اوباما: میراث ماندلا بیش از حد انسانی است

پس از مرگ ماندلا مردم در برابر خانه رئیس جمهوری پیشین شعار می خوانند

«من با سلطه سفیدپوستان جنگیده ام، و با سلطه سیاه پوستان جنگیده ام. من آرمان برخورداری از جامعه ای دمکراتیک و آزاد در سردارم. جامعه ای که مردمانش در آن با هماهنگی و همبستگی و امکانات برابر زندگی کنند. این آرمانی ست که امیدوارم برای رسیدن به آن زنده بمانم. اما اگر لازم باشد، آرمانی ست که آماده ام برایش بمیرم.»

این سخنانی بود که نلسون ماندلا در سال ۱۹۶۴در دادگاه بیان کرد. در دادگاهی که او را به خیانت محکوم کرد و به زندان انداخت. و ماندلا بیست و شش سال در زندان گذراند.

باراک اوباما روز پنجشنبه در سوگ نلسون ماندلا، رهبر آفریقای جنوبی و نماد جنبش مبارزه با آپارتهاید یا تبعیض نژادی سخنانش را با گفته بالا از ماندلا آغاز کرد و گفت وقتی در سال ۱۹۶۴ نلسون ماندلا محاکمه می شد و این سخنان را می گفت او دوازده ساله بود.

نخستین رئیس جمهوری آفریقایی تبار امریکا که در رثای نخستین رئیس جمهوری آفریقایی آفریقای جنوبی، از کاخ سفید آمریکا سخن می گفت، با نقل این قول ماندلا، ادامه داد:«نلسون ماندلا برای این آرمان زندگی کرد و آنچه به دست آورد بیش از آن است که بتوان از فردی انسانی توقع داشت. امروز او به خانه ابدی رفته است و ما یکی از تاثیرگذارترین، شجاع ترین و یکی از نیک ترین انسان ها را، به معنای عمیق کلمه، از دست داده ایم.»

اوباما که با سیمایی گرفته سخن می گفت، درباره رئیس جمهوری پیشین و بنیان گذار جمهوری آفریقای جنوبی که پس از مدت ها بیماری در ۹۵ سالگی درگذشت، افزود: «او دیگر به ما تعلق ندارد. او دیگر به اعصار و ابدیت پیوسته است. او با متانتی وزین و اراده ای انعطاف ناپذیر آزادی خود را در راه آزادی دیگران فدا کرد. او آفریقای جنوبی را تغییر داد و همه ما را تکان داد. سفر او از زندان به ریاست جمهوری تحقق این وعده بود که انسان ها، و کشورها، می توانند به سوی بهتر شدن تغییر کنند. تعهد او به انتقال قدرت، و آشتی با کسانی که به زندانش افکنده بودند، نمونه ای ست که باید الهام بخش همه بشریت، چه برای کشورها و چه در زندگی شخصی باشد. و این واقعیت که هرچه او کرد در نهایت نجابت و خوش خلقی، و قابلیت درک و پذیرفتن نقص های خودش بود، بر ارزش او بسی بیشتر می افزاید.

چنان که زمانی درباره خودش گفت:من قدیس نیستم. مگر این که فکر کنید قدیس، گناه کاریست که در [گناه] کاریش ثابت قدم است.»

باراک اوباما سپس از تأثیر ماندلا بر خود سخن گفت:«من یکی از آن بی شمار میلیون ها تن از مردم جهانم که از زندگی ماندلا الهام گرفته اند. نخستین عمل سیاسی من، اولین کاری که به مسئله یا خط مشی یا روشی سیاسی مربوط می شد، شرکت در اعتراض به آپارتهاید بود. من گفته ها و نوشته هایش را می خواندم. روزی که از زندان آزاد شد دریافتم که انسان وقتی با امید و نه با ترس هایش رهبری شود تاکجا ها می تواند پیش برود. و مانند بسیاری دیگر در سراسر کره زمین نمی توانم تصور کنم که بدون الگویی که ماندلا ایجاد کرد، زندگی ام چگونه می بود. و تا وقتی که زنده باشم هرچه بتوانم از او خواهم آموخت».

اوباما سپس از سوی خود و همسرش میشل مراتب همدردی و سپاس خود را به خانواده اوباما تقدیم کرد که «چنین مرد خارق العاده ای را به ما بخشیده اند.»

او خطاب به مردم افریقای جنوبی گفت :«ما از نمونه آشتی و باز سازی که شما انجام دادید نیرو می گیریم. افریقای جنوبی، کشور آزادی ست که با خود درصلح است و الگویی به سراسر جهان تقدیم کرده است. و این ژرف ترین میراثی است که او برای ملتی که ترکش کرد به جا گذاشت».

اوباما افزود: «ما شاید دیگر نتوانیم کسی چون او بیابیم. پس بر ماست که تا آنجا که در توان داریم از الگویی که او به دست داد پیروی کنیم؛ که از روی عشق تصمیم بگیریم نه از سر نفرت؛ که هرگز تفاوتی را که هر فرد می تواند به وجود آورد دست کم نگیریم؛ که برای آینده ای که ارزش فداکاری های او را داشته باشد تلاش کنیم.»

اوباما در پایان سخنانش گفت:«و اکنون، جا دارد اندکی درنگ کنیم و از این که نلسون ماندلا در این جهان زیست، شکر به جا آوریم. مردی که تاریخ را در دست گرفت و کمان جهانی اخلاقی را به سوی عدالت کشید».