باراک اوباما رییس جمهوری امریکا روز استقلال را با استقبال از ۲۵ عضو فعال نیروهای مسلح به عنوان شهروندان جدید امریکا برگزار کرده است.
آقای اوباما روز چهارشنبه در سخنانی در کاخ سفید گفت: مهاجرت امریکا را نیرومند تر می سازد و امریکا را در موضع قوی تری برای رهبری در قرن ۲۱ قرار می دهد. ۲۵ نفری که سوگند وفاداری یاد کردند از کشورهای گوناگون از جمله مکزیک، کلمبیا ، نیجریه و روسیه هستند.
در این میان، امریکاییانی که سالروز تصویب اعلامیه استقلال کشور را در واشنگتن جشن می گیرند، با گرمای فوق العاده و ادامه قطع جریان برق در پی توفان های تند روز جمعه و آتش سوزی روبرو هستند.
ده ها میلیون نفر در سراسر آمریکا در مسیرهای رژه، در پیک نیک ها، کنسرت ها و گردهمایی های خانوادگی به مناسبت ۴ ژوئیه جمع شده اند. اما در حالی که بیش از یک میلیون نفر هنوز بدون برق هستند، بسیاری از امریکاییان حال و هوای زیادی برای برگزاری مراسم ندارند.
در شماری از جوامع در سراسر کشور، گرمای بی سابقه، پیامدهای توفان و تهدید آتش سوزی مقامات را ناچار ساخته است جشن ها ، از جمله آتش بازی را لغو کنند. و به بسیاری از مردم توصیه شده است به دلیل خطر حریق، از روشن کردن ترقه و فشفشه پرهیز کنند.
امسال دویست و سی و ششمین سال استقلال امریکا است. در واشنگتن، محل برگزاری یکی از بزرگترین جشن های روز استقلال، صدها هزار نفر در حالی که پرچم های سرخ ، سفید و آبی امریکا را در دست دارند برای تماشای آتش بازی و کنسرت در پارک بزرگ مقابل ساختمان کنگره جمع می شوند. اما پیش بینی رگبار باران و تند باد ممکن ست از برگزاری مراسم جلوگیری کند.
باراک اوباما رییس جمهوری میزبانی مراسم سالیانه درود به ارتش را بر عهده می گیرد.
اعلامیه استقلال که توماس جفرسون در ژوئن ۱۸۷۷۶ تدوین کرد، والاترین نماد آزادی امریکاست. کنگره آن را چند هفته بعد از نگارش در ۴ ژوئیه رسماً تصویب کرد.
در کانون اعلامیه استقلال، حکومت بر خود - به این معنا که مردم تمام کارهای لازم قدرت را بدون مداخله اقتداری بالاتر که خودشان نتوانند کنترل کنند انجام دهند - قرار دارد.
توماس جفرسون، مولف اصلی این سند، نوشت حکومت بر خود «جایگاه جداگانه و برابری» است که یک ملت حق دارد بر اساس «قوانین طبیعت و خدای طبیعت» از آن برخوردار باشد.
اما این هدف آسان به دست نیامد.
تاریخ اولیه امریکا سرشار است از مناقشه با کشورهای دیگری که جمهوری آنها را تهدید می کرد. در میان خود امریکاییان نیز بر سر شکل نهایی دولت اختلاف وجود داشت. اما اعلامیه استقلال چارچوبی لازم فراهم آورد که تضمینی برای دوام و رشد ملت است و نیز الهام بخش حرکت های استقلال طلبانه مشابه در سراسر جهان.
وقتی نخستین جنگ بین بریتانیا و مستعمره های آن در امریکای شمالی درگرفت، کمتر کسی به وجود آمدن ملتی جدید را تصور می کرد، چه رسد به این که از آن پشتیبانی کند. مورخین یادآور می شوند حتی در حالی که آتش جنگ زبانه می کشید، شکاف بین مستعمره ها در مورد آینده اتحادیه عمیق بود.
پنجاه و شش مردی که اعلامیه استقلال را روز ۴ ژوئیه ۱۷۷۶ امضا کردند، نخستین رای را به استقلال دادند. شهروندان آنها این گزینش، و همراه با آن، این اصل را که دولت باید بر خواست و رضایت مردم استوار باشد، تصویب کردند.
هرچند سالگرد آن رویداد دلیل جشن های امروز است، اما این رویداد منحصر به امریکاییان نیست، در قانون اساسی بسیاری از ملت ها تجسم دارد، و در اعلامیه جهانی حقوق بشر مندرج شده است. بنابراین، در حقیقت، روز استقلال آمریکا جشن بشریت مشترک ما است.
