رسانه‌های ایران گزارش داده‌اند که براساس مصوبات حوزه آب «لایحه بـرنـامـه هـفتـم تـوسـعـه» در کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی، «پروژه‌های انتقال آب» از شمول «ارزیابی محیط زیستی» خارج شده‌اند.
به نوشته وب‌سایت «دیده‌بان ایران»، با حذف «تصویب در مراجع ذی‌ربط» مانند سازمان حفاظت محیط زیست یا وزارت میراث فرهنگی در جریان تصویب بندهای مربوط به اجرای پروژه‌های انتقال آب از لایحه برنامه هفتم توسعه جمهوری اسلامی، انجام آنها صرفا منوط به «دریافت تاییدیه‌های فنی» و «تصویب در شورای عالی آب» شده است.
بنابر این گزارش، بیشتر پروژه‌های کنونی «انتقال آب» که با نام «تامین آب شرب» کلید خورده‌اند، مورد اعتراض مردم و کنشگران محیط زیست هستند و معتقدند این پروژه‌ها در حقیقت برای «تامین آب صنعت و کشاورزی» منتقل می‌شوند.
در این حال، احمد وظیفه، رئیس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی جمهوری اسلامی چهارم مرداد ماه از «بحران تامین آب شرب» در همه مناطق کشور خبر داده و به وب‌سایت «اکو ایران» گفته بود که در نیمه شرقی و بخش‌هایی از شمال کشور وضعیت آب «بسیار وخیم» است.
او تاکید کرده بود که وضعیت تامین آب شرب در اکثر مناطق کشور به خصوص در کلانشهرها «مسئله‌ساز» شده و در صورت تداوم کم‌بارشی در برخی شهرها از جمله مشهد «تامین آب شرب ممکن نخواهد بود.»
از سوی دیگر، وب‌سایت «تجارت‌نیوز» نیز ششم مردادماه با استناد به «آمارهای رسمی» گزارش داده بود که «۱۶ سد» بزرگ در ایران «کمتر از ۵۰ درصد» آب دارند، «موجودی مخازن» سدهای استان گلستان «صفر» اعلام شده و سد رودبال در استان فارس نیز فقط «دو میلیون مترمکعب» آب دارد.
بحران «کمبود آب» در ماه‌های اخیر شدت بیشتری یافته، تا آنجا که شاهدان عینی به بخش فارسی «صدای آمریکا» گفته‌اند «قطعی مکرر» آب و برق مناطق مختلف ایران در بخش‌های شهری، صنعتی، و کشاورزی، زندگی شهروندان را با مشکل مواجه و برخی موارد مختل کرده است.
با وجود این چالش‌های جدی حیاتی برای شهروندان ایرانی، همچنان مدیریت نامناسب حوزه آب، سدسازی‌های غیرعلنی، برداشت‌های غیر اصولی از منابع زیرزمینی ادامه دارد؛ اکنون نیز ارزیابی محیط زیستی و کسب مجوزهای مرسوم آن از شمول موارد لازم برای انجام پروژه‌های انتقال آب حذف شده است.
پایگاه خبری «امتداد» نوزدهم مرداد ماه در مقاله‌ای با اشاره به خشکی تالاب‌ها، دریاچه‌ها و دشت‌های ایران نوشته بود: «هم‌اکنون میزان برداشت سالانه از منابع آبهای زیرزمینی از طریق چاه‌ها، از ۹ میلیارد مترمکعب، به ۴۷ میلیارد مترمکعب رسیده و تعداد چاه‌ها ۱۶ برابر و میزان برداشت ۵ برابر شده است.»
