درگذشت هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه اسبق ایالات متحده، با واکنش مقام‌های کشورهای مختلف و چهره‌های سیاسی در جهان همراه شده است.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، گفت که بارها از جمله حدود یک ماه پیش، از آقای کیسینجر راهنمایی خواسته بود و افزود که او استانداردها را برای تمامی کسانی که در سمت وزیر خارجه فعالیت می‌کنند، تعیین کرد.
جورج دبلیو بوش، رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا، نیز در بیانیه‌ای گفت که ایالات متحده با درگذشت کیسینجر، یکی از قابل اعتمادترین و تأثیرگذارترین چهره‌ها در عرصه سیاست خارجی را از دست داد.
آقای بوش افزود همواره او را که در جوانی با خانواده یهودی خود از دست نازی‌ها فرار کرد و سپس در ارتش آمریکا با آنها جنگید، تحسین کرده است.
او نوشت: «من و لورا (همسر آقای بوش) دلتنگ خرد، جذابیت و شوخ‌طبعی او خواهیم شد و همیشه قدردان کمک‌هایش خواهیم بود.»
اولاف شولتز، صدراعظم آلمان، گفت که جهان یک «دیپلمات بزرگ» را از دست داد و افزود که تعهد کیسینجر به دوستی میان دو کشور قابل توجه بود و او همیشه به میهن آلمانی خود احساس نزدیکی می‌کرد.
هنری کیسینجر در سال ۱۹۷۳ میلادی به عنوان وزیر امور خارجه ایالات متحده منصوب شد. او در این سمت نقشی اساسی در گشایش روابط ایالات متحده با چین داشت.
در این ارتباط، وانگ ونبین، سخنگوی وزارت خارجه چین، در یک کنفرانس مطبوعاتی، کیسینجر را «دوست قدیمی و خوب» مردم چین خواند که پیشگام برقراری روابط چین و ایالات متحده آمریکا بود.
او تأکید کرد که چین و آمریکا باید نگرش استراتژیک، جسارت سیاسی و خرد دیپلماتیک کیسینجر را پیش ببرند.
وینستون لرد، سفیر پیشین آمریکا در چین و دستیار ویژه کیسینجر در شورای امنیت ملی در ایالات متحده، گفت که جهان «یک مدافع خستگی ناپذیر صلح» را از دست داده است.
او افزود: «هنری احساس تراژدی اروپایی و حس امید مهاجران آمریکایی را در هم آمیخت.»
فومیو کیشیدا، نخست وزیر ژاپن، گفت که او کمک زیادی به برقراری صلح و ثبات، از جمله در عادی‌سازی روابط دیپلماتیک میان ایالات متحده آمریکا و چین کرد.
آقای کیسینجر همچنین در مذاکرات مربوط به صلح در خاورمیانه مشارکت داشت. دیپلماسی معروف او پس از جنگ خاورمیانه ۱۹۷۳T به ثبات بخشیدن روابط بین اسرائیل و همسایگان عرب آن کشور کمک کرد.
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، درگذشت هنری کیسینجر را پایان دورانی خواند که در آن، عقل و قدرت دیپلماتیک نه تنها مسیر سیاست خارجی آمریکا را شکل داد، بلکه تأثیری عمیق بر دنیا گذاشت.
آقای نتانیاهو گفت که آخرین دیدارش با کیسینجر، دو ماه پیش در نیویورک بود و افزود که هر دیدار با او، نه تنها درسی در دیپلماسی، که آموزشی در دولتمردی بود.
مارتین ایندیک، فرستاده ویژه سابق آمریکا برای مذاکرات اسرائیل و فلسطینی‌ها و نویسنده کتابی در مورد نقش کیسینجر در پیشبرد دیپلماسی در خاورمیانه، هم او را «مرد تاریخ» و در عین حال «شاگرد تاریخ» توصیف کرد و گفت درک و دانش عمیق کیسینجر، به‌ویژه در مورد تاریخ قرن نوزدهم اروپا، رویکرد او نسبت به جهان را شکل داد.
آقای ایندیک افزود که هنری کیسینجر به شدت نسبت به کسانی که قصد تلاش برای دستیابی به جهانی لبریز از صلح را داشتند، بدبین بود و تمرکزش بیشتر بر برقراری نظم بود چرا که نظم را از صلح قابل اعتمادتر می‌پنداشت.
ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، نیز در واکنش به خبر درگذشت هنری کیسینجر گفت که نام او با «سیاست خارجی عمل‌گرایانه» پیوند خورده است که زمانی، دستیابی به مهمترین توافق میان اتحاد شوروی و آمریکا که به تقویت امنیت جهانی کمک کرد را ممکن ساخت.
همچنین دیوید کامرون، وزیر خارجه بریتانیا، در شبکه «ایکس» نوشت: «کیسینجر دولتمردی بزرگ و دیپلماتی مورد احترام بود که جهان به شدت دلتنگ او خواهد شد.»
تونی بلر، نخست‌وزیر سابق بریتانیا، گفت که کیسینجر او را «شگفت‌زده» می‌کرد.
آقای بلر گفت: «مانند هر کسی که با دشوارترین چالش‌های سیاست بین‌الملل روبرو شده است، در مقاطعی مورد انتقاد قرار گرفت و حتی محکوم شد. اما من معتقدم که او حقیقتا از اهمیت داشتن جهانی آزاد و نیاز به محافظت از آن انگیزه می‌گرفت.»
هنری کیسینجر پس از کودتای نظامی در شیلی و علیه سالوادور آلنده، رئیس جمهوری این کشور، بارها مورد انتقاد قرار گرفت و منتقدین او را به ایفای نقش در این مورد متهم کردند.
در همین حال، شارل میشل، رئیس شورای اتحادیه اروپا، گفت که چندین بار با هنری کیسینجر ملاقات کرد و او را «انسانی مهربان با ذهنی درخشان» توصیف کرد که بیش از صد سال سرنوشت شماری از مهمترین رویدادهای قرن را تعیین کرد.
امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه، هم در شبکه «ایکس»، هنری کیسینجر را «غول تاریخ» خواند که ایده‌ها و دیپلماسی او، تأثیری ماندگار بر زمانه خودش و جهان امروز گذاشت.
سیندی مک‌کین، دیپلمات آمریکایی و همسر سناتور فقید جان مک‌کین، نیز از حضور هنری کیسینجر در زندگی همسرش از زمانی که او یک اسیر جنگی بود و در سال‌های بعد که به عنوان یک سناتور فعالیت کرد، نوشت.
خانم مک‌کین گفت که خانواده او به شدت دلتنگ شوخ طبعی، جذابیت و هوش هنری کیسینجر خواهند شد.