آقای اوباما روز چهارشنبه در سخنانی در کاخ سفید گفت: مهاجرت امریکا را نیرومند تر می سازد و امریکا را در موضع قوی تری برای رهبری در قرن ۲۱ قرار می دهد. ۲۵ نفری که سوگند وفاداری یاد کردند از کشورهای گوناگون از جمله مکزیک، کلمبیا ، نیجریه و روسیه هستند.
در این میان، امریکاییانی که سالروز تصویب اعلامیه استقلال کشور را در واشنگتن جشن می گیرند، با گرمای فوق العاده و ادامه قطع جریان برق در پی توفان های تند روز جمعه و آتش سوزی روبرو هستند.
ده ها میلیون نفر در سراسر آمریکا در مسیرهای رژه، در پیک نیک ها، کنسرت ها و گردهمایی های خانوادگی به مناسبت ۴ ژوئیه جمع شده اند. اما در حالی که بیش از یک میلیون نفر هنوز بدون برق هستند، بسیاری از امریکاییان حال و هوای زیادی برای برگزاری مراسم ندارند.
در شماری از جوامع در سراسر کشور، گرمای بی سابقه، پیامدهای توفان و تهدید آتش سوزی مقامات را ناچار ساخته است جشن ها ، از جمله آتش بازی را لغو کنند. و به بسیاری از مردم توصیه شده است به دلیل خطر حریق، از روشن کردن ترقه و فشفشه پرهیز کنند.
امسال دویست و سی و ششمین سال استقلال امریکا است. در واشنگتن، محل برگزاری یکی از بزرگترین جشن های روز استقلال، صدها هزار نفر در حالی که پرچم های سرخ ، سفید و آبی امریکا را در دست دارند برای تماشای آتش بازی و کنسرت در پارک بزرگ مقابل ساختمان کنگره جمع می شوند. اما پیش بینی رگبار باران و تند باد ممکن ست از برگزاری مراسم جلوگیری کند.
باراک اوباما رییس جمهوری میزبانی مراسم سالیانه درود به ارتش را بر عهده می گیرد.
اعلامیه استقلال که توماس جفرسون در ژوئن ۱۸۷۷۶ تدوین کرد، والاترین نماد آزادی امریکاست. کنگره آن را چند هفته بعد از نگارش در ۴ ژوئیه رسماً تصویب کرد.
در کانون اعلامیه استقلال، حکومت بر خود - به این معنا که مردم تمام کارهای لازم قدرت را بدون مداخله اقتداری بالاتر که خودشان نتوانند کنترل کنند انجام دهند - قرار دارد.
توماس جفرسون، مولف اصلی این سند، نوشت حکومت بر خود «جایگاه جداگانه و برابری» است که یک ملت حق دارد بر اساس «قوانین طبیعت و خدای طبیعت» از آن برخوردار باشد.
اما این هدف آسان به دست نیامد.
تاریخ اولیه امریکا سرشار است از مناقشه با کشورهای دیگری که جمهوری آنها را تهدید می کرد. در میان خود امریکاییان نیز بر سر شکل نهایی دولت اختلاف وجود داشت. اما اعلامیه استقلال چارچوبی لازم فراهم آورد که تضمینی برای دوام و رشد ملت است و نیز الهام بخش حرکت های استقلال طلبانه مشابه در سراسر جهان.
وقتی نخستین جنگ بین بریتانیا و مستعمره های آن در امریکای شمالی درگرفت، کمتر کسی به وجود آمدن ملتی جدید را تصور می کرد، چه رسد به این که از آن پشتیبانی کند. مورخین یادآور می شوند حتی در حالی که آتش جنگ زبانه می کشید، شکاف بین مستعمره ها در مورد آینده اتحادیه عمیق بود.
پنجاه و شش مردی که اعلامیه استقلال را روز ۴ ژوئیه ۱۷۷۶ امضا کردند، نخستین رای را به استقلال دادند. شهروندان آنها این گزینش، و همراه با آن، این اصل را که دولت باید بر خواست و رضایت مردم استوار باشد، تصویب کردند.
هرچند سالگرد آن رویداد دلیل جشن های امروز است، اما این رویداد منحصر به امریکاییان نیست، در قانون اساسی بسیاری از ملت ها تجسم دارد، و در اعلامیه جهانی حقوق بشر مندرج شده است. بنابراین، در حقیقت، روز استقلال آمریکا جشن بشریت مشترک ما است.
