رئیس جمهوری آمریکا روز جمعه در سخنرانی خود در کاخ سفید، قبل از پرداختن به موضوع مهم روز آمریکا - اختلاف بین کاخ سفید و سنا با مجلس نمایندگان درباره بودجه سال آینده - به دو موضوع مهم در سیاست خارجی آمریکا اشاره کرد و نکاتی را درباره ایران و سوریه مطرح نمود. رئیس جمهوری آمریکا در آغاز درباره مذاکره تلفنی اش با حسن روحانی رئیس جمهوری ایران گفت:
بعد از ظهر همه به خیر. قبل از آن که من به بحث درباره وضع درکنگره بپردازم، اجازه بدهید به چند مطلب درباره دو فرصت مهم در سیاست خارجی مان اشاره کنم.
همین الان، من با روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران تلفنی صحبت کردم. ما درباره تلاشهایمان برای رسیدن به توافق درباره برنامه اتمی ایران حرف زدیم. من آنچه را در نیویورک گفته بود برای پرزیدنت روحانی تکرار کردم. در حالی که مطمئناً موانعی بر سر راه پیشرفت به جلو وجود دارد، و هیچ تصمینی برای پیشرفت وجود ندارد، من معتقدم ما قادریم به راه حل همه جانبه ای برسیم.
من وزیر امور خارجه مان کری را موظف کرده ام به تلاشهای دیپلماتیک با دولت ایران ادامه دهد. ما دیروز در نیویورک با شریکانمان - اتحادیه اروپا، بریتانیا، فرانسه، آلمان، روسیه و چین - و با ایران مباحثات سازنده ای داشتیم. بیش از آن، پرزیدنت روحانی و من به تیمهای خود دستورداده ایم سریعا با همکاری با ۵+۱ برای رسیدن به توافق ادامه دهند. و در طول این جریان ما با دوستان و متحدانمان در منطقه - از حمله اسرائیل - در تماس هستیم.
ما از چالش های پیش رو مطلعیم. این واقعیت که از سال ۱۹۷۹ این نخستین ارتباط بین روسای جمهوری آمریکا و ایران بوده است، نشان دهنده عمق عدم اعتماد میان دو کشور است، اما نشاندهنده چشم انداز حرکت ورای مشکلات تاریخی نیز هست.
من معتقدم اساس برای حل (مشکلات فیمابین) وجود دارد. رهبر ایران علیه تولید بمب هسته ای فتوا داده است. پرزیدنت روحانی اشاره کرد که ایران هرگز سلاح هسته ای نخواهد ساخت. من روشن ساخته ام که ما به حق مردم ایران برای دسترسی به انرژی اتمی صلح آمیز در چارچوب تعهدات ایران احترام می گذاریم. بنابراین آزمایش معنی دار و شفاف، و قابل تاییدی - که در ضمن بتواند رفع تحریمهای همه جانبه بین المللی فعلی را در بر داشته باشد - در جریان است.
حل این مساله، آشکارا، می تواند به عنوان گامی مهم در برقراری روابط جدیدی میان ایالات متحده و جمهوری اسلامی ایران - بر اساس منافع دوجانبه و احترام متقابل - باشد. همچنین به بهبود روابط میان ایران و جامعه بین المللی و در منطقه کمک خواهد کرد؛ و نیز به مردم ایران کمک خواهد کرد که از توانایی های بسیار بالقوه شان استفاده کنند، و به ما کمک می کند تا نگرانی های دیگر درباره صلح و ثبات در خاورمیانه را پاسخ گوییم.
راه برای رسیدن به توافق معنی دار مشکل است، و در این نقطه، هر دو طرف نگرانیهای مهمی دارند که باید بر آنها فائق شوند. ولی من معتقدم ما مسئولیت داریم دیپلماسی را ادامه دهیم، و ما فرصت یگانه ای برای پیشرفت با رهبری جدید در تهران داریم. من در ضمن به پرزیدنت روحانی گفتم که احترام عمیقی برای مردم ایران قائلم.
بعد از ظهر همه به خیر. قبل از آن که من به بحث درباره وضع درکنگره بپردازم، اجازه بدهید به چند مطلب درباره دو فرصت مهم در سیاست خارجی مان اشاره کنم.
همین الان، من با روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران تلفنی صحبت کردم. ما درباره تلاشهایمان برای رسیدن به توافق درباره برنامه اتمی ایران حرف زدیم. من آنچه را در نیویورک گفته بود برای پرزیدنت روحانی تکرار کردم. در حالی که مطمئناً موانعی بر سر راه پیشرفت به جلو وجود دارد، و هیچ تصمینی برای پیشرفت وجود ندارد، من معتقدم ما قادریم به راه حل همه جانبه ای برسیم.
من وزیر امور خارجه مان کری را موظف کرده ام به تلاشهای دیپلماتیک با دولت ایران ادامه دهد. ما دیروز در نیویورک با شریکانمان - اتحادیه اروپا، بریتانیا، فرانسه، آلمان، روسیه و چین - و با ایران مباحثات سازنده ای داشتیم. بیش از آن، پرزیدنت روحانی و من به تیمهای خود دستورداده ایم سریعا با همکاری با ۵+۱ برای رسیدن به توافق ادامه دهند. و در طول این جریان ما با دوستان و متحدانمان در منطقه - از حمله اسرائیل - در تماس هستیم.
ما از چالش های پیش رو مطلعیم. این واقعیت که از سال ۱۹۷۹ این نخستین ارتباط بین روسای جمهوری آمریکا و ایران بوده است، نشان دهنده عمق عدم اعتماد میان دو کشور است، اما نشاندهنده چشم انداز حرکت ورای مشکلات تاریخی نیز هست.
من معتقدم اساس برای حل (مشکلات فیمابین) وجود دارد. رهبر ایران علیه تولید بمب هسته ای فتوا داده است. پرزیدنت روحانی اشاره کرد که ایران هرگز سلاح هسته ای نخواهد ساخت. من روشن ساخته ام که ما به حق مردم ایران برای دسترسی به انرژی اتمی صلح آمیز در چارچوب تعهدات ایران احترام می گذاریم. بنابراین آزمایش معنی دار و شفاف، و قابل تاییدی - که در ضمن بتواند رفع تحریمهای همه جانبه بین المللی فعلی را در بر داشته باشد - در جریان است.
حل این مساله، آشکارا، می تواند به عنوان گامی مهم در برقراری روابط جدیدی میان ایالات متحده و جمهوری اسلامی ایران - بر اساس منافع دوجانبه و احترام متقابل - باشد. همچنین به بهبود روابط میان ایران و جامعه بین المللی و در منطقه کمک خواهد کرد؛ و نیز به مردم ایران کمک خواهد کرد که از توانایی های بسیار بالقوه شان استفاده کنند، و به ما کمک می کند تا نگرانی های دیگر درباره صلح و ثبات در خاورمیانه را پاسخ گوییم.
راه برای رسیدن به توافق معنی دار مشکل است، و در این نقطه، هر دو طرف نگرانیهای مهمی دارند که باید بر آنها فائق شوند. ولی من معتقدم ما مسئولیت داریم دیپلماسی را ادامه دهیم، و ما فرصت یگانه ای برای پیشرفت با رهبری جدید در تهران داریم. من در ضمن به پرزیدنت روحانی گفتم که احترام عمیقی برای مردم ایران قائلم.
