یکی از شگفتیهای طبیعت آن است که برخی موجودات می توانند از خود نور رنگی ساطع کنند. بسیاری از این جانوارن، ماهی هستند و به نام ماهیهای رنگین کمانی شناخته می شوند.
نمایشگاه «موجودات نورانی» در موزۀ ملی تاریخ طبیعی آمریکا در نیویورک، مجموعه ای از عروسهای دریایی را عرضه می کند که این قابلیت را دارند. این جانوران دریایی با رشته هایی نورانی که از پیشانیشان آویزان است، جفت یابی می کنند.
مدیر این موزه به ویژه به ماهیهای رنگین کمانی که کف اقیانوس زندگی می کنند، اشاره می کند. مایکل نوواچک می گوید: «ماهی های رنگین کمانی کف اقیانوس بیش از انواع دیگر آنها نور رنگی تولید می کنند، چون کف اقیانوس کاملاً تاریک است. ما هنوز نکات بسیاری را دربارۀ آنها نمی دانیم.»
جان اسپارکس یکی از موزه داران موزۀ ملی تاریخ طبیعی نیویورک است که دانش آموختۀ زیست شناسی دریایی است و تخصصش ردۀ طنابداران و به ویژه اسبهای دریایی است. او می گوید که ماهی های رنگین کمانی طی روز، از خودشان نور ساطع نمی کنند و به این ترتیب خود را همرنگ پیرامونشان می کنند و از حملۀ دشمنان مصون می مانند.
او می گوید با دستکاری ناحیه ای اطراف مری ماهی های رنگین کمانی، وی و پژوهشگران همکارش موفق شده اند تحول سیر نورسازی را در رنگین بالگان بازسازی کنند و دریافته اند که هر گونه ای، الگویی خاص برای تولید یا حذف نور دارد.
مکانیسم تولید و تابش نور رنگی توسط این ماهی ها آن است که تولید نور رنگی، دشمنهای احتمالی ماهیهای کوچکتر را نیز روشن و نورانی می کند و در نتیجه آنها از بیم افتادن به دام ماهیان بزرگتر، می گریزند و ماهی های رنگین کمانی را که از آنها کوچکترند و طعمه شان تلقی می شوند، رها می کنند.
برخی رنگین بالگان در سطح اقیانوس زندگی می کنند. درخشش آبی- سبز آنها در سطح آبهای کم عمق چون سواحل پورتو ریکو به چشم می خورد.
این نمایشگاه برخی موجودات نورانی را که روی زمین به سر می برند، نیز به نمایش می گذارد. این موجودات، شامل برخی انواع پشه و قارچ و البته، سوسکهای شب تاب است که از جمله حشرات نورانی شناخته شده ای هستند که بیش از دو هزار گونه از آنها وجود دارد.
بازدیدکنندگان این نمایشگاه می توانند از نمونه ای دیدن کنند که بر مبنای بدن گونه ای سوسک شب تاب ساخته شده و ۲۱۰ برابر اندازۀ واقعی آن است. هر گونه ای از سوسک شب تاب الگویی خاص خود برای جفتگیری دارد و به نوعی متفاوت از دیگر گونه ها نور رنگی تولید می کند. گونه هایی از حشرات نورانی ماده نیز وجود دارد که نور رنگی چشمک زنی تولید می کنند تا بتوانند همنوعان نر خود را جذب کنند. جالب آن است که حشرات ماده، نمی خواهند با نرهایی که از این راه جذب می کنند آمیزش کنند و تنها هدفشان تغذیه از آنهاست.
نمایشگاه موجودات نورانی در موزۀ ملی تاریخ طبیعی نیویورک تا اوایل سال آیندۀ میلادی- سال ۲۰۱۳- گشوده خواهد ماند.
نمایشگاه «موجودات نورانی» در موزۀ ملی تاریخ طبیعی آمریکا در نیویورک، مجموعه ای از عروسهای دریایی را عرضه می کند که این قابلیت را دارند. این جانوران دریایی با رشته هایی نورانی که از پیشانیشان آویزان است، جفت یابی می کنند.
مدیر این موزه به ویژه به ماهیهای رنگین کمانی که کف اقیانوس زندگی می کنند، اشاره می کند. مایکل نوواچک می گوید: «ماهی های رنگین کمانی کف اقیانوس بیش از انواع دیگر آنها نور رنگی تولید می کنند، چون کف اقیانوس کاملاً تاریک است. ما هنوز نکات بسیاری را دربارۀ آنها نمی دانیم.»
جان اسپارکس یکی از موزه داران موزۀ ملی تاریخ طبیعی نیویورک است که دانش آموختۀ زیست شناسی دریایی است و تخصصش ردۀ طنابداران و به ویژه اسبهای دریایی است. او می گوید که ماهی های رنگین کمانی طی روز، از خودشان نور ساطع نمی کنند و به این ترتیب خود را همرنگ پیرامونشان می کنند و از حملۀ دشمنان مصون می مانند.
او می گوید با دستکاری ناحیه ای اطراف مری ماهی های رنگین کمانی، وی و پژوهشگران همکارش موفق شده اند تحول سیر نورسازی را در رنگین بالگان بازسازی کنند و دریافته اند که هر گونه ای، الگویی خاص برای تولید یا حذف نور دارد.
مکانیسم تولید و تابش نور رنگی توسط این ماهی ها آن است که تولید نور رنگی، دشمنهای احتمالی ماهیهای کوچکتر را نیز روشن و نورانی می کند و در نتیجه آنها از بیم افتادن به دام ماهیان بزرگتر، می گریزند و ماهی های رنگین کمانی را که از آنها کوچکترند و طعمه شان تلقی می شوند، رها می کنند.
برخی رنگین بالگان در سطح اقیانوس زندگی می کنند. درخشش آبی- سبز آنها در سطح آبهای کم عمق چون سواحل پورتو ریکو به چشم می خورد.
این نمایشگاه برخی موجودات نورانی را که روی زمین به سر می برند، نیز به نمایش می گذارد. این موجودات، شامل برخی انواع پشه و قارچ و البته، سوسکهای شب تاب است که از جمله حشرات نورانی شناخته شده ای هستند که بیش از دو هزار گونه از آنها وجود دارد.
بازدیدکنندگان این نمایشگاه می توانند از نمونه ای دیدن کنند که بر مبنای بدن گونه ای سوسک شب تاب ساخته شده و ۲۱۰ برابر اندازۀ واقعی آن است. هر گونه ای از سوسک شب تاب الگویی خاص خود برای جفتگیری دارد و به نوعی متفاوت از دیگر گونه ها نور رنگی تولید می کند. گونه هایی از حشرات نورانی ماده نیز وجود دارد که نور رنگی چشمک زنی تولید می کنند تا بتوانند همنوعان نر خود را جذب کنند. جالب آن است که حشرات ماده، نمی خواهند با نرهایی که از این راه جذب می کنند آمیزش کنند و تنها هدفشان تغذیه از آنهاست.
نمایشگاه موجودات نورانی در موزۀ ملی تاریخ طبیعی نیویورک تا اوایل سال آیندۀ میلادی- سال ۲۰۱۳- گشوده خواهد ماند.