جمالالدین خانجانی و دخترش ماریا خانجانی، شهروندان بهائی، صبح یکشنبه ۲۲ مرداد پس از تفتیش خانه توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند و به زندان اوین انتقال یافتند.
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، هرانا، روز یکشنبه ۲۲ مرداد خبر بازداشت جمالالدین خانجانی و ماریا خانجانی را به نقل از منبع آگاه منتشر کرد و نوشت که از دلیل بازداشت و اتهامات آن دو اطلاعی در دست نیست.
جمالالدین خانجانی در سال ۱۳۸۷ با اتهامات «تبلیغ علیه نظام، جاسوسی، و اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به ۲۰ سال زندان محکوم شد، اما در سال ۹۶ آزاد شد.
آقای خانجانی ۹۰ ساله است و پیش از این از مدیران جامعه بهائیان ایران به نام گروه «یاران ایران» بود که در سال ۱۳۶۳ توسط جمهوری اسلامی منحل شد.
فرهاد ثابتان، سخنگوی جامعه جهانی بهائیان، در روزهای پیشین در گفتوگو با صدای آمریکا تأکید کرده که اتهامات انتسابی به شهروندان بهائی در ایران «بیاساس» است.
مرورگر شما HTML5 را پشتیبانی نمی کند
مرداد ۱۴۰۱ سعید دهقان، وکیل مدافع حقوق بشر از تشکیل پروندهای با «دستور مستقیم وزارت اطلاعات» و صدور حکمی از سوی دادگاه انقلاب اسلامی بر اساس ادعای «کشف اسناد» از خانه جمالالدین خانجانی در ارتباط با آن چه «تشکیلات غیرقانونی بهائیت» نامیده شده بود، خبر داد. همچنین در حالی که در دادگاه بدوی «هرگز اتهام جاسوسی به آنها تفهیم نشده» بود، دادگاه تجدیدنظر تهران «جاسوسی آنها به نفع اجانب» را «محرز» اعلام کرد.
بنا بر این گزارش، شعبه اول دادگاه انقلاب سمنان بر اساس این ادعا، «حکم به مصادره بسیاری از املاک خصوصی شهروندان بهائی» به نفع «ستاد اجرایی» داده بود، در حالی که «حتی یک سند مالکیت از منزل آقای خانجانی کشف نشده بود.»
همچنین ببینید: صدور حکم «مصادره اموال» بهائیان در سمنان؛ سعید دهقان: «نسلکشی تدریجی» استهفته قبل نیز ۱۰ شهروند بهائی به زندانهای اوین و کچویی در استان البرز انتقال یافتند.
بنا بر گزارش سالانه «آزادی مذهبی بینالمللی» مربوط به سال ۲۰۲۲ میلادی که دفتر آزادیهای مذهبی وزارت امور خارجه آمریکا تهیه کرده، سرکوب، خشونت، تبعیض و انگزنی اجتماعی حکومت ایران علیه اعضای جامعه بهائی تشدید شده است.
آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، با تأکید بر «تعهد پایدار» دولت ایالات متحده به دفاع از حق آزادی مذهبی، اعلام کرده است ایالات متحده در کنار فعالان آزادی مذهبی و مردمی که حقوق مذهبیشان نقض میشود میایستد.
شهروندان بهائی پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ به طور نظاممند در معرض تبعیضهای گسترده اجتماعی و سیاسی و همچنین برخوردهای غیرقانونی از جمله بازداشتهای خودسرانه، اعدام، ناپدیدسازی قهری، خاکسپاری اجباری، و هتک حرمت به مزارهایشان قرار گرفتهاند.
بنا بر گزارش پایگاه دادههای باز ایران، از ابتدای استقرار جمهوری اسلامی تاکنون «دستکم ۲۲۵ بهائی به طور مستقیم یا غیرمستقیم توسط جمهوری اسلامی کشته شدهاند.»