روز سه شنبه ۷ آذر وب‌سایت پالی‌گراف، پروژه راستی‌آزمایی صدای آمریکا در گزارشی به بررسی ادعاهای اشتباه و گمراه‌کننده در سخنان ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهوری روسیه در آخرین نشست آنلاین جی۲۰، که روز چهارشنبه یک آذر برگزار شد، پرداخت.
او ابتدا با گرفتن چهره‌ای صلح‌طلب، اوکراین را مقصر اصلی حمله نظامی روسیه علیه این کشور دانست: «این اوکراین بود نه روسیه که علنا اعلام کرد که از روند مذاکرات خارج می‌شود.»
ادعائی که گمراه‌کننده است
پوتین هر لحظه که بخواهد می تواند جنگ را متوقف کند اما به جای این کار به اعزام نیروهای خود به اوکراین ادامه می‌دهد و به دنبال وضع قوانینی است که به اشغال اوکراین و ربودن کودکان اوکراینی مشروعیت می‌بخشند.
پوتین روز ۵ اسفند ۱۴۰۰ به نیروهایش دستور داد که وارد خاک اوکراین شوند. همچنین قصد داشت بعد از یک هفته میزبان رژه پیروزی در میدان معروف « میدن» در شهر کی‌یف باشد.
قبل از حمله، پوتین مقاله‌ای نوشت و با انکار حق حاکمیت و تاریخ اوکراین، این کشور را بخشی جدائی‌ناپذیر از روسیه اعلام کرد، دیدگاهی که در سخنرانی‌های او مکررا بر آن تاکید شده است.
پوتین تا روز حمله به اوکراین، درباره برنامه‌های نظامی خود به همتایان خارجی‌اش دروغ می گفت تا جائی که آژانس‌های او ایالات متحده را، به علت هشدارهایش نسبت به حمله احتمالی روسیه به اوکراین، به «روسیه‌هراسی» متهم می‌کردند.
پوتین در طول بیش از ۲۰ سال حکومت بر روسیه، بارها معاهدات بین‌المللی و تعهدات خود را زیر پا گذاشته است.
دیمیترو کولبا، وزیر امور خارجه اوکراین ، روز ۲۳ آبان در شبکه اجتماعی ایکس، ولادیمیر پوتین را «دروغگو» خواند و توضیح داد که چرا اوکراین نمی‌تواند به رهبر روسیه اعتماد کند.
موسسه مطالعات جنگ، مستقر در واشنگتن دی‌سی ماه گذشته در گزارشی اعلام کرد که هیچ نشانه‌ای مبنی بر تلاش روسیه برای مذاکرات صلح و پایان دادن به جنگ مشاهده نشده است.
در ۱۹ آبان، ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین به سی‌ان‌ان گفت که اوکراین آماده مذاکره است: «اما با روسیه‌ای متفاوت، که واقعا آماده صلح باشد.»
پوتین در سخنانش در اجلاس جی۲۰ پس از مقصر خواندن اوکراین در حمله روسیه علیه این کشور، شروع به توضیح دلایل خود برای شروع جنگ کرد. او «انقلاب کرامت» در اوکراین را یک «کودتای نظامی» خواند و اوکراین را به جنایت در منطقه دونباس متهم کرد – منطقه‌ای در اوکراین که روسیه از سال ۱۳۹۳ به حمایت از خیزش جدائی طلبان مخالف دولت اوکراین در آن منطقه مشغول است.
این ادعا نیز گمراه کننده است
بر اساس دائرةالمعارف بریتانیکا، کودتا «سرنگونی ناگهانی و خشونت‌آمیز دولت وقت توسط یک گروه کوچک» است. در مقابل انقلاب «توسط تعداد زیادی از افرادی که برای تغییرات اساسی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کار می‌کنند» به دست می‌آید.
در حوادث سال ۱۳۹۳ در کی‌یف نیروی نظامی هیچ نقشی نداشت. یک واحد نظامی وزارت امور داخلی اوکراین برای مقابله با معترضان «میدن»، و نه حمایت از آنان، به کی‌یف اعزام شد که اعضای آن توسط معترضان در پایگاه خود به دام افتادند و هرگز به کی‌یف نرسیدند.
ویکتور یانوکوویچ رپیس جمهوری وقت نیز در بحبوحه اعتراضات علیه امتناع او از امضای توافقنامه همکاری با اتحادیه اروپا، و نه به دلیل دسیسه نخبگان سیاسی یا نظامی کشور، سمت‌اش را رها کرد و به روسیه گریخت.
روسیه به دنبال «انقلاب کرامت» در سال ۱۳۹۳ شبه جزیره کریمه را به طور غیر قانونی اشغال کرد. و در همان زمان گروهی از شبه نظامیان مسلح روسی به دونباس نفوذ و درگیری نظامی را در آن‌جا آغاز کردند. تا اواسط سال ۱۳۹۴ روسیه واحدهای منظم ارتش‌اش را برای حمایت از شبه نظامیان در دونباس مستقر کرده بود.
پوتین در ادامه سخنان‌اش در اجلاس جی۲۰، با نادیده گرفتن تخریب شهرهای اوکراین توسط روسیه، ویرانی زیرساخت‌های کشاورزی و صنعتی بر اثر جنگ، و تحلیل نیروی انسانی، از وضعیت اقتصادی اوکراین انتقاد کرد و روسیه را یک کشور بشردوست قابل‌اعتماد در جهان معرفی کرد و گفت: «این جا هستم تا به شما اطلاع دهم که اولین کشتی‌ها با غلات رایگان به کشورهای نیازمند آفریقا ارسال شده است.»
این نیز یک ادعای گمراه کننده است
روز ۱۳ شهریور پوتین از تمدید مشارکت مسکو در قرارداد غلات، که به اوکراین اجازه می‌داد از بنادرش در دریای سیاه غلات صادر کند، خودداری کرد و بنادر دریایی اوکراین را هدف حملات موشکی قرار داد. اوکراین تا پیش از حمله روسیه ۱۰ درصد کل بازار جهانی گندم را به خود اختصاص داده بود.
پوتین در پایان سخنرانی‌اش در جی۲۰ مدعی شد که قصد نیروهای روس «بازگرداندن عدالت» به اوکراین است.
یک ادعای گمراه کننده دیگر چرا که در حال حاضر سربازان روسی حاضر در خاک اوکراین متهم به ارتکاب جنایات جنگی و حتا نسل‌کشی در اوکراین هستند. دادگاه بین‌المللی دادگستری نیز حکم جلب پوتین را به دلیل ربودن دسته‌جمعی کودکان اوکراینی صادر کرده است. موضوعی که باعث محدودیت پوتین در سفر به خارج از روسیه شده و یکی از دلائل برگزاری نشست جی۲۰ به شکل مجازی بوده است.
