شش ماه پیش، ولادیمیر پوتین دستور داد که ده‌ها هزار نیروی روسی، در تهاجمی که کشورش همواره «عملیات نظامی ویژه» نامیده، به اوکراین یورش برده و وارد این کشور شوند.
در مقیاسی بزرگ‌تر، تهاجمی به این گستردگی از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون، در اروپا دیده نشده است.
از بیست‌وچهارم فوریه تاکنون، ده‌ها هزار نفر در اوکراین کشته شده، میلیون‌ها نفر از کشور گریخته و بسیاری از شهرها در اثر بمباران بی‌امان روسیه، به ویرانه تبدیل شده‌اند.
مسکو بارها «تجاوز» به اوکراین را نفی کرده و گفته که با هدف «خلع سلاح کی‌یف، پاک‌سازی آن از وجود ملی‌گراهای نازی و توقف گسترش محدوده پیمان ناتو» حمله کرده است، نه به‌هدف «تصرف قلمرو سرزمینی» اوکراین.
اوکراینی‌ها اما می‌گویند که سخنرانی ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه سه روز قبل از آغاز تهاجم، هیچ تردیدی باقی نگذاشته بود که هدف او «تسخیر کشور اوکراین و محو هویت ملی هزار ساله آن‌ها» بوده است.
پوتین گفته‌بود:« اوکراین برای ما فقط یک کشور همسایه نیست، بلکه بخشی جدایی‌ناپذیر از تاریخ، فرهنگ و فضای معنوی ماست.»
او همچنین اظهار کرده بود که از دوران بسیار قدیم «مردمی که در جنوب غربی سرزمینی که از لحاظ تاریخی روسیه بوده، زندگی می‌کردند» خود را روس و مسیحی ارتدوکس نامیده‌اند.
چند ساعت پس از آغاز تهاجم، روسیه کماندوها را در فرودگاه آنتونوف، یک پایگاه باری در شمال کی‌يف، فرود آورد تا یک پل هوایی را برای حمله برق‌آسا به پایتخت، ایمن و آماده کند.
تنها در یک روز، اوکراینی‌ها چتربازان نخبه روسیه را هدف گرفتند و باند فرود را نابود کردند.
در همان حال که ستون‌های زرهی روسیه به حومه شمالی پایتخت می‌رسیدند، ناکامی در تامین امنیت یک میدان هوایی که در روز نخست فعال بود، مبدل به یکی از عوامل نابودی «نقشه مسکو برای تصرف سریع پایتخت» شد.
در روز و ساعت‌هایی متمادی، بمب‌های روسیه بر شهر کی‌يف فرود آمدند و شهروندان در ایستگاه‌های مترو برای سرپناه گرفتن، یا به‌صورت فشرده در ایستگاه‌های قطار برای فرار، جمع می‌شدند.
هم‌زمان، ولودیمیر زلنسکی، اظهار می‌کرد که روسیه به جایی نخواهد رسید.
زلنسکی که بازیگر سابق فیلم‌های کمدی بود، در اوایل صبح روز سوم جنگ، از طریق ضبط یک فیلم سلفی توسط تلفن همراه، پیامی ویدئویی را منتشر کرد.
او با لبخند گفت: «صبح به‌خیر اوکراینی ها!». در ویدئو، پشت زلنسکی یک ساختمان شناخته‌شده در مرکز کی‌یف، دیده می‌شد که نشانه‌ای بود بر این‌که او «در صحنه» حاضر است.
زلنسکی همراه با سران ارشد کشور اوکراین، به‌مبارزه با روس‌ها پرداخت و مسائل را از طریق شبکه‌های اجتماعی به اطلاع همه می‌رساند.
در پی حمله روسیه به شهرهای اوکراین، میلیون‌ها نفر گریخته‌اند که به‌گفته سازمان ملل، سریع‌ترین رشد بحران پناه‌جویان در نسل‌ها شمرده می‌شود.
در شش‌ماهگی تهاجم روسیه به اوکراین، نام بیش از شش میلیون و شش‌صدهزار پناه‌جوی اوکراینی، در کشورهای قاره اروپا ثبت شده است.
بیش‌تر این افراد، به کشورهای همسایه اوکراین که آغوش‌شان را به روی آن‌ها باز کردند، پناه برده‌اند. از آغاز جنگ، کی‌یف مانع خروج مردهایی شده‌است که برای جنگیدن به‌کار می‌آیند.
