برت استیونس، ستوننویس روزنامه نیویورک تایمز، در یادداشت تازه خود در این روزنامه با اشاره به نقض حقوق بشر در روسیه، چین، ایران، کوبا، و ونزوئلا نوشته است که جایگاه یک فرد مخالف در برابر یک دیکتاتوری به مثابه جایگاه حقیقت عریان برای بنای بلند دروغ است؛ چرا که آشکار شدن آن باعث فروریختن همه چیز میشود.
استیونس با یادآوری بازگشت قهرمانانه الکسی ناوالنی، از رهبران مخالفان در روسیه، به مسکو میگوید مخالفان به لحاظ استراتژیک برای ایالات متحده اهمیت دارند. دیکتاتورهایی که جهان آزاد را بیش از همه تهدید می کنند چنان قدرتمندند که با نیروی نظامی سرنگون نمی شوند. آن ها به دلیل رفاه اقتصادی یا وجود اصلاح طلبان درون سیستم بعید است رفتارشان را تعدیل کنند. پکن هر چه ثروتمندتر میشود بیش از پیش سرکوبگری میکند.
آنچه موجب سقوط دیکتاتوری ها می شود یک اپوزیسیون معتبر داخلی است.
فشار بین المللی صرف برای پایین کشیدن حکومت تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی کافی نبود. به نلسون ماندلا نیاز بود.
حقیقتی که در مورد ناوالنی در روسیه وجود دارد، در مورد جیمی لای و جاشوآ وانگ در هنگ کنگ، ایلهام توهتی و شو ژیانگ در چین، نسرین ستوده و علیرضا علی نژاد در ایران، حوزه دنیل فرر در کوبا، و لئوپولد لوپز در ونزوئلا هم صدق میکند.
پرزیدنت جو بایدن، آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، و جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، باید اینها و اسامی بسیاری دیگر را به بخش جدایی ناپذیری از سیاست آمریکا بدل کنند.
اگر چین خواهان تخفیف تعرفه ها است، می توان درباره آن مذاکره کرد؛ اما، نه تا زمانی که جیمی لای با محاکمه روبرو است و توهتی در زندان است. آیا کرملین به لغو تحریم ها علیه الیگارش های مورد علاقه اش امید دارد؟ این قابل تصور است؛ اما نه تا زمانی که ناوالنی در بازداشت و زندگی اش در خطر است. آیا ایران چشم به بازگشت به مذاکرات هسته ای دارد؟ پس باید ستوده، علی نژاد، و هر زندانی سیاسی دیگری را آزاد کند.
اولویت دادن به مخالفان در سیاست خارجی رهبری اخلاقی آمریکا را فورا احیا می کند و دشمنان ما را وا می دارد بین منافع مادی و عادت به سرکوبگری یکی را انتخاب کنند. این امر به مخالفانی که ما امیدواریم روزی در قدرت ببینیم یک حاشیه امنیت می دهد. این رویکرد یک سیاست خارجی هوشمندانه است.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.