یک ستون‌نویس برجسته آمریکایی با مثال آوردن از پیش‌بینی‌های وخیم مشابه در دهه‌های گذشته، می‌نویسد سیاستمداران و مفسرانی که در بحبوحه هرج و مرج در کابل، پیروزی طالبان را شکستی جبران‌ناپذیر برای نفوذ ایالات متحده توصیف کردند، باید از تاریخ درس بگیرند.
دویل مک‌مانوس، ستون‌نویس لس‌آنجلس تایمز، در مقاله‌ای می‌نویسد وقتی بعد از جنگی که چهار برابر جنگ افغانستان سرباز آمریکایی درگیر آن بودند، دولت ویتنام جنوبی سقوط کرد، بسیاری نتیجه‌گیری کردند که دوران قدرت جهانی آمریکا به سر آمده است. کمتر از ۱۵ سال بعد، دیوار برلین سقوط کرد، جنگ سرد رو به پایان گذاشت، و آمریکا به عنوان تنها ابرقدرت جهان سر برآورد.
وی می‌افزاید، درسی که باید گرفت این است که شکست افتضاح‌آمیز در کابل یا دو نسل قبل از آن در سایگون، همیشه نمی‌تواند مانع شود که یک کشور قدرتمند منابعش را به خدمت بگیرد و به موفقیت برسد.
مک‌مانوس، که سندیکای لس‌آنجلس تایمز ستون‌های او را در روزنامه‌های سراسر جهان توزیع می‌کند، می‌نویسد که منکر مصیبت افغانستانی‌ها و لطمه‌ای که به اعتبار آمریکا وارد شده نیست، و به همین سبب، رئیس جمهوری آمریکا کار تعمیراتی سنگینی در پیش دارد.
اولین گام، که هم‌اکنون در جریان است، این است که نگذارد پایان بازی در کابل از این بدتر شود؛ یعنی همان طور که خود آقای بایدن قول داده است، تا وقتی همه اتباع آمریکا خارج شده نشده‌اند، سربازان باید در کابل بمانند. همچنین، به کوشش پرجوشی برای تخلیه افغانستانی‌هایی که با دولت آمریکا و دیگر نهادها، همکاری کرده‌اند، نیاز است؛ زیرا در غیر این صورت، دیگر تا مدت‌ها کسی به تقاضای همکاری آمریکا پاسخ مثبت نخواهد داد.
نویسنده می‌افزاید، دولت آمریکا البته باید از بازگشت القاعده و دیگر گروه‌های تروریستی به افغانستان تحت حاکمیت طالبان - یعنی همان چیزی که دلیل اصلی حمله بیست سال پیش آمریکا به افغانستان بود - جلوگیری کند. اگر آمریکا نتواند چنین کند، تصمیم بایدن به خروج از افغانستان آبروریزی بزرگی دانسته خواهد شد.
مک‌مانوس، به نقل از ریچارد هاس، مقام سابق وزارت خارجه و رئیس اندیشکده غیرحزبی شورای روابط خارجی، می‌نویسد برای آقای بایدن کار تعمیر اعتبار آمریکا به افغانستان محدود نمی‌شود. هاس می‌گوید آمریکا باید برای تقویت بازدارندگی در برابر دشمنان عمده، نیروهای خود در اروپا را تقویت کند. هاس تاکید می‌کند: «وقت آن است که بگوییم در اجرای تعهدات خود جدی هستیم.»
بایدن در مصاحبه با ای. بی. سی. نیوز با افزودن تایوان به ژاپن و کره جنوبی به عنوان کشورهایی که آمریکا به هر حمله‌ای علیه آنها پاسخ می‌دهد، گامی در این راه برداشت.
مک‌مانوس می‌نویسد، هاس و دیگر کهنه‌کاران سیاست خارجی، می‌گویند مسئله اعتبار آمریکا ممکن است باعث شود بایدن نسبت به چند چالش خارجی آینده، از جمله در برابر برنامه هسته‌ای ایران، واکنش‌های قوی نشان دهد.
آرون دیوید میلر، پژوهشگر اندیشکده بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی، در مصاحبه با نویسنده مقاله، می‌گوید این که نفوذ آمریکا به کلی آسیب دیده است، اغراق‌آمیز است. او می‌گوید که در گذشته نیز اعتبار آمریکا در موارد متعددی مخدوش شده بود، اما باز هم همه به سوی آمریکا بازگشتند.
مک‌مانوس می‌نویسد بایدن و دستیاران او بیشتر این چیزها را می‌دانند. مبانی سیاست خارجی بایدن -- احیای قدرت داخلی آمریکا و جان تازه دادن به پیوندهای خارجی، و تمرکز بر منافع حیاتی -- زمینه بازسازی نفوذ و اعتبار کشور را فراهم می‌سازند.
آقای بایدن در یک سخنرانی تاکید کرده بود که باید بر بزرگترین تهدیدها تمرکز کرد، زیرا چنان که پدرش گفته است، «اگر همه چیز به یک اندازه مهم باشد، دیگر چیزی برایتان مهم نخواهد بود.»
مک‌مانوس می‌نویسد، آزمونی که اینک آقای بایدن با آن روبرو است، این است که نشان دهد قادر است این راهبرد را به اجرا بگذارد و در جایی که اهمیت دارد، از اعتبار لازم برخوردار است.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی‌رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن، الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
