کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» سهشنبه ۲۳ مرداد، با صدور بیانیهای اعلام کرد که «حاکمان استبداد دینی و کارگزاران سازمان سرکوب و ارعاب» از سهشنبه هفته گذشته، ۱۶ مرداد ماه، با اعدام بیش از ۴۵ نفر از هموطنان زندانی که ۲۹ نفرشان تنها در یک روز و ۲۶ نفر آنها بهصورت دستهجمعی در زندان قزلحصار بود، «رکورد قتل حکومتی و اعدامها را در چند سال اخیر شکستند.»
در این بیانیه گفته شده است که در چند هفته اخیر شمار زیادی از زندانیان سیاسی، در روند دادرسی مبهم به اتهام استبداد ساخته «بغی» و «افساد فیالارض» به اعدام محکوم شدند.
این بیانیه در ادامه هشدار داده است که آخرین موارد صدور اعدام که جانشان در خطر جدی است «شش زندانی سیاسی - عقیدتی اهلسنت از سوی بیدادگاه انقلاب مشهد» است.
در این بیانه آمده است که افزایش شمار اعدام «بعد از تحلیف رئیس دولت جدید جمهوری اسلامی» بود که ادعا کرده است «ایران امنترین کشور خاورمیانه است»؛ در حکومت اعدام «امنیت» چنین معنا میشود.
این کارزار که از بهمن ماه ۱۴۰۲ با اعتراض به موج اعدام زندانیان جرائم عمومی و «اعدام جوانان هموطن کُرد و اهلسنت» آغاز شد، با «اعدامهای سیاسی زندهیاد محمد قبادلو و فرهاد سلیمی ادامه یافت.»
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» اعلام کرده است که در مدت ۲۹ هفته فعالیت این کارزار، هفتهای نبود که «شاهد استفاده حکومت از این مجازات قرونوسطایی در زندانها نباشیم.»
فعالان این کارزار که شماری از زندانیان اعتصابی شناخته شده در حبس هستند، یادآور شدند که پس از مرگ ابراهیم رئیسی که یکی از اعضاء هیئت مرگ کشتار ۶۷ بود، و در آستانه برپایی نمایش «انتصابات ریاستجمهوری»، دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی تا سرحد ممکن اعدام زندانیان را کاهش داد «ما زندانیان کارزار سهشنبههای نه به اعدام، همان زمان هشدار دادیم که کاهش اعدامها یک امر مصلحتی است و احتمالاً موج گستردهای از اعدام زندانیان را در پی خواهد داشت.»
در بخش دیگری از بیانیه، فعالان فراجناحی این کارزار، نقض حقوق بنیادین زندانیان و «گرفتن حق زندگی این عزیزان، بهویژه زندهیاد رضا رسایی» را محکوم کرده و با «خانواده این عزیزان ابراز همدردی کرده و مقاومت در برابر این «توحش» را «حق خود» دانستند.
در ادامه این بیانیه با تاکید بر اعتراضات اخیر در زندانهای مختلف از جمله زندان لاکان رشت و حمله و سرکوب بند زنان زندان اوین، اعلام شده است که این سرکوبها «قطعاً مانع تداوم این اعتراضات نخواهد شد و ما را مرعوب نخواهد کرد.»
اعضای این کارزار از «همه وجدانهای بیدار در داخل و خارج از کشور» دعوت کردند که «پیش از آنکه دستگاه سرکوبِ استبداد دینیِ حاکم بر ایران، بار دیگر صدها و هزارها زندانی جرائم عمومی و سیاسی و... را در زندانهای قزلحصار، کرج، ارومیه، زاهدان، مشهد و دهها زندان دیگر کشور به قتل برساند»، با همه توان علیه اعدام بهپاخاسته و از کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» به هر شکل ممکن حمایت کنند.»
زندانیان اعتصابی عضو کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» اعلام کردند که در ۱۸ زندان از جمله زندانهای اوین (بندهای زنان، چهار، شش و هشت)، قزلحصار (واحد سه و چهار)، مرکزی کرج، خرمآباد، نظام شیراز، خوی، نقده، تبریز، ارومیه، اردبیل، سلماس، سقز، بانه، مریوان، کامیاران، لاکان رشت، قائمشهر و وکیلآباد مشهد، امروز سهشنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ برای بیست و نهمین هفته پیاپی در اعتصاب غذا خواهند بود.