معضل کمبود دارو و تجهیزات پزشکی در ایران بار دیگر در روزهای گذشته خبرساز شده است.
رئیس هیأت مدیره صنایع داروهای انسانی از «کاهش موجودی مواد اولیه دارویی» و «افزایش تصاعدی» کمبودهای دارویی در ماه‌های خرداد و تیر خبر داده است.
یک داروساز ساکن تهران به صدای آمریکا گفت که از آذرماه گذشته هیچ ارزی برای تهیه مواد اولیه دارو و یا تجهیزات پزشکی تخصیص داده نشده است.
او تأکید کرد که به دلیل عدم تخصیص ارز، کمبودها در تمامی بخش‌های دارویی نماد پیدا کرده و تأمین داروهای ساده نیز به مشکل خورده است.
داروساز دیگری از تهران به صدای آمریکا گفت که در حال حاضر داروهای حیاتی از جمله داروی قلب آمیودارون، پلاویکس برای پیشگیری از لخته شدن خون که معمولا پس از حمله قلبی استفاده می‌شود و کپسول‌های استنشاقی برای آسم و برونشیت نیز نایاب است.
او افزود کمبود داروهای حیاتی به صورت دوره‌ای رخ می‌دهد اما اقدامی برای پیشگیری صورت نمی‌گیرد و آنچه در این میان کمترین اهمیت را پیدا می‌کند حفظ جان بیماران است.
- «پایین‌ترین سطح» موجودی مواد اولیه
رئیس کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی گفته است که در مورد معضل کمبود دارو به ابراهیم رئیسی نامه نوشته‌اند.
در این نامه آمده است که میزان موجودی مواد اولیه دارویی در سطح کارخانه‌ها و شرکت‌های تولید کننده دارویی کشور «در پایین‌ترین سطح» خود قرار دارد.
حسینعلی شهریاری همچنین گفته است: «اگر ببینیم جواب نمی‌گیریم و مشکل کمبود دارو حل نمی‌شود مجبور می‌شویم مسائل را برای رهبری مطرح کنیم.»
رئیس کمیسیون بهداشت مجلس می‌گوید وزارت بهداشت از نیاز به حداقل ۱۰۵ هزار میلیارد تومان خبر داده بود ولی دولت، بودجه ۶۹ هزار میلیارد تومانی تحویل مجلس داد.
- به دنبال دارو در فضای مجازی
رسانه‌های داخلی ایران نیز از «کمیاب» و یا «نایاب» بودن برخی داروهای خاص، ویتامین‌های تزریقی، برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای فشار خون و تشدید قیمت‌ها خبر داده‌اند.
یک عضو کمیسیون بهداشت مجلس می‌گوید برخی از داروها که با ارز ۴۲۰۰ تومانی وارد شده‌اند هنوز تأمین ارز نشده است.
همایون بخت‌آبادی گفت این داروها جزو داروهای اساسی و داروهای بیماران خاص محسوب می‌شوند.
بسیاری برای پیدا کردن داروها به فضای مجازی متوسل شده‌اند.
کاربری که برای پدرش دنبال آمپول است می‌گوید دلالان دارو برای یک‌بار تزریق دارویی که اصالتش نیز نامشخص است ۱۰۰ میلیون تومان می‌گیرند.
در نیمه دوم سال ۱۴۰۱، کمبود دارو به وضعیتی رسید که وزارت بهداشت ناچار شد برای تأمین داروهای معمولی مانند آنتی‌بیوتیک دست به دامان هند شود.
در دی‌ماه معضل کمبود دارو در ایران به بخش مراقب‌های ویژه بیمارستان‌ها نیز رسید. در آن زمان، محمدرضا هاشمیان ، نایب‌رئیس انجمن مراقبت‌های ویژه ایران گفته بود: «نیاز دارویی که در بخش‌های ویژه دنیا به صورت استاندارد تعریف شده و وجود دارد در کشور درصد بالایی از آن وجود ندارد.»
- اظهارات متناقض در مورد میزان ذخایر دارویی
اوایل اردیبهشت بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت ادعا کرد که کمبود دارو از ۴۰۰ به ۷۰ قلم رسیده است و گفت ذخایر دارویی به هفتاد درصد رسیده است.
این در حالی است که رئیس کمیسیون بهداشت مجلس، ذخیره استراتژیک دارویی کشور را «بسیار پایین» توصیف کرده است.
همزمان، یک عضو کمیته بهداشت مجلس در مورد افزایش مشکلات در حوزه دارو و تجهیزات پزشکی هشدار داده است.
همایون سامه‌یح می‌گوید تعداد داروهای کمیاب یا نایاب زیاد است و اغلب این داروها داروهای اساسی هستند و در درمان بیمار «بسیار حیاتی و مؤثر» محسوب می‌شوند.
او افزود آنچه برای دارو لازم است ۱۵۰ هزار میلیارد تومان است و آنچه به دارو تخصیص داده شده، نصف میزان لازم است.
این عضو کمیته بهداشت مجلس همچنین می‌گوید: «هر سال، هنوز سال به پایان نرسیده، بودجه دارو به اتمام می‌رسد و سازمان برنامه و بودجه درنهایت خواه ناخواه بالاجبار بودجه اضافی برای دارو اختصاص می‌دهد.»
حالا نیز وزیر بهداشت دولت رئیسی از یک توافق مالی برای تأمین دارو و تجهیزات پزشکی خبر داده است.
بر اساس این توافق سه‌جانبه میان وزارت بهداشت، سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی قرار شده است که حدود یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار ارز ترجیحی به تأمین تجهیزات مورد نیاز مراکز درمانی، داروهای گران قیمت و شیر خشک اختصاص یابد.
همچنین، بانک مرکزی گفته است که ۳۰ هزار میلیارد تومان تسهیلات به داروسازان پرداخت خواهد کرد.
در تنظیم این مطلب از مطبوعات و رسانه‌های داخل ایران استفاده شده است
