعث می شود که در واکنش، چشمان بیننده اتفاقات را در اطراف صفحه به سرعت این سو و آن سو بگردد و اتفاقات را دنبال کند. هر چه بیشتر این بازی ها را انجام دهید سرعتتان بیشتر می شود. بنابراین، این نوع بازی ویدیویی سیستم توجه فرد را آموزش می دهد که سریعتر حرکت کند.»
خانم حرار می گوید از آنجا که نشانه های مرتبط با خوانش پریشی متنوع است و هیچ دو نفری مثل هم نیستند، هدف وی در درازمدت این است که برای درمان افراد مبتلا به این اختلال، استراتژی های ویژه ای برای هر فرد دنبال کند.