انجمن قلم (پن) بریتانیا روز پنجشنبه ۲۰ دی خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط مهوش ثابت، شاعر و معلم بهائی و بسیاری دیگر از ایرانیانی شد که با نقض حق آزادی بیان و اعتراض مسالمت‌آمیز از سوی جمهوری اسلامی ایران زندانی هستند.
این نهاد مدافع آزادی بیان و حقوق بشر با اشاره به سابقه بازداشت های مهوش ثابت و محکوم شدن او به زندان به "اتهام های واهی" اعلام کرد که خانم ثابت را به عنوان عضو افتخاری پن انگلیس معرفی می کند و از اعضای خود خواست که با او ابراز عمبستگی کنند.
انجمن قلم (پن) بریتانیا با اشاره به این که مهوش ثابت، شاعر و معلم برجسته‌ای در ایران است، اضافه کرد که در سال ۲۰۱۷، او توسط شاعر همکارش، مایکل لانگلی، به عنوان برنده جایزه پن پینتر برای نویسندگان شجاع انتخاب شد.
این انجمن همچنین اعلام کرد که به شدت نگران گزارش‌هایی است که نشان می‌دهد مهوش ثابت در دوره بازداشت تحت شکنجه قرار گرفته است.
مرورگر شما HTML5 را پشتیبانی نمی کند
دختر مهوش ثابت، زندانی بهائی: اگر مادرم به زندان برگردد جانش را از دست می‌دهد
ژینوس فروتن، فعال حقوق بشر، در مورد وضعیت مهوش ثابت به صدای آمریکا گفت: «نگرانی جدی در مورد وضعیت مهوش ثابت، بازگرداندن او به زندان پس از پایان یافتن دوران توقف حکم است» و افزود: «خانم ثابت پس از بازداشت در سال ۱۳۸۷ به مدت ۱۰ سال تحمل حبس کرد و دوباره در مردادماه ۱۴۰۱ بازداشت شد و در میان بهت و حیرت خانواده و نزدیکانش به ۱۰ سال حبس دیگری محکوم شد.»
خانم ثابت که ۷۱ سال دارد، در آذر سال ۱۴۰۱ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران، به اتهام «تشکیل و اداره دسته یا جمعیت به قصد بر هم زدن امنیت کشور» به «۱۰ سال حبس، دو سال ممنوعیت خروج از کشور، منع سکونت در تهران، ممنوعیت از فعالیت در گروه‌های اجتماعی، و مصادره شماری از ابزار دیجیتال» محکوم شد. این حکم از سوی شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران نیز تایید شد.
خانم فروتن اشاره کرد که پس از بازداشت دوم خانم ثابت، پزشکان به صورت کتبی تأیید کردند که او به بیماری‌های استئوپنی و تاندونیت مبتلا است و با توجه به روند پیشرفت بیماری، تحمل شرایط زندان برایش دشوار است و به وخامت حالش منجر می‌شود.
این فعال حقوق بشر با اشاره به عمل جراحی قلب باز مهوش ثابت اضافه کرد که او «توموری در ریه‌اش دارد و از برونشیت مزمن رنج می‌برد» و تاکید کرد که «این‌ها همه حاصل سال‌ها بی‌توجهی و عدم رسیدگی درمانی در زندان است.»
وی همچنین گفت: «زندگی مهوش ثابت بازتابی از وضعیت ده‌ها بهائی دیگر است که به بهانه‌های واهی بازداشت شده و به صورت سیستماتیک تحت ظلم و ستم قرار می‌گیرند» و افزود: «این افراد نه تنها از حقوق انسانی و آزادی‌های بنیادین خود محروم می‌شوند، بلکه فرصت خدمت به جامعه و مشارکت در بهبود وضعیت ایران نیز از آنان سلب می‌شود.»
این فعال حقوق بشر در مورد شرایط خانم ثابت تاکید کرد که «تحمل این همه درد و رنج صرفاً به دلیل بهائی بودن، با هیچ‌یک از اصول انسانی، اخلاقی و حقوق بشری سازگار نیست و مهوش ثابت هرگز نباید به زندان برگردد.»
شهروندان بهائی پس از انقلاب بهمن سال ۱۳۵۷ در ایران به طور نظام‌مند در معرض اعدام، تبعیض‌های گسترده اجتماعی و سیاسی، و برخوردهای غیرقانونی از جمله بازداشت و هتک حرمت به آرامستان‌های شان قرار گرفته‌اند.
منابع غیررسمی در ایران حاکی از آن است که بیش از ۳۰۰ هزار شهروند بهائی در ایران زندگی می‌کنند اما قانون اساسی جمهوری اسلامی مذهب بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد.
سرکوب‌ها و محدودیت‌ها علیه بهائیان ایران در سالیان اخیر تشدید شده است.
سازمان ملل متحد تخمین می‌زند که دست‌کم ۷۰ بهائی در بازداشت یا در حال گذراندن دوران محکومیت خود در ایران باشند در حالی که ۱۲۰۰ تن دیگر تحت پیگرد قانونی قرار دارند یا قبلاً محکوم شده‌اند.
دیده بان حقوق بشر در فروردین سال جاری اقدامات جمهوری اسلامی ایران در آزار و اذیت اقلیت بهائیان را «جنایت علیه بشریت» توصیف کرد.
دیده‌بان حقوق بشر، که مقر آن نیویورک استُ در گزارش خود گفت که پرونده آزار و اذیت بهائیان در ایران در حوزه صلاحیت دادگاه بین‌المللی کیفری است.