یک مقام حوزه درمان بیماری‌های وزارت بهداشت جمهوری اسلامی تایید کرده است که هزینه دارویی و یا درمان برخی بیماری‌ها «بالغ بر ۲۵ تا ۳۰ میلیارد تومان» شده است، رسانه‌های داخلی هم از تشدید قیمت داروهای شیمی‌درمانی خبر داده‌اند.
امیرحسام علیرضایی، رییس «مرکز مدیریت پیوند و درمان بیماری‌های وزارت بهداشت» دولت ابراهیم رئیسی درباره هزینه‌ها در حوزه بیماری‌هایی همچون «هموفیلی» و وضعیت بودجه‌ای این حوزه، به خبرگزاری دولتی «ایسنا» گفته است: در حال حاضر «بالغ بر ۲۵ تا ۳۰ میلیارد تومان» در حوزه «دارو و درمان» این بیماران، هزینه می‌شود.
این مقام وزارت بهداشت جمهوری اسلامی در ارتباط با درمان «پروفیلاکسی» که پیشگیری از بروز خونریزیِ بیماران هموفیلی است و با داروی جدید «هم‌لیبرا» که به صورت «زیرجلدی» و هفتگی تا ماهانه انجام می‌شود، اظهار داشته است که پس از «تعیین قیمت» از سوی مجموعه دولتی «سازمان غذا و دارو» و همچنین «پوشش بیمه‌ای» آن، بزودی درمان با این روش آغاز خواهد شد.
پیش از این، احمد قویدل، عضو مجمع عمومی کانون هموفیلی ایران و مدیرعامل سابق کانون هموفیلی ایران سی و یکم فروردین‌ماه «کمبود دارو» در کشور را «عامل نگران کننده‌ای» برای بیماران هموفیلی دانسته بود.
از سوی دیگر، وب‌سایت «خبرآنلاین» نیز گزارش داده است که برای درمان متداول برخی دیگر از بیماران همچون سرطانی‌ها به ویژه کودکان، «دارو نیست.»
این گزارش افزوده است: به جز «وین بلاستین» آلمانی و مجارستانی، قیمت سایر «داروهای شیمی درمانی» در بازار آزاد و آنچه در دست دلال‌هاست، «بسیار زیاد و حتی باورنکردنی است.»
بر پایه مشاهدات میدانی «خبرآنلاین»، به عنوان نمونه «قیمت غیردولتی» هر آمپول «کیترودا/ Keytrud» بین «۵۰ تا ۹۰ میلیون تومان» است و آمپول «انکاسپار/ oncaspar» با قیمتی بین ۷۵ تا ۱۰۰ میلیون به فروش می‌رسد.
همزمان، قیمت آمپول «ادستریس/ adcetris» از دیگر داروهای بیماران سرطانی نیز «۸۰ میلیون تومان» شده است و سایر داروهای شیمی درمانی مانند «بلینسیتو/ blincyto» و «نلارابین/ nelarabine» بین «۴۰ تا ۳۵ میلیون تومان» در «بازار آزاد» قیمت دارند.
براساس این گزارش، قیمت بالای این داروها از آن روست که داروهای شیمی درمانی «یا وارد نمی شوند و یا واردات آنها به شکل محدود است» که همان تعداد اندک نیز «در اختیار دلال قرار می‌گیرد.»
سازمان غذا و داروی جمهوری اسلامی «تحریم‌ها» را علت «وارد نکردن دارو به کشور» می‌داند. این در حالی است که بارها توسط دولت آمریکا اعلام شده که «دارو مشمول تحریم نیست» و حتی شرکت تولید کننده «وین بلاستین» و «وین کریستین» در آلمان، هر ساله محموله‌ای را به ایران «هدیه» می‌دهد اما به ادعای این گزارش، این دارو مدت‌هاست که «تنها در اختیار دلال‌های داروست و به شکل دولتی توزیع نشده» است.
یونس عرب، دبیر انجمن حمایت از بیماران تالاسمی ایران نیز بیست و هفتم فروردین‌ماه از «کاهش حمایت بیمه‌ای» از مبتلایان به این بیماری خبر داده بود و به خبرگزاری «ایلنا» گفته بود: داروها هم با «تاخیر زیاد» به دست بیماران می‌رسد.
مقامات وزارت بهداشت جمهوری اسلامی تابستان ۱۴۰۱ بارها وعده داده بودند تا با اجرای طرح موسوم به «دارویار»، کمبود دارو پس از دو تا سه ماه به «حداقل» کاهش پیدا کند و قیمت داروها به سمت «واقعی شدن» برود، وعده‌ای که هرگز محقق نشد و علاوه افزایش قیمت بسیاری از داروها، برخی اقلام نیز کمیاب یا حتی نایاب شد.
هفته گذشته وزیر بهداشت دولت ابراهیم رئیسی ادعا کرده بود که با تصویب و اختصاص ارز لازم کمبود دارو از ۴۰۰ قلم به ۷۰ قلم رسیده است.
