گروهی از بازنشستگان کشوری، از جمله فرهنگیان، در ادامه اعتراضات معیشتی روز سه‌شنبه ۲۳ آبان در چند شهر ایران تجمع کردند. همزمان، شماری از کارگران شهرداری در ایلام نیز تجمع اعتراضی برگزار کردند.
بنا بر گزارش‌های رسیده به صدای آمریکا و ویدئوهای شهروندی که در رسانه‌های اجتماعی بازتاب یافته، بازنشستگان معترض دست‌کم در شهرهای قزوین، کرمانشاه، ساری، سنندج، ایلام، همدان و اهواز با برگزاری تجمعاتی بر لزوم تحقق مطالبات صنفی و معیشتی خود تأکید کردند.
این معترضان علاوه بر اشاره به ضرورت حفظ منزلت اجتماعی و اقتصادی بازنشستگان، احقاق حقوق صنفی آنها از جمله افزایش مستمری طبق نرخ تورم، و اجرای همسان‌سازی حقوق، با شعار «معلم زندانی، آزاد باید گردد»، خواهان آزادی معلمان دربند شدند.
در سنندج، بازنشستگان معترض با تأکید بر افزایش تورم و گرانی، در واکنش به وعده‌های بی‌پشتوانه مقامات جمهوری اسلامی شعار «مرگ بر دروغگو» سر دادند.
اعتراضات بازنشستگان کشوری از جمله معلمان، در هفته‌های گذشته هر سه‌شنبه در شماری از شهرهای ایران تکرار شده است.
در این ارتباط، به گزارش شورای بازنشستگان ایران، شماری از معلمان خرید خدمتی روز سه‌شنبه در برابر فرمانداری رفسنجان در استان کرمان، تجمع و به پرداخت نشدن حقوق و همچنین وضعیت شغلی خود اعتراض کردند.
همزمان گروهی از کارگران شهرداری ایلام روز سه‌شنبه در اعتراض به «پرداخت نشدن بستان‌کاری‌های خود» در مقابل ساختمان دادگستری استان ایلام تجمع کردند.
از سویی، اتحادیه آزاد کارگران ایران خبر داد که جمعی از بازنشستگان و بازماندگان صنعت نفت مازندران روز سه‌شنبه در اعتراض به «دست‌درازی به صندوق بازنشستگی نفت، مصوبه دولت برای ادغام صندوق‌های بازنشستگی و همچنین پرداخت نشدن حقوق قانونی‌شان» در مقابل صندوق بازنشستگی کارکنان نفت مازندران در ساری تجمع اعتراضی برگزار کردند.
بدتر شدن شرایط معیشتی کارگران، بازنشستگان و سایر مزدبگیران موجب گسترش اعتراض‌های خیابانی آنان شده است.
به گزارش خبرگزاری ایلنا، در حالی که متوسط دریافتی کارگران در حدود ۹ میلیون تومان است، سبد معیشت خانوار در تهران به ۲۵ میلیون تومان رسیده و خانوارها حداقل یک هفته در ماه را فقط با خوردن تخم‌مرغ زندگی می‌کنند.
پیش از این، شماری از کارشناسان اقتصادی در ایران با انتقاد از تورم فزاینده، متناسب نبودن درآمدها و هزینه‌های معیشتی را موجب افزایش نارضایتی‌های عمومی خوانده و بر ناتوانی مقامات جمهوری اسلامی در حل این معضلات اقتصادی تاکید کردند.
حسین راغفر، اقتصاددان، ریشه ناآرامی‌ها در چند سال گذشته را «ناتوانی خانوارها برای تأمین نیازهای اساسی» عنوان کرده و با اشاره به افزایش نیافتن درآمدها تأکید کرده که در چند سال گذشته میزان دستمزدها با گرانی کالاها تناسبی نداشته است.
فرشاد مومنی، استاد اقتصاد در دانشگاه علامه طباطبایی نیز کاهش قدرت خرید مردم نسبت به گذشته را مسئله‌ای بسیار جدی دانسته است.
در ادامه افزایش نرخ تورم در دولت‌های پیشین، رسانه‌های ایران در شهریور سال جاری گزارش داده‌اند که تنها در دو سال فعالیت دولت ابراهیم رئیسی، تورم حداقل «۲۵۰ درصدی» به سفره‌های زندگی مردم تحمیل شده و «دستمزد کارگران یک سوم خط فقر بوده است.»
پیشتر جمشید اسدی، اقتصاددان، به صدای آمریکا گفته که پول نفت به سر سفره‌های مردم نمی‌رود، چون کسری‌های بودجه دولت را در گرداب خلق پول و تورم انداخته است.
