توماس فریدمن ستون نگار سرشناس نیویورک تایمز روز دوشنبه در مقاله ای به موضوع وجه اشتراک افراطی های ایران و اسرائیل پرداخته و می گوید:
به نظر می رسد شلدون آدلسون، میلیاردر آمریکایی طرفدار یهودیان با آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی یک وجه مشترک بزرگ دارند: هر دو در تلاش برای نابودکردن اسرائیل هستند – آقای آدلسون با عشق جنون آمیزش به اسرائیل، و آقای خامنه ای با نفرت تا سرحد مرگ از آن کشور.
فریدمن ادامه داده است:
منطق این فکر بسیار ساده است. رهبر ایران می خواهد اسرائیل نابود شود ولی به نظر نمی رسد برای این کار بخواهد از بمب اتمی استفاده کند؛ چون چنین اقدامی انتقام متقابل و نابودی او را در پی خواهد داشت. استراتژی ایران پیچیده تر از این است: هر کاری که بتواند می کند تا اسرائیل در سرزمین هایی که از زمان جنگ ۱۹۶۷ به چنگ آورده – یا به گفته وزارت خارجه امریکا «سرزمین های اشغالی» کرانه باختری رود اردن – باقی بماند. تهران با حمایت از شبه نظامیان فلسطینی که هر کاری می کنند تا روند صلح را برهم بزنند، می خواهد نگذارد اسرائیل از کرانه باختری خارج شود و منطقه را به ۲.۷ میلیون فلسطینی ساکن در آن واگذار کند، مباد که یک کشور فلسطینی تشکیل شود که با اسرائیل از در صلح و سازش درآید و اسرائیل را در کنار خود به رسمیت بشناسد. حال که فلسطینیان از حق رأی برخوردارند، اسرائیل هر چه بیشتر کرانه باختری را در اشغال خود نگه دارد، فلسطینی ها و دنیا بیشتر خواهان «راه حلی یک کشوری» خواهند شد؛ و اسرائیل هر چه بیشتر مقاومت کند، منزوی تر خواهد شد.
ایران و متحدش حماس مدارک زیادی در دست دارند که این استراتژی دارد به همان روشی که آن ها می خواهند اثر می کند: حضور اشغالگرانه اسرائیل در کرانه باختری در ۴۷ سال اخیر، آن کشور را به احداث یهودی نشین های هر چه بیشتری در آن منطقه سوق داده، به طوری که به نظر می رسد اسرائیل فعالترین قدرت استعماری جهان امروز است. شهرک های یهودی نشین کرانه باختری با ۳۵۰،۰۰۰ سکنه این چهره استعمارگرانه را تقویت می کند، چون یهودیان ادعا می کنند حضورشان در کرانه باختری برای حفظ امنیت نیست بلکه پروژه ای است که از اراده خداوند نشأت گرفته تا قوم یهود را در سرزمین موعودشان گردهم آورند.
اما نتیجه کار این شده که جنبش های دانشجویی و سازمان های بین المللی دولت یهودی اسرائیل را منزوی کرده و مشروعیتش را زیر سؤال برده اند. این جنبش های «بایکوت، محروم و تحریم کردن» اسرائیل در تمام دنیا و حتی در دانشگاههای آمریکا و مراکز یهودی در دانشگاهها هم طرفدارانی پیدا کرده است.
بیش از این نمی شد رهبر ایران را خوشحال دید. اسرائیل هر چه بیشتر در کرانه باختری غرق می شود، عدم مشروعیت و انزوایش هم افزونتر می شود، توجه دنیا به جای برنامه هسته ای ایران به استعمارگری اسرائیل معطوف می شود، و عده بیشتری از مردم دنیا خواستار تشکیل یک کشور دموکراتیک در سرزمین باستانی فلسطین می شوند.
حال ایران یک متحد هم دارد: شلدون آدلسون، سرمایه دار یهودی، صاحب کازینوهای متعدد در لاس وگاس که یکی از ثروتمندترین افراد زنده جهان شناخته شده است. او طرفدار سرسخت اسرائیل است و در انتخابات قبلی ریاست جمهوری آمریکا نزدیک به ۱۰۰ میلیون دلار برای نامزد حزب جمهوریخواه هزینه کرد. از اولویت های آقای آدلسون یکی این بود که مشروعیت فلسطینی ها را از بین ببرد تا دیگر در گفتگو از کرانه باختری، ذکری از «سرزمین های اشغالی» نشود و آمریکا هم دیگر به اسرائیل فشار نیاورد تا زیر بار «زمین در برابر صلح» برود و بخش هایی از سرزمین های اشغالی را به فلسطینیان بازپس بدهد. هر چند تلاش هایش در دوره قبل کارگر نیافتاد، آقای آدلسون از همین حالا خود را آماده سرمایه گذاری روی چند چهره شاخص حزب جمهوریخواه برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ آمریکا کرده و آنها را به هتل و کازینوهایش در لاس وگاس فراخوانده تا ببیند کدامیک بهتر می تواند به خواستهای او جامه عمل بپوشاند. و در این گردهمآیی ها، جمهوریخواهان برای آن که از کمک مالی وی در انتخابات آینده بهره مند شوند، خواست های او را بی چون و چرا گردن گذاشتند.
شلدون آدلسون تجسم عینی همه آن چیزی است که می تواند دموکراسی ما، و کشور اسرائیل امروزی را به نابودی بکشاند – عده اندکی از ثروتمندان متکبر پول های کلانی را به کار می گیرند تا هر نظامی را وادارکنند در برابر خواست آنها سر خم کند.
اگر اسرائیل بخواهد یک کشور یهود مذهب و دموکراتیک باقی بماند، باید هر چه در توان دارد به کار برد تا فردی چون آدلسون را از صحنه سیاستش دور نگه دارد. چون بی شک وقتی خبر گردهمایی جمهوریخواهان در لاس وگاس به دست رهبر ایران رسید، وی با لبخندی به پهنای صورتش گفته: «خدا عمر شلدون را دراز کند. همه چیز طبق برنامه ما پیش می رود.»
