خبرگزاری آسوشیتدپرس روز چهارشنبه در گزارشی تحلیلی درباره اهمیت انتخابات ریاست جمهوری هشتم نوامبر آمریکا بر توافق هسته ای ایران نوشت این توافق در سال گذشته گزینه مقابله نظامی ایران و آمریکا را در حال حاضر کنار زده است، با این حال بر پایه هایی نااستوار قرار دارد.
توافق هسته ای ایران و جامعه جهانی در حین محدود کردن توانایی هسته ای کشور برای ساخت بمب هسته ای، یک سری تحریم های تجاری و اقتصادی را که از سوی آمریکا و شش قدرت دیگر دنیا اعمال شده بود به تعلیق در آورد.
به نوشته آسوشیتدپرس، به دنبال این توافق رابطه آمریکا و ایران نیز گرمتر شده است، چیزی که دیگر متحدان آمریکا مانند اسرائیل و عربستان سعودی دل خوشی از آن ندارند. ایران و آمریکا که بیش از سه دهه دشمن یکدیگر محسوب می شدند، اکنون در اهدافی مشترک، از جمله پایان دادن به جنگ سوریه و نابودی داعش، وارد همکاری شده اند.
اما رئیس جمهوری بعدی آمریکا نقش مهمی در آینده این توافق و روابط دیپلماتیک میان آمریکا و ایران خواهد داشت: از یک سو بسیاری از جمهوریخواهان و چند تن از دموکرات های کنگره آمریکا خواستار لغو توافق اتمی با ایران هستند. از سوی دیگر، تهران نیز تهدید کرده در صورتی که مزایای اقتصادی بیشتری دریافت نکند، سیاست های گذشته را پیش خواهد گرفت.
مواضع دو نامزد عمده انتخابات آمریکا
هیلاری کلینتون نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، که در شکلگیری توافق هسته ای ایران نقش داشته، سال گذشته با اشاره به فعالیت های نظامی ایران در سوریه و بی ثبات ساختن منطقه به مقامات ایران هشدار داد.
دونالد ترامپ نامزد حزب جمهوریخواه در انتخابات هشتم نوامبر نیز توافق هسته ای با ایران را «احمقانه» توصیف کرده است. او به دنبال حذف کامل این توافقنامه نیست، بلکه اشاره کرده به اعمال فشارهای بیشتر و آغاز یک سری مذاکرات جدید با ایران.
اما فشارهای بیشتر روی ایران و تهدید مقابله نظامی می تواند منجر به واکنش هایی نامطلوب از سوی ایران شود: ایران می تواند جریان صادرات نفتی از خلیج فارس را مختل کند، یا گروه هایی چون حزب اﻟله و حماس را تحریک کند تا به آزار اسرائیل بپردازند، و یا حتی مانع پایان جنگ سوریه شده و به دخالت در یمن ادامه دهد.
بنا به توافقنامه هسته ای، ایران می تواند از سال ۲۰۲۴ فعالیت های خود در راستای آزمایش سانتریفیوژهای پیشرفته برای غنی سازی اورانیوم را از سر گیرد. یک سال پس از آن ایران می تواند میزان اورانیوم غنی سازی شده را افزایش دهد، و تا پایان دهه ۲۰ می تواند غنی سازی را به حد لازم برای ساخت سلاح هسته ای برساند.
مقامات آمریکایی نیز به ندرت از مذاکرات بیشتر در آینده سخن گفته اند. تا پایان مفاد توافقنامه هسته ای نیز بسیاری از تحریم ها لغو خواهند شد و آمریکا دیگر اهرمی مناسب برای مقابله با ایران در دست نخواهد داشت.
