پس از تأیید تخلیه زندان رجایی‌شهر و خارج کردن زندانیان از آن، هدیه کیمیایی، روزنامه‌نگار و تحلیلگر مسائل ایران، به صدای آمریکا گفت که این زندان «کارنامه جنایت‌های جمهوری اسلامی» است و حکومت «دارد اسناد جرم را نابود می‌کند.»
دو روز پس از انتشار گزارش‌هایی از انتقال زندانیان سیاسی به زندان‌های دیگر از جمله قزلحصار و اوین، خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه، در روز پنجشنبه ۱۲ مرداد با تأیید تخلیه آن، اعلام کرد که «مقدمات تعطیلی زندان رجایی‌شهر در حال انجام است» و «زندانیان این زندان در حال انتقال به زندانی دیگر هستند.»
هدیه کیمیایی، روزنامه‌نگار اجتماعی، در گفت‌وگو با بخش فارسی صدای آمریکا زندان رجایی‌شهر را به‌نوعی «کارنامه جنایت‌های جمهوری اسلامی» دانست و گفت: «اصلا بعید نیست که آن زندان را تخریب کند یا تغییر کاربری بدهد تا رد همه جنایت‌هایش پاک بشود.»
او همچنین با اشاره به انتقال زندانیان رجایی‌شهر به قزلحصار گفت که در قزلحصار زندانیان جرایم خشن مربوط به قتل و سرقت حضور دارند و ما سال‌ها است که می‌دانیم جمهوری اسلامی از روش کنار هم گذاشتن زندانیان سیاسی و زندانیان جرایم خطرناک برای سرکوب سیاسی‌ها استفاده می‌کند.»
این تحلیلگر مسائل ایران، با اشاره به نزدیک شدن سالروز کشته شدن مهسا امینی، تأکید کرد که «جمهوری اسلامی از همین الآن دارد اقداماتی انجام می‌دهد.»
کیمیایی با یادآوری شورش زندان لاکان رشت هم‌زمان با اعتراضات سراسری نیمه دوم سال ۱۴۰۱، گفت که جمهوری اسلامی می‌خواهد «فشارش را بر زندانیان سیاسی افزایش دهد و بر صدایی که از زندان‌ها به بیرون منتقل می‌شود اشراف کامل داشته باشد و سرکوب بکند.»
این روزنامه‌نگار همچنین تأکید کرد که جمهوری اسلامی «باید در دادگاه‌های بین‌المللی» به «اعدام‌های دهه شصت و جنایت‌هایش» پاسخ بدهد، و با تعطیلی زندان رجایی‌شهر «دارد اسناد جرم را نابود می‌کند.»
کیمیایی با تکیه بر اظهارنظرهای «برخی کارشناسان» افزود: «این رفتار جمهوری اسلامی در پاک کردن اخبار و گزارش‌های افشاگرانه از جنایت‌هایش در فضای مجازی و موتورهای جست‌وجوگر هم قابل بررسی است.»
خبرگزاری قوه قضاییه تخلیه زندان رجایی‌شهر را بر مبنای یکی از «مصوبات سفر استانی رئیس قوه قضاییه در تاریخ ۱۸ فروردین» سال جاری اعلام کرده است.
زندان رجایی‌شهر که با نام «زندان گوهردشت» هم شناخته می‌شود، در استان البرز قرار دارد و در طول عمر جمهوری اسلامی به دلیل حضور بسیاری از زندانیان سیاسی، عقیدتی و مدنی در این زندان نام آشنایی است.
اعدام تعداد زیادی از زندانیان سیاسی در دهه شصت و به‌ویژه در سال ۶۷ که در زندان رجایی‌شهر محبوس بودند، نام این زندان را در کنار وقایع تاریکی همچون اعدام‌های سیاسی این دهه قرار داده است.
در ساعات گذشته تصاویری در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده بود که نشان از حضور پررنگ نیروهای یگان ویژه، یگان‌های امداد، نیروهای پلیس و «گارد سپاه» در اطراف این زندان داشت.
آرشام رضایی که پیش از این در زندان رجایی‌شهر زندانی بوده، روز سه‌شنبه در توییت‌هایی از انتقال سامان صیدی و محمد بروغنی از رجایی‌شهر به قزلحصار خبر داده بود.
این فعال مدنی در ساعات گذشته در توییت‌هایی اعلام کرد که در روز سه‌شنبه «تمامی زندانیان محبوس در بند ۱۰ زندان رجایی‌شهر به زندان قزلحصار منتقل شدند» و همگی «در یک بند اسکان» داده شدند.
به گفته او، «این بند از سه سالن» با «هواخوری بسیار کوچک» تشکیل شده» و «در هر سالن ۱۶۰ تا ۱۷۰ زندانی» جای داده شدند.
حساب توییتری «صدای شهریور» نیز که اخبار مرتبط با اعتراضات در ایران را دنبال می‌کند، در توییتی تعطیلی زندان رجایی‌شهر را «قدم‌های اول دستگاه سرکوب برای اجرای طرح خطرناک انتقال زندان‌ها به خارج از شهرها» قلمداد کرد.
در این نوشته تأکید شده که «دور کردن زندان از شهر، یعنی بریدن آخرین رشته‌های ارتباط زندانی با آن سوی میله‌ها، یعنی قطع امکان تجمع در حمایت از زندانیانی که در خطر اعدام هستند یا به گلوله بسته شده‌اند.»
