اتحادیه آزاد کارگران ایران از احضار فعالان کارگری و اجتماعی در سنندج به اداره اطلاعات جمهوری اسلامی در این شهر در آستانه روز جهانی کارگر، اول ماه مه، خبر داد.
به نوشته این تشکل کارگری، احضارشدگان در اداره اطلاعات جمهوری اسلامی بازجویی نیز شده‌اند.
طیب چتانی، رفیق کریمی و توفیق محمدی از جمله فعالان کارگری و اجتماعی بودند که پس از احضار تلفنی از سوی بازجویان امنیتی، تهدید به بازداشت هم قرار شده‌اند و از آنان خواسته شده است تا از برگزاری مراسم روز جهانی کارگر و یا حتی شرکت در چنین مراسمی خودداری کنند.
بر اساس این گزارش، این فعالان کارگری از اعضای گروه‌های کوهنوردی «چل‌چه‌مه» و «نه‌که‌روز» هستند که پیشتر نیز سابقه بازداشت و برخوردهای قضایی را دارند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران احضار و تهدید کارگران و فعالین کارگری را محکوم کرد و برگزاری مراسم و تجمع‌های روز جهانی کارگر را حق مسلم کارگران دانست.
فواد کیخسروی، عضو هیات مدیره کنفدراسیون کار ایران در خارج از کشور، در گفتگو با صدای آمریکا با اشاره به این موضوع که «تلاش برای برگزاری تجمع‌ها و مراسم روز جهانی کارگر از سوی فعالان مستقل کارگری همواره از سوی نهادهای امنیتی حکومت مورد سرکوب قرار گرفته است»، اضافه کرد که این در شرایطی است که «حکومت هر ساله مراسم دولتی به این مناسبت برگزار کرده و عناصر منتخب و دستچین خود از میان کارگران را به این مراسم‌ها دعوت می‌کند.»
او در مورد احضارهای انجام شده در شهر سنندج گفت: «نهادهای اطلاعاتی و امنیتی هر ساله برای ممانعت و جلوگیری از شکل‌گیری تجمع‌های مستقل کارگری به سراغ فعالین شناخته شده رفته و با احضار و بازجویی تلاش می‌کنند تا ضمن تهدید و اخذ تعهد مانع از دخالت و شرکت آنان در سازماندهی مراسم شوند.»
آقای کیخسروی افزود: «این برخورد امنیتی تا جایی ادامه پیدا می‌کند تا در زمان و مکان تجمع و مراسم مستقل روز جهانی کارگر، حکومت با اعزام نیروهای خود اقدام به سرکوب تجمع و بازداشت و زندانی کردن فعالین می‌زند»و در این مورد به ناهید خداجو و نسرین جوادی، از فعالین شناخته شده کارگری اشاره کرد که در تجمع روز جهانی کارگر سال ۱۳۹۸ در مقابل مجلس دستگیر شدند، به احکام زندان طویل‌المدت محکوم شدند و هنوز در زندان به سر می‌برند.
وی اضافه کرد که «می‌توان فهرست بلندی از فعالین کارگری اسم برد که در سال‌های گذشته فقط به خاطر شرکت در مراسم روز جهانی کارگر زندانی شده‌اند.»
فواد کیخسروی در عین حال گفت که «تعداد بیشتری از فعالان در شهر سنندج طی همین روزهای اخیر احضار، تهدید و بازجویی شده‌اند و بنابر تجربه شخصی من، تا روز جهانی کارگر این احضار و بازجویی‌ها ادامه پیدا خواهد کرد و ممکن است کسانی نیز بازداشت شوند.»
او تاکید کرد که «مشخصاً در شهرهای کردستان که همواره مراسم روز جهانی کارگر به همت فعالین مستقل برگزار شده است، برخوردهای امنیتی برای ممانعت و سرکوب این تجمع‌ها بسیار شدید صورت می‌گیرد.»
آقای کیخسروی در مورد برخوردهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی با فعالان کارگری و صنفی گفت: «حکومت جمهوری اسلامی به خوبی می‌داند که فعالان مستقل کارگری به خاطر دفاع از حقوق خود و همچنین اعتراض به کلیت مناسبات استثمارگرانه حکومتی در تقابل جدی با او قرار دارند و با هر درجه پیشبرد سازمان یابی در میان کارگران و فعالان، احتمال شکل‌گیری اعتراضات گسترده بسیار بالا می‌رود. از این جهت تلاش می‌کند تا مانع از هرگونه از شکل‌گیری سازمان یابی‌ها حتی سازمان دادن یک تجمع اعتراضی شود.»
وی اشاره کرد که حکومت «همچنین از این طریق می‌خواهد تا هزینه‌های فعالیت‌های سیاسی و صنفی را بالا ببرد و فعالین و کارگران را دچار رعب و وحشت کند.»
اما به اعتقاد این فعال کارگری ساکت آلمان، «واقعیت جامعه این است که دیگر نه تنها کارگران و فعالین جنبش کارگری و نه هیچ‌بخش دیگری از جامعه با این اقدامات سرکوبگرانه دچار وحشت نشده و از مبارزه پا پس نخواهند کشید و فعالین این جنبش‌ها از هر نوع تحرک اعتراضی و اجتماعی در راستای تقویت خودسازماندهی‌های درونی استفاده خواهند کرد.»
او گفت: «مراسم روز جهانی کارگر نیز از این منظر که شاخصی از تقابل فعالین با دستگاه‌های امنیتی حکومت است حائز اهمیت است. به خصوص این که در سال‌های اخیر، روز جهانی کارگر به نوعی محمل برای اتحاد عمل میان بخش‌های مختلف طبقه کارگر، از کارگر و معلم و بازنشسته شده است و شاهد بیانیه‌ها و قطعنامه‌ها و همچنین مراسم‌های مشترکی مابین این بخش‌ها بوده‌ایم.»
