احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران روز چهارشنبه گزارش جدیدی را در ۳۶ صفحه در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران منتشر کرد که قرار است به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد ارائه شود.
او در این گزارش از موارد نقض حقوق بشر از جمله شکنجه زندانیان در ایران یاد کرده و به نقل از برخی از افرادی که با آنان مصاحبه کرده نوشته است که هنگام بازداشت با آنان بدرفتاریهایی شده که مصداق شکنجه است. مانند حبسهای طولانی انفرادی، شوک الکتریکی، ضرب و شتم خشن و شدید، تهدید به تجاوز جنسی و تهدید به بازداشت یا آسیب رساندن به بستگان و دوستان. آنان همچنین مجبور به اعتراف در مقابل دوربین شده اند.
در این گزارش اظهار شده است که جمهوری اسلامی ایران بیش از هر کشور دیگر جهان، روزنامه نگاران را به زندان انداخته است. احمد شهید می نویسد که امسال ۴۲ خبرنگار در زندانهای ایران در بازداشت به سر می برند. آقای شهید می نویسد طبق گزارشها «دست کم ۱۵۰ روزنامه نگار از زمان انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸از ایران فرار کرده اند و حدود ۵۰ نشریه تعطیل شده است.»
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر ایران همچنین از عدم وجود حق دادرسی عادلانه برای زندانیان و نبود حکم قانونی و تفهیم اتهام به متهمان یاد می کند. او می نویسد: «تمامی مصاحبه شوندگان گفته اند که هنگام انتقال به بازداشتگاه و بازجویی به آنها چشم بند زده شده بود و اغلب نه امکان تماس با خانواده را یافتند و نه به وکیل دسترسی داشتند.»
آقای شهید که برای تهیه این گزارش از اظهارات ۴ تن از زندانیان سابق بازداشتگاه کهریزک استفاده کرده، وضعیت زندانهای ایران را زیر استانداردهای اعلام شده سازمان ملل متحد می داند و از «ازدحام بیش از حد، نبود آب کافی و تاسیسات بهداشتی، عدم رعایت نشدن اصول جداسازی زندانیان، نبود تهویه، نبود دسترسی به خدمات پزشکی، غذای کم، وجود خشونت و به خدمت گرفتن زندانیان» در محیط زندانهای ایران یاد می کند و در ادامه از آزار و اذیت مدافعان حقوق بشر در ایران انتقاد و درباره برخی پرونده ها مانند سهراب رزاقی، آیت الله حسین کاظمینی بروجردی، کوهیار گودرزی و مادرش پروین مخترع ابراز نگرانی کرده است. او در عین حال از مقامات متخلفی مثل سعید مرتضوی، دادستان پیشین تهران یاد می کند که با برخورداری از مصونیت قضایی هنوز به خاطر حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۸ و بازداشتهای گسترده پس از آن و خشونتهای سازمان یافته علیه معترضان مورد تحقیق جامع و بیطرفانه قرار نگرفته اند.
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر ایران سپس به نقل از یک نماینده سابق مجلس ایران که نامش را ذکر نمی کند به موارد تقلب در انتخابات پارلمانی سال ۱۳۸۷ و انتخابات ریاست جمهوری۱۳۸۸ اشاره می کند و از قول او می نویسد: «ناظران انتخابات در تهران، شیراز، تبریز و مشهد گزارش می دادند که حوزه های رأی گیری هنوز باز بودند و آرا شمرده نشده در صندوقهای بسته باقی بودن که خبرگزاری فارس نتایج انتخابات پارلمانی را اعلام کرد. پس از آن بود که شماری از نمایندگان مجلس به وزارت کشور اعتراض کردند.»
او در ادامه از سرکوب و اذیت و آزار اقلیتهای دینی، قومی و جنسی در ایران و همچنین شمار اعدامهایی که رسما از سوی مقامات قضایی اعلام و تأیید شده اند ابراز نگرانی کرده است. او می گوید از سال ۲۰۰۳ به بعد شمار اعدامها به شدت افزایش یافته و تنها در سال ۲۰۱۱ بیش از ۶۷۰ نفر در ایران اعدام شده اند که ۴۲۱تن از آنان رسما اعلام شدند و ۲۴۹ مورد از این میان اعدام مخفیانه بوده است.
آقای شهید ضمن استقبال از حذف مجازات سنگسار از قوانین ایران، ابراز امیدواری کرده است که تمام موارد موجود محکومیتهای سنگسار مورد بازبینی قرار گیرد، تا چنین مجازاتی دیگر در ایران اجرا نشود. سرکوب فعالیتهای کارگری و بازداشت اعضای سندیکاهای کارگری، نقض حقوق شهروندی افراد، نقض حقوق اقلیتهای قومی، جنسی و دینی و بی اعتنایی مقامات ایران به درخواستهای مجامع حقوق بشری و همچنین عدم صدور مجوز سفر به ایران برای خودش، دیگر موارد مورد اعتراض احمد شهید است. او همچنین از حاکمیت جمهوری اسلامی ایران خواست تعریف شفافی از جرائم امنیتی ارائه کند و فورا تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی را آزاد کند و مجازات اعدام را برای کلیه جرائم بویژه مجرمان صغیر متوقف کند.
تنها چند روز پیش از انتشار گزارشگر ویژه، قوه قضاییه ایران به عبدالفتاح سلطانی، وکیل حقوق بشر حکم ۱۸ سال زندان و به نرگس محمدی دیگر مدافع حقوق بشر در ایران حکم 6 سال زندان داد.