روزنامه «خراسان» چاپ مشهد در گزارشی نظام آموزشی ایران را «غم انگیز» دانسته و نوشته ۷۱/۴ درصد رشتههای وزارت علوم و ۵۹/۴ درصد رشتههای وزارت بهداشت بدون تقاضای شغل دولتی است.
خراسان در شماره امروز سوم شهریور ماه خود نوشته است آمارها میگوید ۹۰ درصد دانشآموختگان دانشگاهها در مشاغلی غیرمرتبط با رشته تحصیلیشان اشتغال دارند.
استناد این روزنامه به گزارش ۲۸ مرداد رئیس سازمان امور اداری و استخدامی است که گفته بود ۷۱/۴ درصد رشتههای وزارت علوم و ۵۹/۴ درصد رشتههای وزارت بهداشت فاقد تقاضای شغل دولتی است.
برهمین اساس اعلام شده بود که فقط برای ۲۸/۶ درصد فارغالتحصیلان دانشگاههای وزارت علوم، تقاضای شغل در مشاغل دولتی وجود دارد و این نسبت در رشتههای مصوب وزارت بهداشت، ۴۰/۶ درصد است.
خراسان در بخش دیگری از گزارش خود به آمار شورای عالی اشتغال کشور اشاره کرده و نوشته است که از ۱۰۰ درصد دانشجو در تک تک رشتهها، ۴۵ درصد از دانشجویان در هر رشتهای، بعد از فارغ التحصیلی دنبال هیچ شغلی نمیروند.
خراسان همچنین از دشواریهای ایجاد اشتغال برای اقشار تحصیلکرده نیز نوشته و تاکید کرده که طبق گزارش مرکز آمار ایران ۴ نفر فارغ التحصیل دانشگاهی هستند. این مساله در بخش زنان شدیدتر است و ۷ نفر فارغ التحصیلان دانشگاهی است.
برهمین اساس است که این روزنامه نوشته ۴۰ درصد جمعیت بیکار کشور فارغ التحصیل دانشگاهی هستند و شرایط اشتغال برای فردی که تحصیلات دانشگاهی ندارد، سادهتر است و راحتتر میتوانند به شغل دست پیدا کند.
روزنامه «دنیای اقتصاد» نیز سیام مرداد ماه در این رابطه نوشته بود طی دو دهه گذشته با دخالت دولت برای افزایش ظرفیت دانشگاهها و بدون توجه به نیاز بازار کار، نه تنها عرضه نیروی کار تحصیلکرده افزایش یافته، بلکه این افزایش در رشتههایی نامرتبط با نیاز بازار کار اتفاق افتاده است.
این روزنامه همچنین نوشته بود که مداخلات نابجای دولت در این بازار ناترازیها و ناهمخوانیهای بزرگی را ایجاد کرده که نتیجه آنها به بحران بزرگی برای جوانان و بهطور خاص جوانان تحصیلکرده تبدیل شده است.
کارشناسان بر این باورند که نبود بازار کار برای افراد تحصیلکرده منجر به تخلیه نیروی انسانی از کشور میشود چرا که امکان مهاجرت این قشر بیشتر فراهم است و البته هزینه بیشتری هم از جامعه برای تربیت این افراد صرف شده، از اهمیت دوچندانی برخوردار است.
آمارها نشان میدهد که سیاستهای کلی جمهوری اسلامی، شرایط اقتصادی و اجتماعی و حتی سیاسی را برای بخش قابل توجهی از مردم غیر قابل تحمل کرده و از همین رو، ایران با مهاجرت گسترده پزشکان، پرستاران، نیروی کار ماهر، کارگر ساده و کارآفرینان مواجه است.