متن زیر تحلیلی است که جلال ایجادی، تحلیلگر مسائل سیاسی ایران و استاد دانشگاه در فرانسه، بر سخنرانی باراک اوباما و حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد نگاشته است:
ایران در دیپلماسی خود تجدید نظر کرده و با آمریکا مذاکره میکند. این رویداد در تاریخ جمهوری اسلامی بیسابقه است و بیانگر شکست تبلیغات تعرضی رژیم ایران است.
مجازاتهای بین المللی و فشار سنگین روی اقتصاد و جامعه ایران و نیز درماندگی حکومت ولایت فقیه، مسئولان سیاسی را پای میز مذاکره درباره پرونده اتمی کشاند. دولت ایران علیرغم اصرار همیشگی خود برای ادامه غنی سازی اورانیوم و ادامه سیاست غیر شفاف در زمینه اهداف نظامی خود، از تغییر ریاست جمهوری استفاده کرده و در چارچوب استراتژی جدید هیات حاکمه، آمادگی برای مذاکرات با غرب را می پذیرد.
دولت ایران روی حق خود در استفاده صلح آمیز از فعالیت اتمی تاکید میکند. در دیپلماسی جهانی در این مورد اختلافی نیست، تمام نگرانی غرب و بخصوص آمریکا در مورد اهداف نظامی فعالیت اتمی ایران است.
غرب از پیش اعلام کرده بود که راه دیپلماسی باز است و امروز میداند که ایران در موضع ضعف است و بنابراین آمریکا و نیز فرانسه در سازمان ملل پیام دادند که بحث بر سر تغییر رژیم در ایران نیست، ولی موضع ایران در مورد سوریه باید تغییر کند و ایران باید در زمینه اتمی کاملن شفاف سازی نماید و دوران مذاکرات تکراری و بی فایده به پایان رسیده است.
دولت آقای روحانی با توجه به خواست آیت الله خامنه ای، تا کجا عقب نشینی خواهد کرد؟ بنظر میرسد که تصمیم گیران حاکم به این نتیجه رسیده اند که برای حفظ نظام امتیازاتی باید به غرب بدهند. تناقض بزرگی در مقابل حکومت اسلامی است: چگونه بدون امتیازدهی به غرب به سیاست اتمی ادامه دهد؟
جمهوری اسلامی اهداف اتمی خود را کنار نخواهد گذاشت، ولی در کوتاه مدت راهی جز عقب نشینی ندارد و با اقدامات واقعی باید نشان دهد که برنامه نظامی اتمی ندارد. در غیر اینصورت در آتیه با خطر حمله نظامی ویا جنبش های مردمی مواجه خواهد بود. در سازمان ملل آقای روحانی اعلام کرد که ایران خواهان همکاری برای حل مناقشه اتمی است. این گفته برای غرب کافی نیست، زیرا جامعه جهانی تعهد عملی میخواهد.
از زوایه منافع مردم ایران تمام فعالیتهای حکومت در زمینه سیاست غنی سازی جز هزینه بسیار سنگین و بحران بیسابقه و سرکوب نتیجه دیگری بوجود نیاورده است. در واقع منافع ایران در نفی سیاست اتمی واستفاده از تمامی منابع و ثروتها در راه آبادانی اقتصادی ورفاه مردم است.
ایران در دیپلماسی خود تجدید نظر کرده و با آمریکا مذاکره میکند. این رویداد در تاریخ جمهوری اسلامی بیسابقه است و بیانگر شکست تبلیغات تعرضی رژیم ایران است.
مجازاتهای بین المللی و فشار سنگین روی اقتصاد و جامعه ایران و نیز درماندگی حکومت ولایت فقیه، مسئولان سیاسی را پای میز مذاکره درباره پرونده اتمی کشاند. دولت ایران علیرغم اصرار همیشگی خود برای ادامه غنی سازی اورانیوم و ادامه سیاست غیر شفاف در زمینه اهداف نظامی خود، از تغییر ریاست جمهوری استفاده کرده و در چارچوب استراتژی جدید هیات حاکمه، آمادگی برای مذاکرات با غرب را می پذیرد.
دولت ایران روی حق خود در استفاده صلح آمیز از فعالیت اتمی تاکید میکند. در دیپلماسی جهانی در این مورد اختلافی نیست، تمام نگرانی غرب و بخصوص آمریکا در مورد اهداف نظامی فعالیت اتمی ایران است.
غرب از پیش اعلام کرده بود که راه دیپلماسی باز است و امروز میداند که ایران در موضع ضعف است و بنابراین آمریکا و نیز فرانسه در سازمان ملل پیام دادند که بحث بر سر تغییر رژیم در ایران نیست، ولی موضع ایران در مورد سوریه باید تغییر کند و ایران باید در زمینه اتمی کاملن شفاف سازی نماید و دوران مذاکرات تکراری و بی فایده به پایان رسیده است.
دولت آقای روحانی با توجه به خواست آیت الله خامنه ای، تا کجا عقب نشینی خواهد کرد؟ بنظر میرسد که تصمیم گیران حاکم به این نتیجه رسیده اند که برای حفظ نظام امتیازاتی باید به غرب بدهند. تناقض بزرگی در مقابل حکومت اسلامی است: چگونه بدون امتیازدهی به غرب به سیاست اتمی ادامه دهد؟
جمهوری اسلامی اهداف اتمی خود را کنار نخواهد گذاشت، ولی در کوتاه مدت راهی جز عقب نشینی ندارد و با اقدامات واقعی باید نشان دهد که برنامه نظامی اتمی ندارد. در غیر اینصورت در آتیه با خطر حمله نظامی ویا جنبش های مردمی مواجه خواهد بود. در سازمان ملل آقای روحانی اعلام کرد که ایران خواهان همکاری برای حل مناقشه اتمی است. این گفته برای غرب کافی نیست، زیرا جامعه جهانی تعهد عملی میخواهد.
از زوایه منافع مردم ایران تمام فعالیتهای حکومت در زمینه سیاست غنی سازی جز هزینه بسیار سنگین و بحران بیسابقه و سرکوب نتیجه دیگری بوجود نیاورده است. در واقع منافع ایران در نفی سیاست اتمی واستفاده از تمامی منابع و ثروتها در راه آبادانی اقتصادی ورفاه مردم است.