صدیقه وسمقی، زندانی سیاسی، در پیامی از زندان اوین «سیاست حجاب اجباری» را «یک سیاست شکست‌خورده» نامید و تأکید کرد که جمهوری اسلامی با وجود «دستگاه‌های تبلیغاتی» و صرف هزینه‌های کلان، «نمی‌تواند توضیح منطقی و قابل قبولی برای سیاست سخیف حجاب اجباری فراهم کند.»
این اسلام‌پژوه زندانی در پیامی که روز دوشنبه سوم اردیبهشت در حساب اینستاگرام منتسب به او منتشر شده، با اعلام این که «بیش از پنج هفته است در زندان اوین محبوسم»، دلیل بازداشت خود را چنین شرح داده است: «چرا که روسریِ فاقد توجیه شرعی و قانونی را بر سر نمی‌کنم. در حالی که به همین دلیل در زندانم از برخی حقوق بدیهیِ یک زندانی از جمله ملاقات با خانواده نیز محروم هستم.»
این زندانی سیاسی همچنین گفته که سه هفته در روزهای ملاقات که یک‌شنبه‌ها است، «در حیاط کوچک افسر نگهبانی بند زنان در اعتراض به این رفتار ظالمانه تحصن» می‌کند.
او افزوده است: «یکشنبه گذشته یعنی هفته چهارم مأموران زندان با فریبکاری و دروغگویی به همسرم گفتند که وسمقی به ملاقات نمی‌آید و او را از سالن ملاقات بیرون کردند. در حالی که من همچنان منتظر بودم به ملاقات همسرم بروم. و حالا در پنجمین یکشنبه همسرم را اصلا به سالن ملاقات راه ندادند و مأموران بند زنان به من اعلام کردند که ملاقات نخواهی داشت.»
صدیقه وسمقی با بیان این که به وکیل او نیز «اجازه ملاقات ندادند»، گفته است: «مأمور بند زنان به من پیشنهاد کرد انتهای موی خود را با یک تکه پارچه بپوشانم و پس از خروج از درِ بند آن را بردارم.»
این اسلام‌پژوه زندانی که در اعتراض به سیاست‌های جمهوری اسلامی در قبال زنان حجاب از سر برداشته، اضافه کرده است: «من نمی‌دانم این پیشنهادِ خودِ او بود یا سیاست جدید جمهوری اسلامی، اما هر چه که هست می‌توانم بگویم که جمهوری اسلامی با وجود هزاران مدرسه دینی و ده‌ها هزار روحانی و دستگاه‌های تبلیغاتی که همه از اموال عمومی ارتزاق و در واقع آن را هدر می‌دهند، نمی‌تواند توضیح منطقی و قابل قبولی برای سیاست سخیف حجاب اجباری فراهم کند و لذا برای بازگرداندن اقتدار از دست رفته خود می‌خواهد ما زنان را به رفتارهایی مبتذل و بی معنا وا دارد.»
او با بیان این که این «پیشنهاد سَبُک‌مغزانه» را رد کرده، و نتوانسته وکیلش را ملاقات کند، گفته است: «کوشیدم دوباره به حیاط افسرنگهبانی بند زنان بروم و مدتی برای اعتراض آن جا بایستم که پیشاپیش در را قفل کرده و مأمور زندان جلو آن ایستاده بود تا مانع ورود من به آن محوطه شود.»
صدیقه وسمقی تأکید کرد: «سیاست حجاب اجباری یک سیاستِ شکست خورده است که ادامه دادنِ آن جز به بروز رفتارهای منحط از سوی مأموران حکومتی به چیز دیگری منجر نخواهد شد.»
موج جدید فشار بر زنان و سرکوب پوشش اختیاری آنان توسط جمهوری اسلامی از ۲۵ فروردین با عنوان «طرح نور» که برخی شهروندان آن را «طرح زور» نامیده‌اند، در سراسر ایران آغاز شده و نافرمانی مدنی در مقابل آن ادامه دارد.
منصوره حسینی یگانه، روزنامه‌نگار، پیش از این به صدای آمریکا گفته تنها ابزار ابراز وجود جمهوری اسلامی در حال حاضر حجاب اجباری است و برای همین «وارد جنگ تن به تن و خیابانی با مردم» می‌شود.
