دیرینه شناسان بقایای گونه ای از دایناسور شبه پرنده را شناسایی کردند که قبلاً ناشناخته بود. این جانور حدود ۷۰ میلیون سال پیش در آمریکای شمالی زیست می کرد. این دایناسور پردار، متعلق به گروهی از جانوران گوشت و گیاه خوار در مرکز و شرق آسیا است.
دایناسور فوق شبیه ترکیبی از یک مرغ غول پیکر و یک سوسمار عظیم الجثه بود که اکنون آنزو نامیده می شود. این جانور بی دندان و دارای منقار، گردنی دراز و پنجه های نوک تیز بوده است.
هانس دیتر سوس، از دیرینه شناسان موزه تاریخ طبیعی اسمیتسونین می گوید: «در واقع این جانور عظیم الجثه پرنده مانند، دم و دست های دراز مجهز به چنگال داشت.» او گفت: «با آن که ما از پرهای آنزو فسیلی بدست نیاورده ایم، اما فسیل هایی از جانوران مرتبط با آن را از چین یافته ایم که به خوبی نشان از پر را حفظ کرده اند.»
گونه جدید از روی سه گروه فسیل شناسایی شد که در لایه های زمین شناختی در داکوتای شمالی و جنوبی از زیر زمین کشف شد. دیرینه شناسان به فسیل جدید نام «مرغی از جهنم» را اطلاق کردند. این فسیل ها بیش از سه متر و نیم طول و بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلوگرم وزن داشت.
استخوان نسبتاً کاملی در موزه تاریخ طبیعی کارنگی در پیتسبورگ در ایالت پنسیلوانیا است. دیرینه شناسان اسمیتسونین با کشف یکی از فسیل ها، به توضیح یافته ها کمک کرد.
هانس دیتر سوس می گوید دایناسور پرنده به خانواده دایناسورهای همه چیزخوار، به نام «اُویراپتوروساریا» تعلق دارد.
او می گوید آنزو که به یاد یک موجود بالدار افسانه ای در بین النهرین نامگذاری شده، هم گیاهخوار و هم گوشتخوار بود و ترجیح می داد در مناطق نزدیک به آب زندگی کند.
آنزو یکی از آخرین دایناسورهایی است که در ایالات متحده آمریکا زندگی کرده و با توجه به چنگال هایی که در نوک بالهایش داشته، و همچنین پاهای قدرتمند و دم طویلش، به آسانی منقرض نشده است.
خانواده این دایناسور با عموزاده هایش در آسیا، بسیار گسترده بود و گونه هایی به کوچکی بوقلمون را نیز دربر می گرفت.
برای تقریبا صد سال، دانشمندان به وجود این دایناسور عظیم در آمریکای شمالی شک داشتند. فسیل های تازه کشف شده شبهات را از بین برده است. سوس می گوید شاید در اکتشافات دیگر استخوان هایی باشد که جزئیات بیشتری از شکل و هیبت آنزو را توضیح دهد.
دایناسور فوق شبیه ترکیبی از یک مرغ غول پیکر و یک سوسمار عظیم الجثه بود که اکنون آنزو نامیده می شود. این جانور بی دندان و دارای منقار، گردنی دراز و پنجه های نوک تیز بوده است.
هانس دیتر سوس، از دیرینه شناسان موزه تاریخ طبیعی اسمیتسونین می گوید: «در واقع این جانور عظیم الجثه پرنده مانند، دم و دست های دراز مجهز به چنگال داشت.» او گفت: «با آن که ما از پرهای آنزو فسیلی بدست نیاورده ایم، اما فسیل هایی از جانوران مرتبط با آن را از چین یافته ایم که به خوبی نشان از پر را حفظ کرده اند.»
گونه جدید از روی سه گروه فسیل شناسایی شد که در لایه های زمین شناختی در داکوتای شمالی و جنوبی از زیر زمین کشف شد. دیرینه شناسان به فسیل جدید نام «مرغی از جهنم» را اطلاق کردند. این فسیل ها بیش از سه متر و نیم طول و بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلوگرم وزن داشت.
استخوان نسبتاً کاملی در موزه تاریخ طبیعی کارنگی در پیتسبورگ در ایالت پنسیلوانیا است. دیرینه شناسان اسمیتسونین با کشف یکی از فسیل ها، به توضیح یافته ها کمک کرد.
هانس دیتر سوس می گوید دایناسور پرنده به خانواده دایناسورهای همه چیزخوار، به نام «اُویراپتوروساریا» تعلق دارد.
او می گوید آنزو که به یاد یک موجود بالدار افسانه ای در بین النهرین نامگذاری شده، هم گیاهخوار و هم گوشتخوار بود و ترجیح می داد در مناطق نزدیک به آب زندگی کند.
آنزو یکی از آخرین دایناسورهایی است که در ایالات متحده آمریکا زندگی کرده و با توجه به چنگال هایی که در نوک بالهایش داشته، و همچنین پاهای قدرتمند و دم طویلش، به آسانی منقرض نشده است.
خانواده این دایناسور با عموزاده هایش در آسیا، بسیار گسترده بود و گونه هایی به کوچکی بوقلمون را نیز دربر می گرفت.
برای تقریبا صد سال، دانشمندان به وجود این دایناسور عظیم در آمریکای شمالی شک داشتند. فسیل های تازه کشف شده شبهات را از بین برده است. سوس می گوید شاید در اکتشافات دیگر استخوان هایی باشد که جزئیات بیشتری از شکل و هیبت آنزو را توضیح دهد.
